Η Αγία αυτή ήταν από την Περσία και έζησε στα χρόνια του βασιλιά των Περσών Χοσρόη και των Ρωμαίων Μαυρικίου (582 - 602 μ.Χ.). Ειδωλολάτρισσα στη αρχή, μετά από κάποια οπτασία που είδε, μεταστράφηκε στον χριστιανισμό και όταν βαπτίστηκε πήρε το όνομα Μαρία. Ο άνδρας της, την κατήγγειλε στον Χοσρόη, που την εξόρισε σε κάποιο φρούριο, της Λήθης ονομαζόμενο, όπου έμεινε κλεισμένη για 18 ολόκληρα χρόνια. Έπειτα, επειδή αρνήθηκε να αλλαξοπιστήσει, υπέστη πολλά και διάφορα μαρτύρια. Όταν απαλλάχτηκε απ' αυτά, επισκέφθηκε την Ιερουσαλήμ, όπου μόνασε σε κάποιο μοναστήρι. Με υπόδειξη του Πατριάρχη Ιεροσολύμων, ξεκίνησε για την Κωνσταντινούπολη, προκειμένου να ευχηθεί υπέρ των βασιλέων. Πέθανε όμως στο δρόμο μεταξύ του Νιτζιβίου και της Δαράς μέσα στον ευκτήριο οίκο του αγίου Σεργίου, ενώ προσευχόταν. Στον Πατμιακό Κώδικα 266 λέγεται, ότι το μαρτύριο της συνέγραψε ο Ευστράτιος πρεσβύτερος της Μεγάλης Εκκλησίας, ο όποιος έγραψε και τον βίο του αγίου Ευτυχίου.

Όνομα:	Γολινδούχ
Ετυμολογία:	Υπό διερεύνηση

(1847 - 1870 m.X.) Αγία της Καθολικής εκκλησίας. Ίδρυσε τις Μικρές Αδελφές της Μητέρας των Θλίψεων, που πρόσφεραν βοήθεια σε νοσοκομεία, δημοτικά σχολεία, ασθενείς, ηλικιωμένους, μοναχικούς και φτωχούς.

Πέθανε σε ηλικία 23 ετών από φυματίωση.

Όνομα:	Κλέλια
Ετυμολογία:	Ιταλικό όνομα που προέρχεται από την αρχαία Ελληνική λέξη 'κλέος'=δόξα και σημαίνει την δοξασμένη, την ένδοξη. Επίσης χρησιμοποιείται και σαν χαϊδευτικό των ονομάτων Θέκλα, Κλειώ, Χαρίκλιεια.

Κύπριος Άγιος , ένας από τους 300 Αλαμάνους. Μνημονεύεται ὑπὸ τοῦ Μαχαιρᾶ μεταξὺ τῶν ἐκ Παλαιστίνης ἐλθόντων τριακοσίων καὶ ὡς ἀσκήσας παρὰ τὸ χωρίον Ἀχερὰν ὁμοῦ μετὰ τῶν Ἡλιοφώτου, Παμφοδίτου, Παμμεγίστου καὶ Παφνουτίου. Συνοπτικοὺς οὖτοι καλοῦνται Ἅγιοι Ἡλιόφωτοι καὶ ἑορτάζονται τὴν 13ην Ἰουλίου εἰς τὸ ὁμώνυμον χωρίον, ἔνθα καὶ ὁ ναὸς αὐτῶν, ὅστις ἐπικοινωνεῖ μετὰ σπηλαίου, τὸ ὁποῖον θεωρεῖται ὡς ὁ τάφος τῶν Ἁγίων. Πέθαναν δια αποκεφαλισμού, μετά από βασανιστήρια.

Όνομα:	Αυξουθένιος
Ετυμολογία:

Οσιομάρτυρας από τους 300 Αλαμάνους ασκητές στην Κύπρο.

