Α

Β

Γ

Δ

Ε

Ζ

Η

Θ

Ι

Κ

Λ

Μ

Ν

Ξ

Ο

Π

Ρ

Σ

Τ

Υ

Φ

Χ

Ψ

Ω

Αλέξανδρος	Αλέξανδρος την Ιλιάδα αρετής εφόδιον ενόμιζε.
Αριστοτέλης	Αριστοτέλης δε φησιν ότι οι μεν υπ’ οίνου μεθυσθέντες επί πρόσωπον φέρονται, οι δε τον κρίθινον πεπωκότες εξυπτιάζονται την κεφαλήν· ο μεν γαρ οίνος καρηβαρικός, ο δε κρίθινος καρωτικός.
Αφροδίτη	Τις δε βίος, τι δε τερπνόν άτερ Χρυσής Αφροδίτης;
Διόνυσος	Ο Διόνυσος έχει πνίξει περισσότερους ανθρώπους από τον Ποσειδώνα.
Ελένη	Τόσος πόνος τόση ζωή πήγαν στην άβυσσο για ένα πουκάμισο αδειανό για μιαν Ελένη.
Ιωάννης	Απέξω Γιάννης κι από μέσα Σουλεϊμάνης.
Κικέρων	Έχω διαβάσει στον Πλάτωνα και στον Κικέρωνα ρήσεις που ήταν σοφές και ωραίες. Αλλά σε κανέναν από αυτούς δεν διάβασα: «έλθετε προς εμέ πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι».
Λάμπρος	Αν σου αρέσει μπάρμπα Λάμπρο, ξανά πέρνα από την Άνδρο
Μαρία	Μπρος Μαρία και πίσω Γιάννης
Μαρία	Τα θέλει ο Γιάννης τση Μαργιάς, θωρεί η Μαργιά στο Γιάννη
Μαρία	Άλλο πράγμα οι Τουπαμάρος, κι άλλο το μουνί της Μάρως
Παναγιώτης	Ο Παναής απ' τα Μέγαρα
Πλάτων	Έχω διαβάσει στον Πλάτωνα και στον Κικέρωνα ρήσεις που ήταν σοφές και ωραίες. Αλλά σε κανέναν από αυτούς δεν διάβασα: «έλθετε προς εμέ πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι».
Ποσειδώνας	Τους Λαιστρυγόνες και τους Κύκλωπας, τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις, αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου, Αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.
Ποσειδώνας	Ο Διόνυσος έχει πνίξει περισσότερους ανθρώπους από τον Ποσειδώνα.
Φοίβος	Είπατε τω βασιλεί, χαμαί πέσε δαίδαλος αυλά. Ουκέτι Φοίβος έχει καλύβην, ου μάντιδα δάφνην, ου παγάν λαλέουσαν. Απέσβετο και λάλον ύδωρ.
Παροιμίες
Αγγελική	Αγγελική φωνή από γαϊδαρου στόμα
Αγγελική	Ώσπου να πά' το μήνυμαν τζιαι να 'ρτει το χαπάρι, η Αντζιελού εγέννησεν τζι έκαμεν παλληκάρι.
Αδάμ	Αν η ομοφυλοφιλία ήταν φυσιολογική, θα έφτιαχνε τον Αδάμ και τον Εύη
Αδάμ	Αδάμ’ς αιΐδα ’κι είχ εν και πυτίδα εσέρευεν
Αζαρίας	Ούμπαν γάμος και κλητόν κι Αζαρίας με το τζιμπόν’
Αθανάσιος	Κόψε κέδρο, φτιάξε Αντώνη και από πλάτανο Θανάση, εάν πεις και για το Γιάννη, όποιο ξύλο να ‘ναι κάνει
Αθανάσιος	Τ’ Αγι' Αντωνιού, τ' Αϊ Θανασιού, του βλάχαρου ο Χειμώνας
Αθανάσιος	Τ’ Αγιαντωνιού τ’ Αηθανασιού, ειν’ η καρδιά του Χειμωνιού.
Αθανάσιος	Λέγε με Θανάση
Αθανάσιος	Ποιος Θανάσης;
Αθανάσιος	Κόψε ξύλο κάνε Αντώνη κι από πλάτανο Θανάση (ή Μανόλη) κι αν ρωτήσεις και το Γιάννη, ό, τι ξύλο θέλεις (έχεις) κάνει.
Αθηνά	Συν Αθηνά και χείρα κίνει
Αθηνά	Γαμω τη Νανα τη χορευτρια
Αικατερίνη	Καληνύχτα Κατερίνα τζι' η γαούρα βόσσιει
Αικατερίνη	Καληνύχτα Κατερίνα τζι' ο γάμος ετέλειωσεν
Αλεβίζος	Ίντα κάνεις Αλεβίζο; Την πιστόλα μου γεμίζω
Αλεξάνδρα	“τα κουμπιά της Αλέξεως”.
Αλεξάνδρα	τα νέα της Αλεξάντρας,
Αλέξανδρος	έγινε Αλέκος
Αλέξανδρος	Και που' σαι Αλέκο...
Αλέξανδρος	Ο Μεγαλέξανδρος και το καταραμένο φίδι !!!
Αλέξανδρος	Το παίζει Αλέκος.
Αλέξανδρος	Εἰ μὴ Ἀλέξανδρος ἤμην, Διογένης ἂν ἤμην.
Αλέξανδρος	Ο Καίσαρας έχει παραπάνω από τον Αλέξανδρο, τον Καρλομάγνο και τον Ναπολέοντα, ότι ο Ιησούς πρόφερε το όνομά του.
