Ταυτόσημη με την Αγία Ταβιθά. Ευσεβέστατη και φιλάνθρωπος χριστιανή, που κατοικούσε στην Ιόππη. Ήταν εξειδικευμένη υφάντρια που κατασκεύαζε χιτώνες και ιμάτια, τα οποία πωλούσε και από τα έσοδα συντηρούσε φτωχούς, χήρες και ορφανά. Όταν, κάποια στιγμή, ασθένησε και πέθανε, την ανέστησε ο Άγιος Απόστολος Πέτρος. Μετά την ανάστασή της έζησε αρκετά χρόνια, γεμάτα αγαθά έργα και ελεημοσύνες. Ο τελικός θάνατος της, την βρήκε σε βαθιά γεράματα. Να σημειωθεί ότι δεν αναφέρεται, ίσως από αβλεψία, σαν Αγία από τους συναξαριστές, παρόλο που αναφέρεται με αυτό το όνομα στις πράξεις των Αποστόλων, στην Καινή Διαθήκη.

Όνομα:	Δορκάς
Ετυμολογία:	Το όνομα της Αγίας Ταβιθά όπως αποδόθηκε στις πράξεις των Αποστόλων στα Ελληνικά και σημαίνει θηλυκή γαζέλα, ή ζαρκάδι, ή ελαφίνα.

Ευσεβέστατη και φιλάνθρωπη χριστιανή, που κατοικούσε στην Ιόππη. Ήταν εξειδικευμένη υφάντρια πού κατασκεύαζε χιτώνες και ιμάτια, τα όποια πωλούσε και από τα έσοδα συντηρούσε φτωχούς, χήρες και ορφανά. Την ανέστησε ο Άγιος Απόστολος Πέτρος όταν ασθένησε. Μετά την ανάστασή της έζησε αρκετά χρόνια, γεμάτα αγαθά έργα και ελεημοσύνες. Ο θάνατος την βρήκε σε βαθιά γεράματα.

Όνομα:	Ταβιθά
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο όνομα Αραμαϊκής προέλευσης, που σημαίνει "θηλυκή γαζέλα". Στις πράξεις των Αποστόλων μεταφράστηκε σαν Δορκάς=γαζέλα, είδος ελαφιού.

Φαίνεται ότι ήταν σύζυγος του Αγίου Χρυσάφου, που εορτάζει την ίδια ημέρα.

Όνομα:	Χρυσανθίς
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις 'χρυσούν' και 'άνθος' που σημαίνει το χρυσό λουλούδι, το χρυσάνθεμο

Οι Άγιοι αυτοί ήταν νοτάριοι (στενογράφοι) και γραμματικοί του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Παύλου του ομολογητή στα χρόνια του Αρειανού βασιλέως Κωνσταντίου (337 - 349 μ.Χ.). Όταν ο Πατριάρχης Παύλος δεν δέχθηκε να συμφωνήσει με τους Αρειανούς, εξορίστηκε από το βασιλιά στην Αρμενία και πνίγηκε από τους εκεί Αρειανούς. Οι δύο αυτοί Άγιοι συνέχισαν να υποστηρίζουν τον ποιμένα τους οπότε εκτελέστηκαν με μαχαίρι.

Όνομα:	Μαρτύριος
Ετυμολογία:	Από την λέξη 'μάρτυρας' και σημαίνει αυτόν που μαρτύρησε

Δεν υπάρχει άγιος με τέτοιο όνομα. Πηγαίνετε στο αντίστοιχο γυναικείο.

Όνομα:	Δορκεύς
Ετυμολογία:	Από την αρχαία Ελληνική λέξη 'δορκάς'=γαζέλα, ελαφίνα, ζαρκάδι και σημαίνει τον ελαφοκυνηγό.

Δεν υπάρχει αγία με τέτοιο όνομα, πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Μαρτυρία
Ετυμολογία:	Από την λέξη 'μάρτυρας' και σημαίνει αυτήν που μαρτύρησε.

Οι Άγιοι Ουαλλέριος και Χρυσάφιος (ή Xρύσαφος) μαρτύρησαν δια σπάθης.