Όνομα:	Ευσθένιος
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά 'ευ'=καλός και ΄σθένος'=δύναμη και σημαίνει τον πολύ δυνατό και υγιή, σε αντίθεση μα το α-σθενής.

Κύπριος άγιος, ένας εκ των 300 Αλαμάνων από την Παλαιστίνη που κατέφυγαν στην Κύπρο.

Υπάρχει χωριό στην επαρχία Λευκωσίας στην Κύπρο με όνομα Άγιοι Ηλιόφωτοι όπου υπάρχει και ομώνυμος ναός.

Όνομα:	Ηλιόφωτος
Ετυμολογία:	Αυτός που φωτίζεται από τον ήλιο

Δεν υπάρχει αγία με αυτό το όνομα. Πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Ηλιοφώτη
Ετυμολογία:	Αυτή που φωτίζεται από τον ήλιο

Δεν υπάρχει άγιος με αυτό το όνομα, παρακαλώ πηγαίνετε στο αντίστοιχο γυναικείο

Όνομα:	Κλέλιος
Ετυμολογία:	Ιταλικό όνομα που προέρχεται από την αρχαία Ελληνική λέξη 'κλέος'=δόξα και σημαίνει τον δοξασμένο, τον ένδοξο.

Για την Οσία Σάρρα γράφει ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, λαμπρή γυναίκα που απεβίωσε ειρηνικά.

Όνομα:	Σάρρα
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο εβραϊκό όνομα שרה (σάρα), και σημαίνει "πριγκίπισσα".

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Παμμεγίστη
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις 'παν' και 'μεγίστη' και σημαίνει την μεγαλύτερη από τις πολύ μεγάλες.

Άγιος της Εκκλησίας της Κύπρου, που συμπεριλαμβάνεται στους εκ Παλαιστίνης 300 Αγίους Αλαμανούς. Αναφέρεται σαν ασκήσας παρὰ το χωριό Αχερὰ της επαρχίας Λευκωσίας. Θεωρείται σαν εκ των συνοπτικώς καλουμένων Αγίων Ἡλιοφώτων, των ὁποίων η μνήμη εορτάζεται την 13ην Ιουλίου.

Όνομα:	Παμμέγιστος
Ετυμολογία:	Από τις αρχαίες Ελληνικές λέξεις 'παν' και 'μέγιστος' και σημαίνει τον μεγαλύτερο από τους πολύ μεγάλους.

Οι Άγιοι Ηλιόφωτοι ήταν οι Επαφρόδιτος, Αμμώνιος, Χουλέλαιος, Ευσθένιος και Ηλιόφωτος που θεωρείται ο ηγέτης τους (ενώ κάποιες άλλες πηγές αναφέρουν τους Ηλιόφωτο, Αμμώνιο, Αυξουθένιο, Ευτύχιο, Ευφημιανό και Χουλελαίο).
Σύμφωνα με την ιστορική παράδοση τούτοι οι άγιοι ήσαν από τους τριακόσιους Αλαμάνους, που ήρθαν στην Κύπρο μετά τη δεύτερη Σταυροφορία. Όταν το πλοίο τους τσακίστηκε στα νερά της Πάφου, εξ αιτίας μιας δυνατής τρικυμίας, οι Αλαμάνοι αυτοί άγιοι σκορπίστηκαν στο νησί και συνέχισαν εκεί την ασκητική ζωή τους.

Όνομα:	Άμμων
Ετυμολογία:	Από το όνομα του θεού Άμμωνα και σημαίνει αυτόν που αναφέρεται ή ανήκει στον Άμμωνα.

Σαν άγιοι Ηλιόφωτοι αναφέρονται, πέραν του αρχηγού τους Ηλιόφωτου, οι Επαφρόδιτος, Αμμώνιος, Χουλέλαιος, και Ευσθένιος.

Άλλες πηγές δίνουν τα ονόματα Αμμώνιος, Αυξουθένιος, Ευτύχιος, Ευφημιανός και Χουλελαίος.