Αλεξία	(Αυτά είναι) Τα κουμπιά της Αλέξαινας
Αλέξιος	Οι όρνιχες της Κουκουνούς τζαι τ' αβκά του Αλέξη.
Αλώνιος	Χέστηκε η φοράδα στ’ αλώνι
Ανδρέας	Άδρωπον Αντρίαν, γάαρον σιερκάν τζαι γεναίκαμ Μαρούν έσσω σου μεβ βάλεις.
Ανδρέας	Απ’ τ’ Απόστολου Αντρέα, αντρειώνει η μέρα.
Ανδρέας	Μαλακαντρέα
Ανδρέας	Άης Αντρέας έφτασε, το κρύο αντρειεύει.
Ανδρέας	Ο Πελλαντρίκκος με την τζιυλιτούραν
Ανθή	Χόρευε κυρά Ντουντού κοίτα και το σπίτι σου.
Άννη	Άγιας Άννης να λογιέσαι και να μη δοξολογιέσαι
Αντισθένης	Αντισθένους Ιμάτιον
Αντώνης	Είσαι για τον Άγιο-Αντώνη.
Αντώνης	Κόψε κέδρο, φτιάξε Αντώνη και από πλάτανο Θανάση, εάν πεις και για το Γιάννη, όποιο ξύλο να ‘ναι κάνει
Αντώνης	Κόψε κέδρο κάμε Αντώνη, κι από πλάτανο Μανώλη, κι αν ρωτάς και για τον Γιάννη, ό,τι ξύλο κόψεις κάνει.
Αντώνης	Τ’ Αγι' Αντωνιού, τ' Αϊ Θανασιού, του βλάχαρου ο Χειμώνας
Αντώνης	Τ’ Αγιαντωνιού τ’ Αηθανασιού, ειν’ η καρδιά του Χειμωνιού.
Αντώνης	Κόψε ξύλο κάνε Αντώνη κι από πλάτανο Θανάση (ή Μανόλη) κι αν ρωτήσεις και το Γιάννη, ό, τι ξύλο θέλεις (έχεις) κάνει.
Αντώνης	Κόψε ξύλο κάνε Αντώνη κι από πλάτανο Θανάση (ή Μανόλη) κι αν ρωτήσεις και το Γιάννη, ό, τι ξύλο θέλεις (έχεις) κάνει.
Αντώνης	Μπρος Μαρία, πισ’ Αντώνης
Αντωνία	Μπρος Μαριώ και πίσω Αντώνα
Αντώνιος	"Είναι η μούλα του Παπάντωνη"
Απόστολος	Χέσε μέσα Αποστόλη που δεν πήραμε την Πόλη
Άρης	Είναι πολλά τα λεφτά Άρη…
Βαρβάρα	Βαρβαρίτσι, Νικολίτσι, Σάββα τι ήθελες στη μέση;
Βαρβάρα	Άγια Βαρβάρα μίλησε, κι Αη-Σάββας αποκρίθη, κι άγιος Νικόλας έρχεται στα χιόνια φορτωμένος.
Βαρβάρα	Άγια Βαρβάρα γέννησε, κι Αη-Σάββας το εδέχθη, κι ο Αη-Νικόλας έτρεχε να πάει να το βαφτίσει…
Βαρβάρα	Άγια Βαρβάρα μίλησε, Νικόλας απολογήθη κι εσύ κακόσαββα πού βρέθηκες στη μέση;
Βαρβάρα	Βαρβάρα βαρβαρώνει, Σάββας σαβανώνει, Νικόλας παραχώνει
Βαρβάρα	Η Βαρβάρα βαρβαρώνει, Αϊ-Σάββας σαβανώνει κι ο Αϊ- Νικόλας παραχώνει.
Βαρβάρα	Ήρθαν τα Νικολοβάρβαρα
Βαρβάρα	Τρέχα γύρευε και Νικολό καρτέρει.
Βασιλεία	Όπου γάμος και χαρά, η Βασίλω πρώτη.
Βασίλειος	Όπου τάβλα και μαντήλι και καλώς τον κυρ Βασίλη
Βασίλειος	Όσον καιρό θερίζαμε, Βασίλη κυρ Βασίλη, και σαν αποθερίσαμε «Ποιος είσαι, βρε κασίδη;
Βασίλειος	Αν παντρευτώ και κάνω γιο και βγάλω τον Βασίλη Και βγει πάνω στον πλάτανο να κόψει το σταφύλι και πέσει...Αχ τον γιο μου τον Βασίλη.
Βενετία	Σιγά μη χάσει η Βενετιά βελόνι.
Βρούτος	Το λάθος, αγαπητέ μου Βρούτε, δεν είναι στ’ αστέρια, αλλά μέσα μας.
Γαβριήλ	Ατού ο Γαβρίλης
Γεώργιος	Άη Γιώρκη βοήθαμε τζιαι ‘σου τον πόδα τάρασσε
Γεώργιος	Ακριβὰ τὰ σφουγγάτα τοῦ ἁγίου Γεωργίου.
Γεώργιος	Απ’ τ’ Αη-Γιωργιού και πέρα, δος του φουστανιού σου αέρα.
Γεώργιος	Γιώργον είχα Γιώργον έχω κι αν ξαναχηρέψω πάλι Γιώργον θα διαλέξω
Γεώργιος	Είπαν το παιδί σου Γιώργο, ξαναβάφτισέ το!
Γεώργιος	Κάθε μέρα δεν είναι τ’ Αη-Γιωργιού.
Γεώργιος	Και τ’ Αη-Γιωργιού να φέξει.
Γεώργιος	Όπου Γιώργος και μάλαμα.
Γεώργιος	Αϊ-Γιώργη μου ακριβός είσαι.
Γεώργιος	Από τ’ Άϊ Νικήτα κοίτα, από τ’ Άϊ Γιωργιού ξεκοίτα.
Γιάκουμος	Ήντα σε κόφτει που τβ βουν του Γιακουμή.