Όνομα:	Χρυσάφιος
Ετυμολογία:	Από τη λέξη χρυσός και το πρόσφυμα -άφιος και σημαίνει "o χρυσαφένιος".

Δεν υπάρχει αγία με τέτοιο όνομα, πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Χρυσαφίς
Ετυμολογία:	Από το χρυσάφι και σημαίνει "η χρυσαφένια".

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Αγελαϊς
Ετυμολογία:

Οι μνηστήρες της Πηνελόπης σύμφωνα με τον Όμηρο ήταν 108 ενώ ο Απολλόδωρος αναφέρει 136.

Ο Οδυσσέας μαζί με τον γιο του Τηλέμαχο και δυο πιστούς του φίλους, Εύμαιο και Φιλοίτο, τους σκότωσε όλους εκτός από τον αοιδό Φήμιο, γιατί τραγουδούσε στους μνηστήρες από ανάγκη και τον Μέδοντα που είχε αποκαλύψει στην Πηνελόπη την συνωμοσία που ετοίμαζαν οι μνηστήρες για να σκοτώσουν τον Τηλέμαχο.

Ένας από αυτούς ήταν και ο Αγέλαος από τη Σάμη, γιός του Δαμάστοραπου που σκοτώθηκε από τον Οδυσσέα

Όνομα:	Αγέλαος
Ετυμολογία:	Από το ρήμα άγω και το λαός και σημαίνει "αυτός που οδηγεί το λαό, ο ηγέτης του λαού".

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Αγέρωχη
Ετυμολογία:	Ίσως από το ‘α’ στερητικό και την φράση ‘γήρας έχει’ και εννοεί την αγέραστη

Οι μνηστήρες της Πηνελόπης σύμφωνα με τον Όμηρο ήταν 108 ενώ ο Απολλόδωρος αναφέρει 136.

Ο Οδυσσέας μαζί με τον γιο του Τηλέμαχο και δυο πιστούς του φίλους, Εύμαιο και Φιλοίτο, τους σκότωσε όλους εκτός από τον αοιδό Φήμιο, γιατί τραγουδούσε στους μνηστήρες από ανάγκη και τον Μέδοντα που είχε αποκαλύψει στην Πηνελόπη την συνωμοσία που ετοίμαζαν οι μνηστήρες για να σκοτώσουν τον Τηλέμαχο.

Ένας από αυτούς ήταν και ο Αγέρωχος από το Δουλίχι

Όνομα:	Αγέρωχος
Ετυμολογία:	Ίσως από το ‘α’ στερητικό και την φράση ‘γήρας έχει’ και εννοεί τον αγέραστο

Οι μνηστήρες της Πηνελόπης σύμφωνα με τον Όμηρο ήταν 108 ενώ ο Απολλόδωρος αναφέρει 136.

Ο Οδυσσέας μαζί με τον γιο του Τηλέμαχο και δυο πιστούς του φίλους, Εύμαιο και Φιλοίτο, τους σκότωσε όλους εκτός από τον αοιδό Φήμιο, γιατί τραγουδούσε στους μνηστήρες από ανάγκη και τον Μέδοντα που είχε αποκαλύψει στην Πηνελόπη την συνωμοσία που ετοίμαζαν οι μνηστήρες για να σκοτώσουν τον Τηλέμαχο.

Ένας από αυτούς ήταν και ο Αγήνωρ από την Ζάκυνθο

Όνομα:	Αγήνωρ
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις 'άγαν'=πάρα πολύ και 'ηνορέη'=ανδρεία και σημαίνει τον υπερβολικά ανδρείο

Με τον Ποσειδώνα απέκτησε τρεις γιους, τους Ίθακον, Νέριτον και Πολύκτορα.

Όνομα:	Αμφιμέδα
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά 'αμφί' και 'μέδω'=βασιλεύω και σημαίνει αυτήν που βασιλεύει ολόγυρα, παντού.

Οι μνηστήρες της Πηνελόπης σύμφωνα με τον Όμηρο ήταν 108 ενώ ο Απολλόδωρος αναφέρει 136.