Όνομα:	Επαφρόδιτος
Ετυμολογία:	Από το 'επί' και το όνομα 'Αφροδίτη' και εννοεί αυτόν στον οποίο έδωσε χαρίσματα η θεά Αφροδίτη. Τον όμορφο, αρρενωπό και γοητευτικό.

Ασκητής από την Τισμάνα της Ρουμανίας.

Όνομα:	Νικομήδης
Ετυμολογία:	Από το 'νίκη' και 'μέδω' = βασιλεύω και σημαίνει τον νικητή βασιλιά.

Κύπριος Άγιος Ἄγνωστος εἰς τοὺς Κυπρίους χρονογράφους καὶ τοὺς συναξαριστάς. Κατὰ τὸ ἐν τῇ ἀκολουθίᾳ αὐτοῦ περιλαμβανόμενον συναξάριον, οὗτος κατήγετο ἐκ Κωνσταντινουπόλεως, ὀπόθεν ἦλθεν εἰς Πάφον. Ἐκεῖθεν ἐπροχώρησε πρὸς τὸ χωρίον Ἀναρίταν τῆς ἐπαρχίας Πάφου καὶ ἤσκησεν εἰς σπήλαιον.

Όνομα:	Ονησίφορος
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο ελληνικό 'όνησις' που σημαίνει 'ωφέλεια' και το ‘φέρω’ και σημαίνει αυτόν που φέρει ωφέλεια, τον ωφέλιμο.

Λόγιος μοναχός ο όσιος Στέφανος στη Λαύρα του αγίου Σάββα, έζησε τον 8ο αιώνα μ.Χ. Η ασκητική του ζωή, συνοδευόταν από μεγάλη αγάπη στη μελέτη και από την αξιόλογη επιδεξιότητα της Ιερής ποίησης. Αγαπούσε τους αγώνες για την ορθόδοξη αλήθεια, και πρόθυμα μετείχε στον πόλεμο κατά των αιρέσεων. Συχνά απέφευγε κάθε λογής ανθρώπινης επικοινωνίας και ζούσε εντελώς μόνος σε διάφορα ερημικά μέρη. Εκεί αγαπούσε να παρατηρεί τη φύση και να μεταρσιώνεται με την προσευχή. Επίσης χάιδευε τα ελάφια, που τον πλησίαζαν συναισθανόμενα και αυτά την αγαθότητα και την παιδική αφέλεια της ψυχής του. Τέλος ο ερημοπολίτης Στέφανος ο Σαββαΐτης, βάσταξε και τα βάρη του επισκόπου, μετά από επίμονες παρακλήσεις. Πέθανε διδάσκοντας και οικοδομώντας το λαό με το χρηστό, άμεμπτο και φιλάνθρωπο παράδειγμα του.

Όνομα:	Στέφανος
Ετυμολογία:	Από το ουσιαστικό στέφανος (στεφάνι) και σημαίνει "στεφανωμένος".

Ερευνώντας τις γραφές κάποιος καταλήγει στο συμπέρασμα ότι υπάρχει μεγάλη σύγχυση σε όλο το φάσμα αυτών των άυλων, πνευματικών και φανταστικών οντοτήτων και τίποτε δεν μπορεί να θεωρηθεί σαν ορθό με βεβαιότητα.

Γενικά ομιλούντες φαίνεται ότι υπάρχουν πάνω από 32 δισεκατομμύρια άγγελοι, δημιουργήματα του Θεού για εξυπηρέτηση του, που χωρίζονται σε διάφορες αλληλεξαρτώμενες και αλληλοδιασταυρούμενες ομάδες, τάγματα, ταξιαρχίες, χορωδίες, ιεραρχίες, πρίγκηπες, αρχάγγελους, προστάτες, ψαλμωδούς, καταστροφείς, κυβερνήτες, χαοτικούς, τιμωρούς, εφήμερους, έκπτωτους, Αφάζα (Δώρα του Θεού, για τους οποίους δεν βρήκαμε ονόματα). Υπάρχουν, κατά τις γραφές 4 για κάθε άνθρωπο που μας προστατεύουν και κρατούν σημειώσεις για όλες τις πράξεις και σκέψεις μας για να χρησιμοποιηθούν από τον Παντοδύναμο την ημέρα που θα παρουσιαστούμε μπροστά του για να κριθούμε), και πολλούς άλλους.