Γρηγόριος	Ο Μελέτης εμελέταν τζι ο Γληόρης επελέκαν.
Γρηγόριος	Ο Γρηγόρης εγρηγόρει κι ο Μελέτης εμελέτα, κι ο Γρηγόρης τηνε πήρε του Μελέτη τη γυναίκα.
Δαμιανός	Τον έφεραν από τον Κοσμά και το Δαμιανό
Δανάη	Αγέρας και γυναίκα δεν κλειδώνονται. Από το μύθο της Δανάης και του Δία.
Δέσποινα	Ούλοι οι Άγιοι σαν τη Δέσποινα είναι;
Δημήτριος	Έκαμε κι ο Νιόνιος βάρκα κι όλη μέρα τηνε καλαφάτιζε».
Δημήτριος	Αη-Δημητράκη, μικρό καλοκαιράκι.
Δίας	Αεί γαρ πίπτουσιν εύ οι Διός κύβοι.
Διογένης	Εἰ μὴ Ἀλέξανδρος ἤμην, Διογένης ἂν ἤμην.
Ελπίδα	Ελπίς εν ενθρώπισι μούνη θεός εσθλή
Εμμανουήλ	Κόψε κέδρο κάμε Αντώνη, κι από πλάτανο Μανώλη, κι αν ρωτάς και για τον Γιάννη, ό,τι ξύλο κόψεις κάνει.
Εμμανουήλ	Κόψε ξύλο κάνε Αντώνη κι από πλάτανο Θανάση (ή Μανόλη) κι αν ρωτήσεις και το Γιάννη, ό, τι ξύλο θέλεις (έχεις) κάνει.
Εμμανουήλ	Θύμωσε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς
Εμμανουήλ	Ο Μανώλης με τα λόγια, χτίζει ανώγεια και κατώγεια.
Εμμανουήλ	Αλλαξε ὁ Μανολιὸς κι ἔβαλε το βρακί του ἀλλιῶς.
Εμμανουήλ	Άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα αλλιώς
Εμμανουήλ	Κόψε ξύλο κάνε Αντώνη κι από πλάτανο Θανάση (ή Μανόλη) κι αν ρωτήσεις και το Γιάννη, ό, τι ξύλο θέλεις (έχεις) κάνει.
Εύα	Γαμώ το μουνί της Εύας
Ευαγγελία	Άμα υπάρχει το λιλί, χορεύει και η Βαγγελή
Ευάγγελος	Καλώς τον κύριο Ευάγγελο που ‘χει την τρίχα κάγκελο
Ευάγγελος	Σκίσε με Βαγγέλη και πέτα με στ΄ αμπέλι
Εύη	Αν η ομοφυλοφιλία ήταν φυσιολογική, θα έφτιαχνε τον Αδάμ και τον Εύη
Ευθυμία	Θύμωσε η Θυμιώ και ξύπνησε το πρωί με θυμό.
Ευτυχία	Η ευτυχία έχει κατοικήριο τη ψυχή και δεν βρίσκεται στα χρήματα ή στα βοσκοτόπια
Ζαμπέτα	Θα σου δείξω εγώ Ζαμπέτα, (ή Ζαμπέτω >> από το Ελιζαμπέτα) πώς την παίζουν την τρουμπέτα.
Ζαφειρία	Όλα τα ’χει η Ζαφειρούλα ο φερετζές της λείπει
Ζαφείριος	Κατὰ μάνα, κατὰ κύρη, ἔκαμαν καὶ γιὸ Ζαφίρη
Ζαφείριος	Φαε Ζαφειρη. Τι να φαω, πλαστηρι;
Ηλίας	Ό τι Γιάννης ό τι Λιος τύφλα νάχουνε κι οι δυο
Ηλίας	Ό τι Μάρκος ό τι Λιος τύφλα νάχουνε κι οι δυο
Ηλίας	Αγιά Μαρίνα με τα σύκα και Άγιος 'Λιας με τα σταφύλια
Ηλίας	Ξημερώματα του άι Λία είδες τον σσύλλον κουλλούριν, ο γρόνος εν ναν καλός.
Ηρακλής	εσιέστην η Φανού και εγρίστην ο Ηράκλης
Ηώς	Ροδοδάκτυλος Ηώς
Θεοδώρα	Παστρικιά η Θουδώρου, ν’ κουτσουλια μεσ’ την πιτα
Θεοδώρα	Παστρική καλή Θοδώρα το τσαρούχι μέσ' την πίτα.
Θεόδωρος	Άλλος είν’ ο Θοδωρής κι άλλος εκείνος που θωρείς.
Θεόδωρος	Ψευτοθόδωρος.
Θεόδωρος	Ο μπάρμπας μου ο Θοδωρής δεκαεφτά βρακιά φορεί . Κόβω τα γενάκια του ,πέφτουν τα βρακάκια του , τι είναι;
Θεόδωρος	Άλλος είναι ο Θοδωρής κι άλλος είναι απού θωρείς
Θωμαή	Ό,τι βγάζει η κυρα-Θωμαή, μια στο γλέντι και μια στο φαΐ.
Θωμάς	Είναι άπιστος Θωμάς
Ιακώβ	Ήντα σε κόφτει που τον βουν του Γιακουμή
Ιωάννα	Όλοι θέριζαν κι η Γιαννούλα άσπριζε..
Ιωάννης	Σαράντα πέντε Γιάννηδες, ενός κοκόρου γνώση και όλοι οι υπόλοιποι δεν κάνουν άλλη τόση
Ιωάννης	Ακόμα δεν τον είδαμε, Γιάννη τον φωνάζουμε. (βαφτίσαμε)
Ιωάννης	Αν είχαν οι Γιάννηδες γνώση, να μας δάνειζαν καμπόση.
Ιωάννης	Βγάλε Γιάννη το παιδί σου να γιορτάζει κάθε μήνα.