Ο Οδυσσέας μαζί με τον γιο του Τηλέμαχο και δυο πιστούς του φίλους, Εύμαιο και Φιλοίτο, τους σκότωσε όλους εκτός από τον αοιδό Φήμιο, γιατί τραγουδούσε στους μνηστήρες από ανάγκη και τον Μέδοντα που είχε αποκαλύψει στην Πηνελόπη την συνωμοσία που ετοίμαζαν οι μνηστήρες για να σκοτώσουν τον Τηλέμαχο.

Ένας από αυτούς ήταν και ο Αμφιμέδων γιός του Μενέλαου ή του Μελάνθιου.που τραυμάτισε τον Τηλέμαχο στο χέρι, πριν αυτός τον σκοτώσει.

Όνομα:	Αμφιμέδων
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά 'αμφί' και 'μέδω'=βασιλεύω και σημαίνει αυτόν που βασιλεύει ολόγυρα, παντού.

Οι μνηστήρες της Πηνελόπης σύμφωνα με τον Όμηρο ήταν 108 ενώ ο Απολλόδωρος αναφέρει 136.

Ο Οδυσσέας μαζί με τον γιο του Τηλέμαχο και δυο πιστούς του φίλους, Εύμαιο και Φιλοίτο, τους σκότωσε όλους εκτός από τον αοιδό Φήμιο, γιατί τραγουδούσε στους μνηστήρες από ανάγκη και τον Μέδοντα που είχε αποκαλύψει στην Πηνελόπη την συνωμοσία που ετοίμαζαν οι μνηστήρες για να σκοτώσουν τον Τηλέμαχο.

Ένας από αυτούς ήταν και ο Αμφίνομος, γιος του βασιλιά Νίσου, που ήταν ο πιο συμπονετικός. Δύο φορές κατάφερε να αποθαρρύνει τους μνηστήρες από το να δολοφονήσουν τον Τηλέμαχο. Ο Οδυσσέας προσπάθησε να τον προειδοποιήσει να εγκαταλείψει το σπίτι πριν από την τελική μάχη. Παρ' όλα αυτά, ο Αμφίνομος έμεινε και σκοτώθηκε, ειρωνεία της τύχης, από τον Τηλέμαχο.

Όνομα:	Αμφίνομος
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά 'αμφί' και΄νόμος' και σημαίνει αυτόν που διαστρεβλώνει το νόμο.

Οι μνηστήρες της Πηνελόπης σύμφωνα με τον Όμηρο ήταν 108 ενώ ο Απολλόδωρος αναφέρει 136.

Ο Οδυσσέας μαζί με τον γιο του Τηλέμαχο και δυο πιστούς του φίλους, Εύμαιο και Φιλοίτο, τους σκότωσε όλους εκτός από τον αοιδό Φήμιο, γιατί τραγουδούσε στους μνηστήρες από ανάγκη και τον Μέδοντα που είχε αποκαλύψει στην Πηνελόπη την συνωμοσία που ετοίμαζαν οι μνηστήρες για να σκοτώσουν τον Τηλέμαχο.

Ένας από αυτούς ήταν και ο Αντίνοος από την Ιθάκη γιος του Ευπείθη. Ένας από τους ηγέτες των μνηστήρων αλαζόνας, προκλητικός, ασεβής και δολοπλόκος αφού σχεδίασε μέχρι και την δολοφονία του Τηλέμαχου όταν θα επέστρεφε από ένα ταξίδι του.

Ήταν και ο πρώτος που σκοτώθηκε από τον Οδυσσέα.

Όνομα:	Αντίνοος
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά 'αντί' και 'νους' και σημαίνει αυτόν που αντιτίθεται στα λογικά επιχειρήματα, τον παράλογο.

Για ονομαστική εορτή πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Εύμαια
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικής λέξεις 'ευ'=καλό και 'μαίομαι'=αναζητώ, ερευνώ, επιδιώκω, επιθυμώ, και σημαίνει αυτήν που ψάχνει αδιάκοπα για το καλό.

