Οι Άγιοι Μάρτυρες Σολόχων, Παμφαμήρ και Παμφυλών (ή Παμφαλών ή Παμφαλιών) κατάγονταν από την Αίγυπτο και άθλησαν κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Μαξιμιανού (286 - 305 μ.Χ.). Υπηρετώντας στο στρατό και ενώ βρισκόταν στη Χαλκηδόνα, κατόπιν διαταγής του αυτοκράτορα να αναζητηθούν οι Χριστιανοί στρατιώτες, διετάχθησαν υπό του τριβούνου Καμπανού να θυσιάσουν όλοι στα είδωλα. Όλοι συμμορφώθηκαν με την διαταγή πλην των ανωτέρω Αγίων, οι οποίοι αρνήθηκαν να πράξουν τούτο, ομολογώντας την πίστη τους στον Τριαδικό Θεό. Αμέσως συνελήφθησαν και υπεβλήθησαν σε φρικτά βασανιστήρια. Οι Μάρτυρες Παμφαμήρ και Παμφυλών βρήκαν μαρτυρικό θάνατο. Ο Μάρτυς Σολόχων, αφού υπέμεινε και έλεγξε τον Καμπανό για την απάνθρωπη συμπεριφορά του, διατρυπήθηκε με σιδερένιο όργανο από το αυτί μέχρι τον εγκέφαλο. Από το μαρτύριο αυτό παρέμεινε άνευ αισθήσεων και παράλυτος. Αφού παραλήφθηκε από Χριστιανούς και μεταφέρθηκε στην οικία κάποιας ευσεβούς χήρας, παρέδωσε το πνεύμα του στον Θεό.

Eις τον Παμφαμήρ και Παμφυλών. Θαρσείτε καν τύπτησθε Mάρτυρες δύω, Θήσει Θεός μάλαγμα ταις πληγαίς στέφη.