Ιωάννης	Γιάννη είχα, Γιάννη έχω κι αν ποτέ μου θα χηρέψω, πάλι... Γιάννη θα γυρέψω!
Ιωάννης	Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει.
Ιωάννης	Γιάννης πήγε, Γιάννης ήρθε
Ιωάννης	Δεν είναι κάθε μέρα τ’ Άι-Γιαννιού”
Ιωάννης	Έχ’ κι ο Γιάννς καΐκ’
Ιωάννης	Κάμε Γιάννη τη δουλειά σου κι ύστερα είμαι πάλι θεια σου
Ιωάννης	Κάνε Γιάννο μ' τη δουλειά σου, κι ύστερα και πάλι θεια σου.
Ιωάννης	Κατά τον μαστρο-Γιάννη και τα κοπέλια του.
Ιωάννης	Να σε κάψω Γιάννη, να σ' αλείψω μέλι (ή λάδι) να γιάνει
Ιωάννης	Να σε κάψω Γιάννη, να σ’ αλείψω λάδι (ή μέλι).
Ιωάννης	Ξέρει ο Γιάννης τι έχει μέσα στον τορβά του…
Ιωάννης	Ο Γιάννης με τα λόγια, χτίζει ανώγεια και κατώγεια.
Ιωάννης	Όπου γάμος και χαρά, τρέχα Γιάννη μασκαρά
Ιωάννης	Όπου Γιάννης και του Θεού η χάρη.
Ιωάννης	Όχι Γιάννης, Γιαννάκης.
Ιωάννης	Παναγία κι Άι-Γιάννη, βάλε ψάρι στο τηγάνι
Ιωάννης	Πότε ο Γιάννης δε μπορεί, πότε ο κώλος του πονεί.
Ιωάννης	Σαράντα πέντε Γιάννηδες ενός κοκόρου γνώση.
Ιωάννης	Σαράντα χρόνια Γιάννης, μαστρο-γιάννης δε γίνεται.
Ιωάννης	Σπίτι χωρίς Γιάννη προκοπή δεν κάνει.
Ιωάννης	Τα καλά του Γιάννη θέλουν, μα τον Γιάννη δεν τον θέλουν.
Ιωάννης	Τα καλά του Γιάννη θέμε και το Γιάννη δεν τον θέμε.
Ιωάννης	Τι Γιάννης, τι Γιαννάκης
Ιωάννης	Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα!
Ιωάννης	Τι κάνεις Γιάννη; Κουκιά σπέρνω!
Ιωάννης	Ακόμα δεν τον είδαμε, Γιάννη τον βαφτίσαμε.
Ιωάννης	Ακόμα δεν τον είδανε και Γιάννη τονε κράξανε. (Παξοί)
Ιωάννης	Ακόμα δεν τον είδαμε, Γιάννη τον εβγάλαμε
Ιωάννης	Κάθε μέρα δεν είναι τ' Αϊ-Γιαννιού.
Ιωάννης	Κατά το μαστρο-Γιάννη και τα κοπέλια του.
Ιωάννης	Φοβάται ο Γιάννης το θεριό και το θεριό το Γιάννη.
Ιωάννης	Του Γιάννου η φλογέρα
Ιωάννης	Είπαμεν Γιαννή να κλάννεις, μα να μεν το πολλοκάμνεις
Ιωάννης	Αν εύρεις Γιάννην κούρευκε
Ιωάννης	Κόψε ξύλο κάνε Αντώνη κι από πλάτανο Θανάση (ή Μανόλη) κι αν ρωτήσεις και το Γιάννη, ό, τι ξύλο θέλεις (έχεις) κάνει.
Ιωάννης	Άλλη δεν έκαμε παιδί, μόνο η Μαριώ τον Γιάννη
Ιωάννης	Άλλη καμιά δε γέννησε, μόνο η Μαριώ το Γιάννη.
Ιωάννης	Ό τι Γιάννης ό τι Λιος τύφλα νάχουνε κι οι δυο
Ιωάννης	Άμα ακούς Μαρία – Γιάννη, βάλε ψάρια στο τηγάνι, εξόν του μπάρμπα-Γιάννη.
Ιωάννης	Έκανε η Μαριώ το Γιάννη κι άλλη γιο δεν έχει κάνει!
Ιωάννης	Τρέξε Γιάννη γύρευε και Νικολό καρτέρει.
Ιωάννης	Κόψε ξύλο κάνε Αντώνη κι από πλάτανο Θανάση (ή Μανόλη) κι αν ρωτήσεις και το Γιάννη, ό, τι ξύλο θέλεις (έχεις) κάνει.
Ιωάννης	Κόψε κέδρο, φτιάξε Αντώνη και από πλάτανο Θανάση, εάν πεις και για το Γιάννη, όποιο ξύλο να ‘ναι κάνει
Ιωάννης	Κόψε κέδρο κάμε Αντώνη, κι από πλάτανο Μανώλη, κι αν ρωτάς και για τον Γιάννη, ό,τι ξύλο κόψεις κάνει.
Ιωάννης	Εξηνταπέντε Γιάννηες, έναμ πετεινόβ βαρούσιν.
Ιωάννης	Ψύλλοι ψύλλοι φύετε τζαι κορκοί ψοφήσετε τζ' Αϊς Γιάννης έρκεται με το κονταρόξυλλον τζαι κονταροξυλίζει σας.
Ιωάννης	Φοβάται ο Γιάννης το θερκόν τζαι το θερκόν τογ Γιάννην.
Ιωάννης	Τα πράγκας και τα σίδερα τη ζαβαλή τη Γιάννε έν’
Ιωάννης	Από Ναννάκου
Ιωάννης	Αν εύρεις Γιάννην κούρευκε
Ιωσήφ	Σαν ο Iσούφης με τον Τζαμαλή
