Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Αβουδίμη
Ετυμολογία:	Τα μέχρι στιγμής ευρήματα οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ήταν Έλληνας απόδημος από την Τένεδο. Το απόδημος μεταφέρθηκε ηχητικά στην Λατινική γλώσσα σαν Abudimus και αποδόθηκε από τους ορθόδοξους χριστιανούς συναξαριστές σαν Αβούδιμος. Υπό περαιτέρω διερεύνηση.

Μάρτυρας 2ου αιώνα, που καταγόταν από την Τένεδο..

Όνομα:	Αβούδιμος
Ετυμολογία:	Τα μέχρι στιγμής ευρήματα οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ήταν Έλληνας απόδημος από την Τένεδο. Το απόδημος μεταφέρθηκε ηχητικά στην Λατινική γλώσσα σαν Abudimus και αποδόθηκε από τους ορθόδοξους χριστιανούς συναξαριστές σαν Αβούδιμος. Υπό περαιτέρω διερεύνηση.

Ο Άγιος Βλαδίμηρος ο Ισαπόστολος βασιλιάς των Ρώσων ήταν γιος του ηγεμόνα του Κιέβου Σβιατοσλάβ. Γεννήθηκε το έτος 958 μ.Χ. Όταν ανέλαβε τον θρόνο, αρχικά ήταν ειδωλολάτρης. Πήρε πολλές συζύγους και απόκτησε 12 γιους και 11 θυγατέρες. Κατόπιν όμως, με τις θερμές προσευχές της αγίας γιαγιάς του και τη θεία φώτιση, πίστεψε στον Χριστό και βαπτίστηκε στο Κίεβο το έτος 897 μ.Χ.. Παντρεύτηκε την αδελφή του αυτοκράτορα του Βυζαντίου Βασιλείου Β' του Βουλγαροκτόνου, Άννα και γκρέμισε όλα τα είδωλα που υπήρχαν στη χώρα. Βάπτισε τους περισσότερους Ρώσους χριστιανούς και έκτισε δύο ωραίες εκκλησίες στο Κίεβο. Η ζωή του άλλαξε ριζικά και έγινε αληθινός Χριστιανός και βοήθησε πάρα πολύ για την εξάπλωση του Χριστιανισμού. Απεβίωσε ειρηνικά στις 15 Ιουλίου του έτους 1015 μ.Χ.

Σ’ αυτόν οφείλεται το γεγονός ότι το ‘Βλαδίμηρος’ είναι ένα από τα πλέον δημοφιλή ονόματα.

Όνομα:	Βλαδίμηρος
Ετυμολογία:	Σλάβικο όνομα που αποτελείται από τις λέξεις ‘vladi’=εξουσιάζω και ‘mer’=μέγας και εννοεί αυτόν που κυβερνά με μεγαλοπρέπεια

Έζησε στις αρχές του 8ου αιώνα μ.Χ. στο Όκιλβυ της Σκωτίας. Μετά το θάνατο της συζύγου του, αυτός και οι εννέα κόρες του άρχισαν να ζούν ασκητική ζωή, καλλιεργώντας τη γη με τα χέρια, τρώγοντας ελάχιστο ψωμί και πίνοντας νερό μια φορά την ημέρα. Μετά την κοίμηση του Αγίου, οι κόρες του εγκαταβίωσαν σε μοναστήρι στο Abernethy, όπου έγιναν γνωστές ως οι Εννέα Κόρες ή οι Εννέα Αγίες Παρθένες.

Όνομα:	Δονάλδος
Ετυμολογία:	Από το ιρλανδικό όνομα 'Domhnall' που σημαίνει «Παγκόσμιος Ηγέτης», που αποτελείται από τα παλιά Κελτικά στοιχεία ‘dumno’=κόσμος και val=κυβερνώ

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Βλαδιμήρα
Ετυμολογία:	Ρωσικό όνομα από τις λέξεις ‘volod’=εξουσιάζω και ‘mer’=μεγάλος, διάσημος και εννοεί αυτόν που κυβερνά με μεγαλοπρέπεια.

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Δονάλδη
Ετυμολογία:	Από το ιρλανδικό όνομα 'Domhnall' που σημαίνει «Παγκόσμιος Ηγέτης», που αποτελείται από τα παλιά Κελτικά στοιχεία ‘dumno’=κόσμος και val=κυβερνώ

Όνομα:	Γλυκάνθης
Ετυμολογία:	Από τις λέξεις 'γλυκός' και 'άνθος' και είναι ο γνωστός μας γλυκάνισος

Η Αγία Ιουλίττα, έζησε κατά την εποχή του αυτοκράτορα Διοκλητιανού. Καταγόταν από το Ικόνιο της Μικράς Ασίας. Επειδή όμως τότε κυριαρχούσε ο διωγμός κατά των χριστιανών, πήρε το γιο της τον Κήρυκο και πήγε στην Σελεύκεια και στην συνέχεια στην Ταρσό.

Στην Ταρσό συνελήφθη από τον ηγεμόνα Αλέξανδρο, ο οποίος την υπέβαλε σε φρικτά βασανιστήρια μπροστά στο παιδί της. Στην συνέχεια προσπάθησε να φέρει με το μέρος του τον μικρό. Το παιδάκι όμως δεν δεχόταν και μάλιστα αφού επικαλέστηκε το όνομα του Χριστού, έδωσε μία δυνατή κλωτσιά στην κοιλιά του ηγεμόνα. Αυτός εξοργίστηκε τόσο πού το πέταξε από τα σκαλιά σπάζοντας το κρανίο του μικρού Κήρυκου. Μ' αυτόν τον τρόπο έλαβε το στεφάνι του μαρτυρίου ο μικρός Κήρυκος. Η δε μητέρα του μετά από λίγο, αφού υπεβλήθη σε πολλά και φρικτά βασανιστήρια, παρέδωσε το πνεύμα της στον Χριστό.

Όνομα:	Ιουλία
Ετυμολογία:	Αυτή που προέρχεται από την Ιουλία γενιά της οποίας γενάρχης ήταν ο γιός του Αινεία, Ίουλος. Από την αρχαία Ελληνική λέξη 'ίουλος' που είναι το όνομα για το πρώτο χνούδι στα αγορίστικα μάγουλα. Το Ιουλιανή προέρχεται από το Λατινικό 'Juliana' και σημαίνει αυτήν που ανήκει στην Ιουλία. Καλό είναι να γνωρίζουμε ότι ήταν προς τιμή του Ιούλιου Καίσαρα που πήρε το όνομα του ο έβδομος μήνας του έτους.

Μάρτυρας από το Ικόνιο της Μικράς Ασίας. Έζησε τον 4ο αιώνα μ.Χ.

Όνομα:	Κήρυκος
Ετυμολογία:	Από το κήρυξ και σημαίνει "ο κήρυκας".