Έζησε στα χρόνια του βασιλιά Γορδιανού του Γ', στα μέσα του 3ου μ.Χ. αιώνα (238 - 244 μ.Χ.). Καταγόταν από την Θεσσαλονίκη αλλά μετακόμισε στην Κόρινθο, όπου καταγγέλθηκε για προσηλυτισμό. Αρνήθηκε να μεταμεληθεί και αποκεφαλίστηκε.

Όνομα:	Ελικωνίς
Ετυμολογία:	Αυτή που κατάγεται από τον Ελικώνα. Αν δε, λάβουμε υπόψη ότι ‘ελίκη’=ιτιά φαίνεται ότι ο Ελικώνας ήταν ένα βουνό γιομάτο με ιτιές.

Ο Άγιος Σενατόρος καταγόταν από το Μιλάνο της Ιταλίας και παρακολούθησε ως Πρεσβύτερος, τις εργασίες της Δ' Οικουμενικής Συνόδου, που συνήλθε στη Χαλκηδόνα το 451 μ.Χ. Εξελέγη Επίσκοπος του Μιλάνου και κοιμήθηκε με ειρήνη το 480 μ.Χ.

Όνομα:	Σενάτωρ
Ετυμολογία:	Από το Λατινικό όνομα 'Senator'=Σενάτωρ που προέρχεται από τη Λατινική λέξη 'senator'=συγκλητικός, μέλος της Ρωμαϊκής συγκλήτου, βουλευτής.

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Σενατόρα
Ετυμολογία:	Από το Λατινικό όνομα 'Senator'=Σενάτωρ που προέρχεται από τη Λατινική λέξη 'senator'=συγκλητικός, μέλος της Ρωμαϊκής συγκλήτου, βουλευτής.

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Αγαθαρχίς
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικέ λέξεις 'αγαθός"=καλός και 'άρχω''=διοικώ, κυβερνώ και σημαίνει την καλή αρχηγό και κυβερνήτη. Την καλή αρχόντισσα

Άγιος Αγάθαρχος Επίσκοπος Λευκάδας και οι Άγιοι Πέντε Θεοφόροι Πατέρες (δεν βρήκαμε τα ονόματα των άλλων πέντε).

Όνομα:	Αγάθαρχος
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις 'αγαθός"=καλός και 'άρχω''=διοικώ, κυβερνώ και σημαίνει τον καλό αρχηγό, κυβερνήτη.

Έζησε τον 3ο και 4ο αιώνα μ.Χ. και συμμετείχε στην Α' Οικουμενική Σύνοδο, η οποία συνήλθε το 325 μ.Χ. στη Νίκαια της Βιθυνίας, για να καταδικάσει τις αιρετικές δοξασίες του Αρείου και διεδραμάτισε σημαίνοντα ρόλο «ἀπολαύων ἰδιαιτέρας τιμῆς καὶ κύρους ὡς ἡγέ­της, ἐκπρόσωπος τῆς ᾿Εκκλησίας τοῦ ᾿Ανατολικοῦ ᾿Ιλλυρικοῦ».
Κοιμήθηκε με ειρήνη.

Όνομα:	Αλέξανδρος
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα αλέξω ή αλέκω (προστατεύω) και ανήρ (άνδρας) και σημαίνει "αυτός που προστατεύει από τους άνδρες (σ' αυτή την περίπτωση οι άνδρες που αποτελούν το εχθρικό στράτευμα).

Καταγόταν από την Σκυθία και έζησε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Λέοντος ΣΤ' του Σοφού (886 - 912 μ.Χ.). Από παιδική ηλικία είχε πουληθεί ως δούλος σε κάποιον πρωτοσπαθάριο και στρατηλάτη της Ανατολής, ονομαζόμενο Θεόγνωστο, άνδρα ενάρετο και ευσεβή, ο οποίος τόσο αγάπησε τον μικρό Ανδρέα, ώστε τον μεταχειρίστηκε ως υιό του, φροντίζοντας για την επιμελή και θεοσεβή μόρφωση αυτού.