Καίσαρ	Ο Καίσαρας έχει παραπάνω από τον Αλέξανδρο, τον Καρλομάγνο και τον Ναπολέοντα, ότι ο Ιησούς πρόφερε το όνομά του.
Κατερίνα	Κατίνα, σαλαμακι!
Κίτσος	μην τον είδατε τον Κίτσο το λεβέντη τον αρχιληστή,
Κλεοπάτρα	Η ιστορία της ανθρωπότητας θα ήταν διαφορετική αν η μύτη της Κλεοπάτρας είχε διαφορετικό σχήμα.
Κοσμάς	Ό,τι ο κόσμος κι ο Κοσμάς.
Κοσμάς	Ότι κάνει ο κόσμος θα κάνει κι ο Κοσμάς
Κοσμάς	Τον έφεραν από τον Κοσμά και το Δαμιανό
Κοσμάς	Ήνταν ’ίνεται ο κόσμος, ας ίνεται και ο Κοσμάς
Κωνσταντίνος	Ελιά ελιά και Κώτσο βασιλιά
Κωνσταντίνος	Και παπάς έγινες Κώστα; Έτσι τα ’φερε η κατάρα
Κωνσταντίνος	Όσα ξέρει ο Κωσταντής, δεν τα ξέρει άλλος κανείς.
Κωνσταντίνος	Όσα ξέρει ο Κωσταντής, δεν τα ξέρει άλλος κανείς.
Κωνσταντίνος	Από Σάββατον ως Σάββατον, εκκέλιασεν ο Κώστας
Λάζαρος	Ποττέ του αβκόν εν έδωκεν, μήτε τ΄άι Λαζάρου.
Λάζαρος	Με τη φωνή και ο Λάζαρος
Λάζαρος	Ξαναζωντάνεψε σαν τον Λάζαρο
Λάζαρος	Κέρινος ή Κίτρινος σαν τον Λάζαρο
Λάμπρος	Αν σ’ αρέσει μπαρμπα-Λάμπρο ξαναπέρνα από την Άνδρο
Λοϊζος	Έγινε Λούης
Λοϊζος	Βούννου-Βούννου δουλαππάτζιμ μου, να κάμνεις την οντζιάσ σου, να φας τηγ καυκαλλιάσ σου· βρε Λοϊζή, που είσαι και γυρίζεις τζέν έρκεσαι να φας όρνιθαμ με το ρύζι.
Λουκάς	Τ' Άη Λουκά σπείρε κουτσιά
Μαγδαληνή	η Μαγδάλω με το στόμα το μεγάλο
Μαγδαληνή	Πρόκοψ’ η Μαγδάλω, το Σαββάτο το Μεγάλο
Μαγδαληνή	Το άλλο το’ φαγε η Μαγδάλω με το στόμα το μεγάλο
Μαλαματένια	Ζουντανιψι η Μαλαμου, ζηταει του σ’χωριου πισου
Μαργαρίτα	Τρώγε πίνε Μαργαρίτα, μα έχε έγνοια και την πίτα
Μαρία	Αγάπα η Μάρω το χορό και βρήκε άντρα ζουρνατζή
Μαρία	Η γης καταποντίζεται κι η Μάρω καθρεφτίζεται.
Μαρία	Και η κουτσή Μαρία
Μαρία	Κάνει την οσία Μαρία
Μαρία	Λωλά χορεύγεις, Μαριορή, και φαίνονται τα τσα σου.
Μαρία	Μη σε νοιάζει Μαριωρή, ξένη πίτα κι αν καεί.
Μαρία	Ολα τα χε η Μαριορη, ο φερετζες της ελειπε
Μαρία	Τα ’χεν η Μαριά στο νου της, τα ’βλεπε και στ’ όνειρό της,
Μαρία	Χόρευε η κυρά Μαριώ κι είχε έγνοια του σπιτιού
Μαρία	Αγάπαγε η Μάρω το χορό βρήκε και άντρα χορευτή
Μαρία	Ένα το 'χει η Μαριορή, το στεγνώνει το φορεί
Μαρία	Χόρευκε τζυρά Μαρού τζι έσιει τζι έννοιαν του μωρού. (ή του σπιθκιού)
Μαρία	Μαριγούλα Μαριγώ, κι αν δε με θες, να κι εγώ!
Μαρία	Λοαρκάζει τζι η Μαρικκού τον άντραν της μες στους πραματευτάες
Μαρία	Η Μαρικκού που τα Λεύκαρα - η Μαρίκα - η Μαρία η Πενταγιώτισσα.
Μαρία	Μπρος Μαρία, πισ’ Αντώνης
Μαρία	Μπρος Φραξία, πίσω Μαριγώ κι απο πίσω τα κοπελάρια.
Μαρία	Μπρος Μαριώ και πίσω Αντώνα
Μαρία	Σάρα, μάρα τζαι η κουτσή Μαρία
Μαρία	Η Οσία Μαρία είπεν, ενενήντα εννέα κι άλλ’ έναν εκατόν
Μαρία	Έκανε η Μαριώ το Γιάννη κι άλλη γιο δεν έχει κάνει!
Μαρία	Άμα ακούς Μαρία – Γιάννη, βάλε ψάρια στο τηγάνι, εξόν του μπάρμπα-Γιάννη.
Μαρία	Άλλη καμιά δε γέννησε, μόνο η Μαριώ το Γιάννη.
Μαρία	Αγγονίστην τζι η Πελλομαρού μηλλόπιτταν
Μαριέττα	Εν το βορτίν της Κέττας.
Μαρίνα	Αγιά Μαρίνα με τα σύκα και Άγιος 'Λιας με τα σταφύλια
Μάρκος	Εμείναμεν σαν έμεινεν ο Χατζημάρκος πέρσι που λείψαν του τα κάρβουνα τζι εν είσιεν να δουλέψει.
Μάρκος	Ό τι Μάρκος ό τι Λιος τύφλα νάχουνε κι οι δυο
Μάρτης	Μη σε γελάσει ο Μάρτης το πρωί και χάσεις την ημέρα
