Οι Άγιοι Μάρτυρες Δονατιανός και Ρογατιανός ήταν αδέλφια και κατάγονταν από ευγενή Ρωμαϊκή ειδωλολατρική οικογένεια, η οποία ζούσε στην πόλη Νάντη της Γαλλίας. Ο Δονατιανός βαπτίσθηκε Χριστιανός και κήρυττε με ζήλο το Ευαγγέλιο του Κυρίου. Όμως συνελήφθη, κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Διοκλητιανού (284 - 305 μ.Χ.), και οδηγήθηκε ενώπιον του ηγεμόνος Ρικτοβάρου, ο οποίος τον κάλεσε να θυσιάσει στα είδωλα, για να σώσει την ζωή του. Ο Μάρτυρας με γενναιότητα αρνήθηκε και ομολόγησε τον Χριστό. το παράδειγμα του αδελφού του παρακίνησε σε ομολογία πίστεως και τον Ρογατιανό, ο οποίος όμως δεν πρόλαβε να βαπτισθεί. Ο άρχοντας έδωσε εντολή να τους ρίξουν στη φυλακή και να τους βασανίσουν σκληρά. Κατά την διάρκεια της νύχτας οι δύο αδελφοί Μάρτυρες προσευχήθηκαν θερμά προς τον Θεό και Κύριό μας. Την επόμενη ημέρα άρχισαν και πάλι τα βασανιστήρια. Διαπέρασαν τις κεφαλές τους με λόγχες και τελικά τους αποκεφάλισαν. Ο Ρογατιανός βαπτίσθηκε στο αίμα του μαρτυρίου. Έτσι οι Άγιοι Μάρτυρες έλαβαν τον αμαράντινο στέφανο της δόξας και εισήλθαν στη χαρά του Κυρίου τους. Περί τα τέλη του 5ου αιώνος μ.Χ. οι Χριστιανοί ανήγειραν ναό στον τόπο του ενταφιασμού των Μαρτύρων και το 1145 μ.Χ. τα ιερά λείψανά τους μετακομίσθηκαν στον καθεδρικό ναό της Νάντης.