Τον Ανδρέα είλκυαν περισσότερο από κάθε άλλο τα ιερά γράμματα και ιδιαίτερα οι Βίοι και τα Μαρτύρια των αγωνιστών της Χριστιανικής πίστεως. Τέτοιος δε υπήρξε ο ζήλος του προς αυτά, ώστε αποκλήθηκε «σαλός» (τρελός-μωρός), διότι ο ζήλος του αυτός τον ωθούσε πολλές φορές στο να υπομένει εμπαιγμούς, ταπεινώσεις και βαριές ύβρεις και να προβαίνει σε διαβήματα που κρίνονται ως ανισόρροπα και εκκεντρικά.

Όνομα:	Ανδρέας
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο ουσιαστικό ανήρ (γενική ανδρός) και σημαίνει "ο ανδρείος, ο πραγματικός άνδρας".

Γεννήθηκε το 1638 μ.Χ. και ήταν δια Χριστόν σαλός. Κοιμήθηκε το 1673 μ.Χ.

Όνομα:	Ανδρέας
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο ουσιαστικό ανήρ (γενική ανδρός) και σημαίνει "ο ανδρείος, ο πραγματικός άνδρας".

Ο Άγιος ιερομάρτυρας Αρσένιος Βεροίας έζησε τον 14ο προς 15ο αιώνα μ.Χ. Στην πολιορκία της πόλης της Βέροιας συνελήφθει να λειτουργεί στην Παλαιά Μητρόπολη, που σώζεται ακόμη και σήμερα, και θανατώθηκε.

Η μνήμη του τιμάται στο Μητροπολιτικό ναό Βεροίας στις 28 Μαΐου.

Όνομα:	Αρσένιος
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά 'άρρην/άρσην' και σημαίνει αρσενικός.

Ο Άγιος Γερόντιος έζησε τον 15ο αιώνα μ.Χ. Το 1453 μ.Χ. ήταν Επίσκοπος Κολόμνας και στις 29 Ιουνίου 1479 μ.Χ. εξελέγη Μητροπολίτης Ρωσίας με τη συγκατάθεση του μεγάλου πρίγκιπα Ιβάν Γ'. Κοιμήθηκε με ειρήνη το 1489 μ.Χ.

Όνομα:	Γέρων
Ετυμολογία:	Από την αρχαία Ελληνική λέξη ΄γέρας'=τιμή, βραβείο και σημαίνει τον έντιμο, ώριμο και σεβάσμιο,

Συνελήφθησαν στη Ρώμη το 244 μ.Χ., επί αυτοκράτορα Γορδιανού Γ' (238 - 244 μ.Χ.), κατηγορούμενοι για προσπάθεια προσηλυτισμού και αφού όχι μόνο δεν μεταμελήθηκαν, αλλά συνέχισαν και εντός των φυλακών την προσπάθεια τους, θανατώθηκαν

Όνομα:	Διόσκουρος
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά ‘Διός κούρος’= Γιός του Δία

Θανατώθηκε δια πνιγμού. Δεν υπάρχουν άλλες πληροφορίες και ο τίτλος του επισκόπου αμφισβητείται.

Όνομα:	Ευτύχης
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά "ευ + τύχη" = καλότυχος

Ο Άγιος Ιγνάτιος έζησε τον 13ο αιώνα μ.Χ. και εξελέγη Επίσκοπος της πόλεως Ροστώβ. Ποίμανε θεοφιλώς το ποίμνιό του για είκοσι έξι χρόνια και κοιμήθηκε με ειρήνη το 1288 μ.Χ. Κατά την ημέρα της εξοδίου Ακολουθίας του κάποιοι πιστοί είδαν το τίμιο λείψανό του να σηκώνεται και να τους ευλογεί. Ο Άγιος Θεός τον ευλόγησε με το χάρισμα της θαυματουργίας και πολλά θαύματα επιτελούνται στον τάφο του.

Όνομα:	Ιγνάτιος
Ετυμολογία:	Πιθανώς από τη λατινική λέξη ignis που σημαίνει φωτιά. Φλογερός

Συνελήφθησαν στη Ρώμη το 244 μ.Χ., επί αυτοκράτορα Γορδιανού Γ' (238 - 244 μ.Χ.), κατηγορούμενοι για προσπάθεια προσηλυτισμού και αφού όχι μόνο δεν μεταμελήθηκαν, αλλά συνέχισαν και εντός των φυλακών την προσπάθεια τους, θανατώθηκαν.