Μελέτιος	Ο Γρηγόρης εγρηγόρει κι ο Μελέτης εμελέτα, κι ο Γρηγόρης τηνε πήρε του Μελέτη τη γυναίκα.
Μελέτιος	Ο Μελέτης εμελέταν τζι ο Γληόρης επελέκαν.
Μιλτιάδης	Ουκ εα με καθεύδειν το του Μιλτιάδου τρόπαιον.
Μιχαήλ	Τα ’φερε ο διάολος κι η σκούφια του Μιχάλη.
Μιχαήλ	Χρωστάει του Μιχάλη
Μιχαήλ	χωστά χωστά τον έκαμε ο Μιχελής το γάμο, γιατί ήταν λίγα τα ψωμιά και το χωριό μεγάλο.
Μιχαήλ	Σου ρε Λακη
Μιχαηλία	Γρωστεί (χρωστάει) της Μιχαλούς
Ναθαναήλ	Βρήκε ο Φίλιππος το Ναθαναήλ
Ναθαναήλ	Βρήκ’ ο Φίλιππος το Ναθαναήλ κι η κοπριά τα λάχανα.
Ναπολέων	Ο Καίσαρας έχει παραπάνω από τον Αλέξανδρο, τον Καρλομάγνο και τον Ναπολέοντα, ότι ο Ιησούς πρόφερε το όνομά του.
Νικόλαος	Τρέξε Γιάννη γύρευε και Νικολό καρτέρει.
Νικόλαος	Η Βαρβάρα βαρβαρώνει, Αϊ-Σάββας σαβανώνει κι ο Αϊ- Νικόλας παραχώνει.
Νικόλαος	Άγια Βαρβάρα μίλησε, Νικόλας απολογήθη κι εσύ κακόσαββα πού βρέθηκες στη μέση;
Νικόλαος	Βαρβάρα βαρβαρώνει, Σάββας σαβανώνει, Νικόλας παραχώνει
Νικόλαος	Άγια Βαρβάρα μίλησε, κι Αη-Σάββας αποκρίθη, κι άγιος Νικόλας έρχεται στα χιόνια φορτωμένος.
Νικόλαος	Άγια Βαρβάρα γέννησε, κι Αη-Σάββας το εδέχθη, κι ο Αη-Νικόλας έτρεχε να πάει να το βαφτίσει…
Νικόλαος	Βαρβαρίτσι, Νικολίτσι, Σάββα τι ήθελες στη μέση;
Νικόλαος	Ήρθαν τα Νικολοβάρβαρα
Νικόλαος	Απού ‘χει σερνικό παιδί και δεν το βγάλει Νίκο, κάλλιο να ανέβει στα βουνά να παίζει τον περδίκο
Νικόλαος	Αη-Νικόλα βόηθα με. Κούνα και συ τα χέρια σου.
Νικόλαος	Θαρρώ, για τούτο και πολλοί Γάδαρον δεν σε κράζουν, αλλά ως τιμιώτερον, Νίκον σε ονομάζουν. Το όνομα εκέρδισες αυτό με πονηρίαν, και την ζωήν σου έγλυκες απ’ αύτα τα θηρία…
Νικόλαος	Μίλα με τον Νικολή που έχει την άδεια την πολλή
Νικόλαος	Ο ἁι-Νικόλας ἀσπρίζει τὰ γένια του
Νικόλαος	Περιγέλα το Νικόλα, ώσπου να μπεις στο λιμιώνα.(λιμάνι)
Νικόλαος	Χωρίς κουπιά κατ άρμενα, άγιε Νικόλα, βόηθα
Νικόλαος	Τρέχα γύρευε και Νικολό καρτέρει.
Νικόλαος	Χαιρέτα μου τον πλάτανο και Νικολό καρτέρει.
Ονούφριος	Έγινε (κατάντησε) σαν τον άγιο Ονούφριο
Ονούφριος	Ο Νουφρής με τα λόγια κτίζει ανώγια τζιαι κατώγια
Ούτις	Οὖτις ἐμοὶ γ' ὄνομα
Παναγιώτα	Απ' τ' ολότελα, καλή ειν' κι η Παναγιώταινα.
Παναγιώτης	Όλα είναι ματαιότης, που ‘λεγε κι ο Παναγιώτης
Παντελεήμων	Κουτσοί στραβοί στον Άγιο-Παντελεήμονα.
Παντελεήμων	Τα ίδια Παντελάκη μου τα ίδια Παντελή μου.
Παρασκευή	Άλλα ‘ν’ τ’ άλλα, κι άλλο της Παρασκευής το γάλα
Παρασκευή	Άλλα είναι τα μεγάλα, κι άλλο της Παρασκευής το γάλα
Παρασκευή	Κουτσοί στραβοί στην Αγία Παρασκευή
Παρθενόπη	Tης Πόπης
Πασχάλης	Τα λόγια σου και του Πασχάλη τα χάπια.
Πειθώ	Χρυσός Δανάην έπεισεν εθέλουσαν.
Πέτρος	Εγέννησέ μας η γαδάρα του Κκελόπετρου.
Πέτρος	Αρνίν παρά τον Πέτρον.
Πέτρος	Έστησεν αρνίν παρά τον Πέτρον.
Πλούτος	Ο πλούτος φέρνει πλούτο.
Πλούτος	Πλούτος άνευ αρέτας ουκ ασινής πάροικος
Πολύδωρος	Χέστηκε ο Πολύδωρος που 'ναι στα πόδια γρήγορος.
Πολυχρόνης	Χέσε μέσα Πολυχρόνη που δεν γίναμε ευζώνοι.
Πολυχρόνιος	Χέσε μέσα, Πολυχρόνη, που δεν γίναμε ευζώνοι.
Πρόδρομος	Ψύλλοι ψύλλοι φύετε τζαι κορκοί ψοφήσετε τζ' Αϊς Πρόδρομος έρκεται με τηγ γεροματσούκαν του.