Μέσα από τα ονόματα του ιστολογίου μας θα αναφερθούμε ξεχωριστά για πολλούς. Από τώρα όμως μπορούμε να αναφέρουμε ότι εκτός από το όνομα Άγγελος που είναι Ελληνικό, όλα τα ονόματα αγγέλων είναι Εβραϊκά.

Ο Γαβριήλ είναι, κατά την Παλαιά Διαθήκη ο «ταξιάρχης» ο αρχιστράτηγος των αγγέλων και ο πρωτοστάτης που έφερε το μήνυμα στη Θεοτόκο για τη Γέννηση του Σωτήρος, του Εμμανουήλ και καθησύχασε τους φόβους του Ιωσήφ. Ό ίδιος παρουσιάστηκε στους βοσκούς. Επίσης, ανήγγειλε στον Ιωσήφ να πάρει την Μαρία και το βρέφος και να φύγει στην Αίγυπτο και ύστερα από καιρό, να επιστρέψει στη γη του Ισραήλ.

Αυτός εμφανίστηκε στο προφήτη Δανιήλ και στην σύζυγό του Μανωέ, αναγγέλλοντας τους ότι θα γεννήσουν τον Σαμψών. Στον ιερέα Ζαχαρία, πως θα γεννήσει τον άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο.

Στον ισλαμισμό αναφέρεται σαν άγγελος Τζιμπριήλ που μετέφερε κατ' εντολή του Αλλάχ το Κοράνιο στον προφήτη Μωάμεθ μέσω οράματος στο όρος «Αραφάτ».

Όνομα:	Γαβριήλ
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο εβραϊκό όνομα από τα (גבר ) ‘γκάμπαρ’=ισχυρός , και ( אל ) ‘ηλ’=θεός και σημαίνει "ο Θεός είναι η ισχύς μου".

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Ευσθένεια
Ετυμολογία:	Από τα αρχαία Ελληνικά 'ευ'=καλή και ΄σθένος'=δύναμη και σημαίνει την πολύ δυνατή και υγιή, σε αντίθεση μα την α-σθενή.

Ο Όσιος Νικόδημος γεννήθηκε στο Πρίλεπ της νότιας Σερβίας το 1320 μ.Χ. από Έλληνα πατέρα και Σερβίδα μητέρα. Ο σλαβικός κόσμος τον επονομάζει Γραικό. Από νεαρή ηλικία μπήκε στον μοναχισμό. Ίδρυσε διάφορες μονές στη Βουλγαρία κατά το πρότυπο των αγιορείτικων και βοήθησε έτσι στην εξάπλωση του αγιορείτικού ασκητισμού στην Βουλγαρία. Το ίδιο έκανε και στις παραδουνάβιες χώρες ιδρύοντας άλλες 9 μονές.

Στα τελευταία του έτη αποτραβήχτηκε σ' ένα σπήλαιο. Κοιμήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου του 1406 μ.Χ. και τα λείψανά του τοποθετήθηκαν στην μονή Τισμάνα.

Με την παιδεία του έγινε ο άνθρωπος που συνέδεσε τις μονές της Ανατολικής Ευρώπης στα τέλη του Μεσαίωνα.

Όνομα:	Νικόδημος
Ετυμολογία:	Από τα ουσιαστικά νίκη και δήμος και σημαίνει "η νίκη του δήμου, του λαού".