Όνομα:	Κρήσκων
Ετυμολογία:	Από το Λατινικό όνομα 'Crescens' που προέρχεται από το Λατινικό ρήμα 'cresco' =αυξάνομαι

Ο Άγιος Μήτρος (ή Δημήτριος), καταγόταν από ευσεβή και ενάρετη οικογένεια της Πελοποννήσου. Εξισλαμίσθηκε όμως σε νεαρή ηλικία μαζί με άλλους νέους της περιοχής του, πιθανώς μετά την κατάπνιξη της επανάστασης της Πελοποννήσου, το 1769 μ.Χ. Το χριστιανικό του όνομα ήταν Δημήτριος, όταν δε έγινε Μωαμεθανός ονομάστηκε Μουσταφάς.

Προικισμένος με ευφυΐα και σοφία, αλλά και άλλα χαρίσματα, δραστήριος και δημιουργικός αναδείχθηκε γρήγορα μεταξύ των επιφανών Τούρκων της Πελοποννήσου και κατέλαβε το αξίωμα του Έπαρχου (ιμπροχώραγα), απέκτησε δε πολλά χρήματα και δούλους. Τίποτε όμως απ' όλα αυτά δεν τον ικανοποιούσαν, και επέστρεψε, στα κρυφά, στον χριστιανισμό. Τον ανακάλυψαν όμως οι Τούρκοι που τον αποκεφάλισαν στις 28 Μαΐου 1794 μ.Χ.,

Όνομα:	Δημήτριος
Ετυμολογία:	Από το Δη (Γη) και μήτηρ ("μητέρα Γη") και σημαίνει "αυτός που ανήκει, ο αφιερωμένος στη θεά Δήμητρα".

Επίσκοπος Χαλκηδόνος, μεταξύ των ετών 726 και 775 μ.Χ., έζησε κατά τους χρόνους της εικονομαχία και υπερασπίστηκε τη λατρεία των εικόνων.

Κοιμήθηκε με ειρήνη.

Όνομα:	Νικήτας
Ετυμολογία:	Από το νίκη και σημαίνει "ο νικητής".

Συνελήφθησαν στη Ρώμη το 244 μ.Χ., επί αυτοκράτορα Γορδιανού Γ' (238 - 244 μ.Χ.), κατηγορούμενοι για προσπάθεια προσηλυτισμού και αφού όχι μόνο δεν μεταμελήθηκαν, αλλά συνέχισαν και εντός των φυλακών την προσπάθεια τους, θανατώθηκαν.

Όνομα:	Παύλος
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο ρωμαϊκό ψευδώνυμο  'Paulus' =μικρός

Ο Άγιος Σωφρόνιος, κατά κόσμον Στέφανος, καταγόταν από την Βουλγαρία και έζησε τον 15ο και 16ο αιώνα μ.Χ. Ήταν πρεσβύτερος της εκκλησιαστικής κοινότητος Πενκιόβσι, κοντά στην Σόφια, και λόγω των επιδρομών των Τούρκων κατέφυγε στη Βαλαχία, κοντά στο βοεβόδα Ραντούλ. Στη συνέχεια ασκήτεψε θεοφιλώς σε μονή της περιοχής Ρουσκούκ, ίσως σε αυτή που ίδρυσε ο Πατριάρχης Τυρνόβου Άγιος Ιωακείμ, και διακρίθηκε για τη φιλανθρωπία και την ελεημοσύνη του.

Ο Άγιος Σωφρόνιος κοιμήθηκε με ειρήνη.

Όνομα:	Σώφρων
Ετυμολογία:	Από το επίθετο σώφρων και σημαίνει "ο συνετός".

Η Έλενα Βασίλιεβνα Μαντούροβα, με την ευλογία και τις συμβουλές του Αγίου Σεραφείμ συνέχισε την παράδοση της Μοναχής Αλεξάνδρας. Μικρούλα ήταν εύθυμη και γιομάτη ζωή. Μετά ο Άγιος Σεραφείμ έκανε το θαύμα του και η μικρή αρνήθηκε να παντρευτεί, είδε όνειρο ότι θα την έτρωγε ένα τεράστιο φίδι, αλλά την έσωσε η Παναγία, Τότε η Έλενα Βασίλιεβνα υποσχέθηκε να πάει στο μοναστήρι. Απαρνήθηκε εντελώς τα εγκόσμια, άρχισε να διαβάζει τα έργα των Αγίων Πατέρων, να προσεύχεται και να εργάζεται. Τρία χρόνια την προετοίμαζε ο Άγιος Σεραφείμ για να γίνει μέλος της μοναστικής αδελφότητας. Ζούσε εν προσευχή και σιωπή.