Ρίζος	Mε λένε Ρίζο κι όπως θέλω τα γυρίζω
Σάββας	Βαρβαρίτσι, Νικολίτσι, Σάββα τι ήθελες στη μέση;
Σάββας	Άγια Βαρβάρα μίλησε, Νικόλας απολογήθη κι εσύ κακόσαββα πού βρέθηκες στη μέση;
Σάββας	Άγια Βαρβάρα γέννησε, κι Αη-Σάββας το εδέχθη, κι ο Αη-Νικόλας έτρεχε να πάει να το βαφτίσει…
Σάββας	Άγια Βαρβάρα μίλησε, κι Αη-Σάββας αποκρίθη, κι άγιος Νικόλας έρχεται στα χιόνια φορτωμένος.
Σάββας	Βαρβάρα βαρβαρώνει, Σάββας σαβανώνει, Νικόλας παραχώνει
Σάββας	Η Βαρβάρα βαρβαρώνει, Αϊ-Σάββας σαβανώνει κι ο Αϊ- Νικόλας παραχώνει.
Σάρρα	Σάρα, μάρα τζαι η κουτσή Μαρία
Σταμάτιος	Όπως μου ’πε ο μπάρμπας μου ο Σταμάτης, όντες μ’ είχες ας μ’ εκράτεις
Σταύρος	Γεια σου Σταύρο και κυρ Σταύρο και αφέντη τσουτσουλομύτη!
Στέφανος	Ότι του φανεί του λωλο Στεφανή
Τυδεύς	Τυδεύς τοι μικρός μεν έην δέμας, αλλά μαχητής
Υπαπαντή	Καλοκαιρία της Παπαντής, Μαρτιάτικος χειμώνας
Υπαπαντή	Ο,τι καιρό κάνει της Παπαντής, θα τον κάμει σαράντα μέρες
Φανή	Εσιέστην (χέστηκε) η Φανού στ΄αλώνι!
Φανή	εσιέστην η Φανού και εγρίστην ο Ηράκλης
Φανή	Εσιέστην (χέστηκε) η Φανού στ΄αλώνι!
Φανή	εσιέστην η Φανού και εγρίστην ο Ηράκλης
Φίλιππος	Βρήκ’ ο Φίλιππος το Ναθαναήλ κι η κοπριά τα λάχανα.
Φίλιππος	Ο φτωχός ο Φίλιππας στο χωράφι απόκρευε.
Φίλιππος	Βρήκε ο Φίλιππος το Ναθαναήλ
Φοίβος	Άνευ χαλκού Φοίβος ου μαντεύεται
Χάϊδω	Τ’ αρχίδια του Καράμπελα και το μουνί της Χάιδως
Χαρά	Μοιρασμένη χαρά, διπλή χαρά
Χαράλαμπος	Κλάφτα (ή Κλάψ’ τα), Χαράλαμπε.
Χαρίκλεια	Μα το ναι, σου λέω αλήθεια, που είπε η ψευτρού η Χαρίκλεια.
Χρυσόστομος	Πες τα Χρυσόστομε”
Απόφθεγματα
Αλήθεια	Αν θες να πεις στους ανθρώπους την αλήθεια, κάν’ τους να γελάσουν, αλλιώς θα σε σκοτώσουν.
Βρούτος	Και σύ τέκνον, Βρούτε;
Ευτυχία	Ευτυχίαν εύχου
Καίσαρ	Τα του Καίσαρος τῷ Καίσαρι και τα του Θεού τῷ Θεῷ
Μάρθα	Μάρθα, Μάρθα, μεριμνᾷς καὶ τυρβάζῃ περὶ πολλά,
Πειθώ	Ανάγκα και Θεοί πείθονται. Σιμωνίδης ο Κείος, 556-468 π.Χ., Αρχαίος ποιητής & συγγραφέας επιγραμμάτων
Πηνελόπη	Η Πηνελόπη ήταν η τελευταία δοκιμασία του Οδυσσέα στο τέλος του ταξιδιού του.
Σολομών	Νενίκηκά σε Σολομών
Τύχη θεά	Αν έχεις τύχη διάβαινε και ριζικό περπάτει
Ρητά
Άγριππος	Ακαρπότερος Ἀγρίππου
Ζωή	Η ζωή είναι σύντομη
Κλεόβουλος	Τον δε εχθρόν φίλον ποιείν, ρητό του Κλεόβουλου του Λίνδιου
Κλεόβουλος	Τον δε εχθρόν ευεργετείν
Πλάτων	Στην πιο πάνω ρήση περί Πλάτωνα και Κικέρωνα παρατίθεται ένα άλλο σημαντικό γνωμικό που αποτελεί απάντηση σε αυτό. Είπε ο Πλάτων "Η δικαιοσύνη είναι το μεγαλύτερον αγαθόν για την ίδια την ψυχήν.”
Πλάτων	Ει το τρέφειν πώγωνα δοκείς σοφίαν περιποιείν, και τράγος ευπώγων αίψ’ όλος εστὶ Πλάτων.
Πυγμαλίων	Σύνδρομο (ή Φαινόμενο) του Πυγμαλίωνα
Πυθαγόρας	Ένα από τα πιο σημαντικά γνωμικά του Πυθαγόρα “Σέβου όρκον.”
Τυδέας	Τυδεύς τοι μικρός μεν έην δέμας, αλλά μαχητής.
Φίλια	Φιλία είναι μια ψυχή σε δυο σώματα
Χείλων	Το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν
Χείλων	Μηδέν άγαν
Χείλων	Γνώθι σαυτόν
Χείλων	Εγγύα πάρα δ’ άτα
Χείλων	Τα μεν υψηλά ταπεινούν, τα δε ταπεινά υψούν
Φράσεις
Αγλαόπη	Πιάσε κατάρτι σαν τον Οδυσσέα και περίμενε να τελειώσουν οι Σειρήνες.