Γιος του Κτησία του Ορμενίδη, βασιλιά της νήσου Συρίης. Απήχθη σε μικρή ηλικία και πουλήθηκε σε Φοίνικες, οι οποίοι τον μεταπούλησαν στο Λαέρτη τον πατέρα του Οδυσσέα που τον έκανε χοιροβοσκό. Στάθηκε πιστός τόσο στο Λαέρτη όσο και στον Οδυσσέα και προσπάθησε με όλους τους τρόπους να προστατεύσει την περιουσία του κυρίου του.

Βοήθησε τον Οδυσσέα στην αντιπαράθεσή του με τους μνηστήρες της Πηνελόπης. Σκότωσε δε και ένα από τους μνηστήρες της Πηνελόπης, τον Πόλυβο.

Σαν αμοιβή και αναγνώριση του χαρακτήρα του ο γιος του Οδυσσέα, Τηλέμαχος, του χάρισε την ελευθερία του και έγινε ο γενάρχης του γένους των Κολιαδών στην Ιθάκη.

Όνομα:	Εύμαιος
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικής λέξεις 'ευ'=καλό και 'μαίομαι'=αναζητώ, ερευνώ, επιδιώκω, επιθυμώ, και σημαίνει αυτόν που ψάχνει αδιάκοπα για το καλό.

Γιος του Τέρπιου, ποιητής και αοιδός που τραγουδούσε στο παλάτι του Οδυσσέα διασκεδάζοντας τους μνηστήρες. Ο Οδυσσέας του χάρισε τη ζωή επειδή θεώρησε ότι το έκανε για σκοπούς διαβίωσης.

Όνομα:	Φήμιος
Ετυμολογία:	Από τη λέξη φήμη και σημαίνει φημισμένος, ξακουστός.

Απεβίωσε ειρηνικά.

Όνομα:	Μακαρεύς
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο Ελληνικό επίθετο ‘μάκαρ’=ευτυχισμένος. Ή αυτός που προέρχεται από την Μακαρόνησο (νησί των Μακάρων - αρχαία ονομασία της Κρήτης).

Οι Άγιοι Φαύστος, Βασίλειος και Λουκιανός μαρτύρησαν δια ξίφους.

Ίσως είναι οι ίδιοι με τους Άγιους Φαύστο, Βασίλειο και Σιλουανό που εορτάζουν στις 6 Φεβρουαρίου αφού έχουν το ίδιο δίστιχο.

Όνομα:	Βασίλειος
Ετυμολογία:	Από το επίθετο βασίλειος,-α, -ον και σημαίνει "αυτός που ανήκει στο βασιλιά".

Ο Άγιος Γεώργιος γεννήθηκε στην Κρώμνη κοντά στην Αμάστριδα και ήταν γιος ευσεβών γονέων, του Θεοδοσίου και της Μεγέθους. Μετά τις πρώτες του σπουδές στην πατρίδα του, έφυγε στο όρος της Συρίκης (ή Σηρικής) και εκεί αφού βρήκε γέροντα ασκητή διδάχτηκε τα περί της μοναχικής ζωής και από τον ίδιο εκάρη μοναχός.

Μετά τον θάνατο του γέροντα του, ο Γεώργιος πήγε στή Βόνιτσα της Ακαρνανίας και εκεί ασκήτευε.

Μετά τον θάνατο του επισκόπου Αμάστριδος, η Εκκλησία βραβεύοντας τις αρετές του Γεωργίου, τον έκανε επίσκοπο της πόλης αυτής. Ο Γεώργιος είναι και ο ποιητής των Κανόνων.

Απεβίωσε ειρηνικά το 805 μ.Χ., αφού θεάρεστα ποίμανε το ποίμνιο που του εμπιστεύθηκε ο Χριστός.

Όνομα:	Γεώργιος
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις, γη + έργον, και σημαίνει τον εργαζόμενο την γη αλλά και αυτόν που επιδέχεται πνευματική καλλιέργεια. Γέργος, Γεργούλας,

Οι Άγιοι Παππίας, Διόδωρος και Κλαυδιανός μαρτύρησαν στα χρόνια του Δεκίου (249 - 251 μ.Χ.).