Κατά το συναξαριστή η επίγεια ζωή της έλαβε τέλος κατά θαυμαστό τρόπο. Υπακούοντας στον Άγιο Σεραφείμ πέθανε στη θέση του αδελφού της Μιχάι Βασίλιεβιτς Μαντούροβ στις 28 Μαΐου 1832 μ.Χ.. Ο δε, Άγιος Σεραφείμ «έλαβε» την «πληροφορία» ότι η μοναχή Έλενα βρίσκονταν κοντά στο θρόνο της Αγίας Τριάδος και ότι βρίσκονταν στον ουράνιο χορό των παρθένων της Βασιλείας των Ουρανών.

Όνομα:	Ελένη
Ετυμολογία:	Υπάρχουν διάφορες εκδοχές σχετικά με την ετυμολογική προέλευση του ονόματος Ελένη που σχεδόν όλες συγκλίνουν στη σχέση με το φως. Δηλαδή φωτεινή, λαμπερή, απαστράπτουσα. Από την αρχαία Ελληνική λέξη 'έλη' που σημαίνει το ηλιακό φώς. Σέλας σημαίνει επίσης φως. Από αυτήν την ρίζα προέρχονται τα ονόματα Σελήνη, Ελένη και Ελλάς. Μόνο που στο Σέλας και στη Σελήνη το αρχικό σίγμα δεν αντικαταστάθηκε από τη δασεία που τελικά απορρίφθηκε από αυτά τα ονόματα.

Η Οσιοπαρθενομάρτυς Φιλοθέα, γεννήθηκε στο Μολύβοτο της Παμφυλίας στη Μικρά Ασία.Η Φιλοθέα έχασε νωρίς τους γονείς της, τη μητέρα της σε ηλικία τριών ετών και τον πατέρα της λίγο καιρό μετά τον γάμο της. Ο σύζυγός της χειροτονήθηκε πρεσβύτερος, αλλά και αυτός πέθανε μετά από έξι έτη έγγαμου βίου. Η Φιλοθέα, αφού απελευθέρωσε τους δούλους της οικογένειας και διαμοίρασε τα πλούτη σε φτωχούς, εκκλησίες και μοναστήρια, μαζί με μία δούλη της αποσύρθηκε σε ένα νησί της λίμνης, που βρισκόταν κοντά στο Μολύβοτο.

Όνομα:	Φιλοθέη
Ετυμολογία:	Από το φίλος (φιλώ=αγαπώ) και το Θεός και σημαίνει "αυτή που αγαπά το Θεό".

Η έκτη κατά σειρά Κυριακή μετά το Άγιο Πάσχα είναι αφιερωμένη από την Εκκλησία μας στην μνήμη των 318 Αγίων Πατέρων, οι οποίοι έλαβαν μέρος στην Α' Οικουμενική Σύνοδο που συνήλθε στην Νίκαια της Βιθυνίας το 325 μ.Χ. Η σύνοδος συνήλθε κατά πρόσκληση του Μέγα Κωνσταντίνου κατά το εικοστό έτος της βασιλείας του και είχε διάρκεια 3,5 χρόνια. Διακριθείσες μορφές της συνόδου ήταν ο Αλέξανδρος ο Κωνσταντινουπόλεως, ο Αλέξανδρος ο Αλεξανδρείας, ο Μέγας Αθανάσιος, ο Ευστάθιος ο Αντιοχείας, ο Μακάριος ο Ιεροσολύμων, ο Παφνούτιος, ο Σπυρίδων, ο Νικόλαος, κ.α.

Η Α' Οικουμενική Σύνοδος καταδίκασε τον Άρειο και τον Αρειανισμό. Διατύπωσε τους πρώτους όρους ορθού Χριστιανικού δόγματος και ιδιαίτερα τα περί του δευτέρου Προσώπου της Αγίας Τριάδος, τον Ιησού Χριστό, ως ομοούσιον τω Θεώ Πατρί. Συνέταξε τα πρώτα επτά άρθρα του Συμβόλου της Πίστεως.