Αδάμ	(ἐν) ἀδαμιαίᾳ περιβολῇ:
Αδάμ	Απ` τον Αδάμ καταγόμαστε όλοι.
Αδαμάντιος	Δεν είναι βόας, δεν είναι κροταλίας, είναι το φιδάκι ο Διαμαντής.
Αθανάσιος	Οι γυναίκες, Θανάση μου, έτσι είναι: οι νόμιμες τρελαίνονται για την οικονομία και οι παράνομες για τη σπατάλη.
Αίαντας	Αιάντειος γέλως.
Αικατερίνη	Κατίνα σαλαμάκι
Αίολος	Ανοίγω τους ασκούς του Αιόλου
Αμαλθαία	Αμάλθειας κέρας .
Άννας	Από τον Άννα στον Καϊάφα
Αντίνοος	Ωραίος ως ο Αντίνοος
Αντίνοος	Ο νέος ούτος Αντίνοος
Αοιδός	Αιδοίο ο αοιδός
Αφροδίτη	'Ορος της Αφροδίτης
Αφροδίτη	Αφροδίσιον ει Πραξιτέλους
Αχιλλεύς	Αχίλλειος πτέρνα
Βένια	Μήπως ήπιες από το πηγάδι της Βένιας;
Βέρθα	Big Bertha
Γεώργιος	Διότι υπώπτευεν, ήξευρε και ησθάνετο ότι ο Γιωργής έτρεφε παιδικόν αίσθημα προς την Αρχόντω.
Ελπίδα	Τί κοινότατον; Ἐλπίς. Καὶ γὰρ οἳς ἄλλο μηδέν, αὔτη παρέστη.
Εξόλη	Εξώλης και προώλης
Έρις	Μήλον της Έριδος
Ευαλού	Εμέν λαλούν με Ευαλλούν, σήμερα δα τζι' άρκον (αύριον) αλλού.
Εύης	Αν η ομοφυλοφιλία ήταν φυσιολογική, θα έφτιαχνε τον Αδάμ και τον Εύη.
Ζεύς	Ξένιος Ζευς
Ησαΐας	Ησαῒα το ανάγνωσμα
Θελξινόη	Πιάσε κατάρτι σαν τον Οδυσσέα και περίμενε να τελειώσουν οι Σειρήνες.
Θελξιόπη	Πιάσε κατάρτι σαν τον Οδυσσέα και περίμενε να τελειώσουν οι Σειρήνες.
Ιούλιος	Και συ τέκνον Βρούτε;
Ιπποκλείδης	Ου φροντίς Ιπποκλείδη
Ιώβ	Ιώβειος Υπομονή
Κασσάνδρα	Οι σύγχρονες Κασσάνδρες
Κονδυλία	Όπου γλέντι και χαρά η Κοντύλω πρώτη
Κωνσταντίνος	Ο Κωστής που τα γκάζια
Λάζαρος	Λάζαρε δεύρο έξω
Λύση	Σολομώντεια Λύση
Μαρδώνιος	Παπαί, Μαρδόνιε, κοίους επ' άνδρας ήγαγες μαχησομένους ημέας, οι ου περί χρημάτων τον αγώνα ποιούνται, αλλά περί αρετής.
Μαρίνα	Φέρτε μου τη Μαρίνα να τη σκίσω!
Μορφεύς	Στις αγκάλες του Μορφέα
Νεόφυτος	Τάφος του Αγίου Νεοφύτου
Νίκη	Πύρρειος νίκη
Νίκη	Κάδμειος νίκη
Νικοκλής	έναι, λέπεις, Νικοκλής
Οδυσσεύς	Οδύσσεια
Οδυσσεύς	Πιάσε κατάρτι σαν τον Οδυσσέα και περίμενε να τελειώσουν οι Σειρήνες.
Ουρανία	Ουρανία το δίκαννο!
Παναγιώτης	Μην τον είδατε το Παναγή
Παναγιώτης	Άγγούρι του Ππίγκου
Παναγιώτης	Χάνι του Πάντζιαρου
Παναγιώτης	Τα γιατι και τα διοτι φαγανε τον παναγιωτη
Παναγιώτης	Ο Παναής από τα Μέγαρα
Παύλος	Εν ππιντοπαυλής
Πύρρος	Πύρρειος νίκη
Σμινδυρίδης	Δεν έμεινε πετεινός στη Σύβαρη
Σουζάνα	Τρως. Σούζη τρως. Και ψεύδεσαι και τρως.
Σπάρτακος	Ιδού ο Σπάρτακος
Στέλλα	Στέλλα φύγε, κρατάω μαχαίρι.
Στυλιανή	Στέλλα φύγε, κρατάω μαχαίρι.
Σωκράτης	Θα μπορούσα να ανταλλάξω όλη μου την τεχνολογία για ένα απόγευμα με τον Σωκράτη.
Τάραχος	Τραβώ ή περνώ των παθών μου τον τάραχο
Τήλεφος	Τηλέφεια τραύματα.
Τίμαρχος	Τιμαρχώδης
Τύχη θεά	Ανοίγει η τύχη μου
Τύχη θεά	Αυτός κοιμάται και η τύχη του δουλεύει
Τύχη θεά	Της τύχης τα γραμμένα
Τύχη θεά	Τύχη αγαθή (τύχῃ ἀγαθῇ
Τύχη θεά	Τύχη βουνό
Υπομονή	Οι θεοί έθεσαν ως φάρμακο για τα αθεράπευτα δεινά, την υπομονή
Υπομονή	Ιώβειος υπομονή
Υπομονή	Γαϊδουρινή υπομονή
Χαρά	Μες στην καλή χαρά
Στοίχοι
Αλώνιος	Στα μαρμαρένια αλώνια
Ποιήματα
Αντώνιος	"Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον"
ShowOnFooter
Αχιλλεύς	Ο Αχιλλέας και η Χελώνα - ένα από τα πιο γνωστά παράδοξα του φιλοσόφου Ζήνωνα του Ελεάτη