Κατάγονταν από την Αττάλεια της Παμφυλίας και στο επάγγελμα ήταν κτηνοτρόφοι. Προσκυνούσαν όμως τον ένα και αληθινό Θεό και γι' αυτό τους συνέλαβε ο ηγεμόνας της Παμφυλίας Πούπλιος. Και επειδή δεν μπόρεσε να τους αλλάξει το φρόνημα, τελικά τους αποκεφάλισε.

Όνομα:	Διόδωρος
Ετυμολογία:	Δώρο του Δία

Οι Άγιοι Παππίας, Διόδωρος και Κλαυδιανός μαρτύρησαν στα χρόνια του Δεκίου (249 - 251 μ.Χ.). Κατάγονταν από την Αττάλεια της Παμφυλίας και στο επάγγελμα ήταν κτηνοτρόφοι. Προσκυνούσαν όμως τον ένα και αληθινό Θεό και γι' αυτό τους συνέλαβε ο ηγεμόνας της Παμφυλίας Πούπλιος. Και επειδή δεν μπόρεσε να τους αλλάξει το φρόνημα, τελικά τους αποκεφάλισε.

Όνομα:	Κλαύδιος
Ετυμολογία:	Από τη Λατινική λέξη ‘claudicatio’ που σημαίνει χωλότητα ή τραυλισμό και περιγράφει κάποιο άτομο που κουτσαίνει ή τραυλίζει. Η κατάληξη -ιανός σημαίνει αυτόν που ανήκει στον Κλαύδιο

Οι Άγιοι Φαύστος, Βασίλειος και Λουκιανός μαρτύρησαν δια ξίφους.

Ίσως είναι οι ίδιοι με τους Άγιους Φαύστο, Βασίλειο και Σιλουανό που εορτάζουν στις 6 Φεβρουαρίου αφού έχουν το ίδιο δίστιχο.

Όνομα:	Λουκάς
Ετυμολογία:	Λουκάς από το αρχαίο ελληνικό Λύκιος που σημαίνει φωτεινός. Από το 'λύκη'= φως, εξού και λυκαυγές, το φως της αυγής. Η κατάληξη '-ιανός' υποδεικνύει ότι ανήκει στον Λουκά.

Οι Άγιοι αυτοί ήταν νοτάριοι (στενογράφοι) και γραμματικοί του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Παύλου του ομολογητή στα χρόνια του Αρειανού βασιλέως Κωνσταντίου (337 - 349 μ.Χ.). Όταν ο Πατριάρχης Παύλος δεν δέχθηκε να συμφωνήσει με τους Αρειανούς, εξορίστηκε από το βασιλιά στην Αρμενία και πνίγηκε από τους εκεί Αρειανούς. Οι δύο αυτοί Άγιοι συνέχισαν να υποστηρίζουν τον ποιμένα τους οπότε εκτελέστηκαν με μαχαίρι.

Όνομα:	Μάρκος
Ετυμολογία:	Από το λατινικό Μars - rtis (ο θεός Άρης των Ρωμαίων)και σημαίνει "ο φιλοπόλεμος".

Οι Άγιοι Νικηφόρος και Στέφανος πέθαναν μαρτυρικά.

Όνομα:	Νικηφόρος
Ετυμολογία:	Από το νίκη και το φέρω και σημαίνει αυτόν που φέρνει τη νίκη, τον τροπαιοφόρο.

Οι Άγιοι Ουαλλέριος και Χρυσάφιος (ή Xρύσαφος) μαρτύρησαν δια σπάθης.

Όνομα:	Βαλέριος
Ετυμολογία:	Από το Λατινικό 'valere' που σημαίνει υγεία, να είναι κάποιος δηλαδή υγιής και δυνατός. Η κατάληξη -ανός σημαίνει αυτόν που ανήκει στον Βαλέριο.

Ο Άγιος Ούαρος «ὁ ἐν Αἰγύπτῳ» μαρτύρησε δια αποκεφαλισμού.

Ίσως να είναι ο ίδιος με αυτόν της 19ης Οκτωβρίου.