Συνοπτική παράθεση των ιερών Κανόνων
Κανών Α': Καταδικάζει τη συνήθεια του οικοιοθελούς ευνουχισμού και απαγορεύει τη χειροτονία ευνουχισμένων, πλην όσων για ιατρικούς λόγους ή λόγω βασανιστηρίων εξετμήθησαν.
Κανών Β': Απαγορεύει τη χειροτονία ως κληρικών στα νέα μέλη (νεόφυτοι) της εκκλησίας.
Κανών Γ': Καταδικάζει την συνήθεια των κληρικών όλων των βαθμών να συζούν με νεαρές γυναίκες τις οποίες δεν είχαν παντρευτεί (συνείσακτοι).
Κανών Δ' - Ε': Εισάγεται το «μητροπολιτικό σύστημα», το οποίο ίσχυε στην οργάνωση της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, και καθορίζουν την αρμοδιότητα της επαρχιακής συνόδου στη χειροτονία των επισκόπων.
Κανών ΣΤ': Αναγνωρίζει κατ' εξαίρεση το αρχαίο έθος της συγκεντρωτικής δικαιοδοσίας του επισκόπου της Αλεξάνδρειας στις εκκλησίες της Αιγύπτου, Λιβύης και Πεντάπολης —όπως συνέβαινε και με την εκκλησία της Ρώμης—, ενώ εξαιρεί τη Ρώμη και την Αντιόχεια από το γενικό μέτρο του μητροπολιτικού συστήματος.
Κανών Ζ': Ορίζεται ότι ο επίσκοπος Αιλίας (δηλ. Ιερουσαλήμ) να είναι ο επόμενος στη σειρά απόδοση τιμών.
Κανών Η': Ορίζει τον τρόπο επιστροφής στην εκκλησία της Αιγύπτου των λεγόμενων «Καθαρών» (Μελιτιανό σχίσμα).
Κανών Θ': Αναφέρεται στην συνήθη περίπτωση χειροτονίας πρεσβυτέρων των οποίων δεν εξετάστηκαν τα προσόντα ή οι οποίοι δεν παραμένουν άμεμπτοι.
Κανών Ι': Καταδικάζει τη χειροτονία πεπτωκότων.
Κανών ΙΑ' - ΙΒ': Καθορίζεται η μετάνοια των πεπτωκότων, με αυστηρότερα κριτήρια.
Κανών ΙΓ': Δέχεται ότι είναι δυνατόν να παρασχεθεί Θεία Ευχαριστία επί της επιθανατίου κλίνης.
Κανών ΙΔ': Ορίζεται η μετάνοια των πεπτωκότων κατηχουμένων.
Κανών ΙΕ' - ΙΣΤ': Καταδικάζεται η επιδίωξη κληρικών για μετάθεση σε άλλες εκκλησίες.
Κανών ΙΖ': Καταδικάζει την πλεονεξία και αισχροκέρδεια των κληρικών που προέρχεται από τον έντοκο δανεισμό.
Κανών ΙΗ': Απαγορεύει στους διακόνους να μεταδίδουν και να αγγίζουν τη Θεία Ευχαριστία πριν από τους πρεσβυτέρους, και δεν επιτρέπεται το να κάθονται μεταξύ των πρεσβυτέρων.
Κανών Κ': Απαγορεύει τη γονυκλισία στη Θεία Λειτουργία της Κυριακής και την ημέρα της Πεντηκοστής.

Επισπρόσθετα καθορίστηκε η κοινή ημέρα εορτασμού του Πάσχα.

Τα συμπεράσματα τις συνόδου υπογράφηκαν από περισσότερους από 318 και ο αριθμός αυτός επικράτησε για συμβολικούς λόγους. Οι επίσκοποι που ήταν παρόντες στη σύνοδο συνοδεύονταν από κατώτερους κληρικούς των οποίων ο συνολικός αριθμός ανερχόταν στο τριπλάσιο ή τετραπλάσιο των επισκόπων.

Όνομα:	Οικουμενία
Ετυμολογία:	Από την αρχαία Ελληνική λέξη 'οικουμένη' και σημαίνει την παγκόσμια