Όνομα:	Ουάρρων
Ετυμολογία:	Από το Λατινικό όνομα 'Varro', που προέρχεται από τη λέξη 'varus' που είναι το εξάνθημα στο πρόσωπο, που συνοδεύει την πρώτη εμφάνιση γενιού. Η κατάληξη -ιανός σημαίνει αυτόν που ανήκει στον Ουάρρωνα.

Οι Άγιοι Παππίας, Διόδωρος και Κλαυδιανός μαρτύρησαν στα χρόνια του Δεκίου (249 - 251 μ.Χ.).

Κατάγονταν από την Αττάλεια της Παμφυλίας και στο επάγγελμα ήταν κτηνοτρόφοι. Προσκυνούσαν όμως τον ένα και αληθινό Θεό και γι' αυτό τους συνέλαβε ο ηγεμόνας της Παμφυλίας Πούπλιος. Και επειδή δεν μπόρεσε να τους αλλάξει το φρόνημα, τελικά τους αποκεφάλισε.

Όνομα:	Παππίας
Ετυμολογία:	Ηχοποίητη λέξη από το μωρουδίστικο συλλαβισμό πα πα, για τον πατέρα. Συναντάται τόσο στην αρχαία Ελληνική όσο και στα Λατινικά. Στο αυτοκρατορικό Βυζάντιο έγινε αξίωμα για τον επόπτη των φυλάκων που είχε επίσης υπό την ευθύνη του τα κλειδιά του παλατιού.

Μαρτύρησε δια πυρός.

Όνομα:	Σαβίνος
Ετυμολογία:	Αυτός που προέρχεται από τη χώρα των Σαβίνων (Σαβίνη), γειτονική των Ρωμαίων. Αυτοί θεωρούσαν ότι ήταν απόγονοι των Λακεδαιμονίων και γι' αυτό, όπως τους Σπαρτιάτες, δεν έκτιζαν τείχη για να προστατευθούν. Η κατάληξη -ιανός δηλώνει αυτόν που ανήκει στον Σαβίνο.

Οι Άγιοι Νικηφόρος και Στέφανος πέθαναν μαρτυρικά.

Όνομα:	Στέφανος
Ετυμολογία:	Από το ουσιαστικό στέφανος (στεφάνι) και σημαίνει "στεφανωμένος".

Οι Άγιοι Φαύστος, Βασίλειος και Λουκιανός μαρτύρησαν δια σπάθης.

Ίσως είναι οι ίδιοι με τους Άγιους Φαύστο, Βασίλειο και Σιλουανό που εορτάζουν στις 6 Φεβρουαρίου αφού έχουν το ίδιο δίστιχο.

Όνομα:	Φαύστος
Ετυμολογία:	Από το Λατινικό όνομα ‘Faustus’ που σημαίνει ευδαίμων, ευτυχής, τυχερός. Η κατάληξη '-ανος' σημαίνει αυτόν που ανήκει στον Φαύστο.

Δεν βρήκαμε άλλες πληροφορίες

Όνομα:	Φιλάδελφος
Ετυμολογία:	Από το φιλώ (αγαπώ) και αδελφός και σημαίνει "αυτός που αγαπά τα αδέλφια του".

Δεν βρήκαμε άλλες πληροφορίες για τον Ρώσο αυτόν Όσιο

Όνομα:	Μαρτύριος
Ετυμολογία:	Από την λέξη 'μάρτυρας' και σημαίνει αυτόν που μαρτύρησε

Δεν βρήκαμε άλλες πληροφορίες για τον Ρώσο αυτόν όσιο.

Όνομα:	Μαρτύριος
Ετυμολογία:	Από την λέξη 'μάρτυρας' και σημαίνει αυτόν που μαρτύρησε

Οι όσιοι Πατέρες Φιλάδελφος και Πολύκαρπος ήταν μοναχοί ασκητές και κοιμήθηκαν με ειρήνη.

Όνομα:	Πολύκαρπος
Ετυμολογία:	Από το πολύ και καρπός και σημαίνει "αυτός που παράγει πολλούς καρπούς"