Α

Β

Γ

Δ

Ε

Ζ

Η

Θ

Ι

Κ

Λ

Μ

Ν

Ξ

Ο

Π

Ρ

Σ

Τ

Υ

Φ

Χ

Ψ

Ω

Γεράκης	Γαμεί η αλιντζαύρα τον λα(γ)όν, γιατ' εν ο γέρακας ποπάνω
Γεράκης	Το γεράκ' ψ'λά πετά, μα χαμηλά λογιάζ'
Γεράκης	Στου γερακιώνε τσι φωλιές κουνάδια δεν πατούνε
Γιασεμή	Η μακρά με τον κοντό πάει σαν τον πατασμό, κι ο μακρύς με την κοντή πάει σαν το γιασεμί, κι ότι νά 'ναι ίσα ίσα, πάνε σαν τα κυπαρίσσα
Παροιμίες
Γαβαλάς	Επήρε καιρό σαν του Γαβαλά την πιστόλα 
Γαβριήλ	Ατού ο Γαβρίλης
Γαία	Περπάτα ελαφρά την άνοιξη. Η Μητέρα Γη είναι έγκυος.(Ινδιάνικη παροιμία)
Γαία	Το να ακουμπάς τη γη είναι να έχεις αρμονία με τη φύση. .(Ινδιάνικη παροιμία)
Γαία	Γαία πυρί μιχθήτω.
Γαία	Γαίαν έχει ελαφράν.
Γαλανή	Ο Θεός να σε φυλά από τσι γαλανές 
Γαλανή	Όσες κουρούνες γαλανές, τόσες πεθερές καλές
Γαλανός	Γαλανός σαν το λουλάκι 
Γαρυφαλλιά	Μαζί με τη γαρυφαλιά ποτίζεται κι η γλάστρα.
Γαρυφαλλιά	Για της γαρουφαλιάς τουν καϊμό πιν' η γλάστρα του νιαρό 
Γαρυφαλλιά	Βρακί δεν έχει ο κώλος μας, γαρίφαλο στ’ αυτί μας.
Γαρυφαλλιά	Σ᾿ είχα γαρούφαλο στ᾿ αυτί, και τώρα σ᾿ έχω αγκάθι.
Γαρυφαλλιά	Κασίδα στην κορφή και γαρούφαλο στ᾿ αυτί.
Γεράκης	Ο διάβολος φαίνεται από τας μορφάς φιδιού, μαύρου γερακιού.
Γεράκης	Ο διάβολος φαίνεται από τας μορφάς φιδιού, μαύρου γερακιού.
Γεράκης	Με τα γεράκια κάθουμαι τσσι μπούφοι δε φοβάμαι
Γεράκης	Κακό γεράκι επέρασε από τη γειτονιά μας
Γεράκης	Γύρα, γύρα το γεράκι ως τα δίχτυα θε να φτάκει
Γερακίνα	Κάλλιο τον λαγό παρά την γερακίνα
Γερακίνα	Η πρώτη σκλάβα, η δεύτερη κυρά κ΄ η τρίτη γερακίνα, του τρώγει τα μυαλά
Γεράσιμος	Ο γέρος ο Γεράσιμος τζ΄ η ΄ρκά η Παραδείσα είχαν τα πόθκια στέκοντα τζι ο κώλος τους εφύσαν.
Γεράσιμος	Αφέντ' άη – Γεράσιμε, μεγάλο 'ν' τ' όνομα σου, φύλλο δε σειέτ' από δεντρί, χωρίς το θέλημά σου 
Γεράσιμος	Εν τζ' εφ φαρράς του Γεράσιμου
Γεράσιμος	Ο άγιος Γεράσιμος ανοίγει τσι γιορτάδες, κι' ο άγιος Χαράλαμπος τσι κλείνει
Γέρων	Το γέρο δεν τον ρωτούν πού πονεί, αλλά πού δεν πονεί.
Γέρων	Ο όμορφος νιος κάνει κι όμορφο γέροντα
Γέρων	Γέρου πορδή μην ακούς, λόγο ν’ ακούς.
Γέρων	Θέλει η γριά και παίζει ο γέρος.
Γέρων	Όπ΄ έχει πλατειά καρδιά, ποτέ του δε γερνάει 
Γέρων	Νύν εν τω γήρατι επιδείξομαι την ανδρείαν
Γέρων	Τι έχεις γέρο που χορεύεις; Δε μ' αφήνουν τα δαιμόνια. (Αρκαδία)
Γέρων	Αν θες την ευτυχία σου και γέρος ν' αποθάνης, με τους μεγαλυτέρους σου ποτέ να μην τα βάνης
Γέρων	Του γέρου σκόνταμμα, του χάρου μήνυμα.
Γέρων	Χαρά στο νιο που νοιάζεται, το γέρο που γελάει.
Γέρων	Ζήε γέρο να παθαίνεις Ζήε γέρο να μαθαίνεις
Γέρων	Απ’ τ’ Αγιά Αντρεός και μετά τρύπωσε ο γέρος στα σκουτιά.
Γεωργία	Έκανε η Γιωργούλα θέλημα.
Γεωργία	Αυτά είναι ύδατα κυρά Γιωργούλα!
Γεωργία	Είσαι καμπίσια μικρή Γιωργούλα.
Γεωργία	Καυχιέται η Γιωργούλα μας το ποιος θα τη φιλήσει,
Γεώργιος	Άη Γιώργη μου βοήθα να φάνω το πανάκι μου
Γεώργιος	Αϊ Γιώργην όσον και να ξεπέφτει, πέντ' έξι άγιους ακόμ' αξίζει  ή Άη Γιώργης κι αν ξεπέσ δέκ άγιους καταπονεί
Γεώργιος	Άγι Γιώρην βόγιαθα με. -αμ ανέμιζε και συ τα χέργια σ' κομμάτ'
Γεώργιος	Άι Γιώργη βοήθαμε σήκω κ΄συ μαγκούφι μου
Γεώργιος	Άλοον τ' Αγιωργιού (άλοον=άλογον) έντομο λεπτό μεγαλόσωμο (ο μάντις). Είναι 'γκακόν να το σκοτώσης, γιατί θυμώνει ο Άης Γιώργης
Γεώργιος	Αυτός είναι μπίτι Γιώργος
Γεώργιος	Βάλλεις τογ Γιωρκήν με τον Άΐγ – Γιώρκην;
Γεώργιος	Άγι’ Γιώργη μου Αράπη, βάσανα πώχει η αγάπη
Γεώργιος	Άγις Γεώργις σκορπά τα παιδιά, Άγις Δημήτρις τα μαζώνει κι άγις Νικόλας καλά τα συμμαζόνει
Γεώργιος	Άδεια π΄έχει ο Γιώργης να πάη στο στρατιωτικό
Γεώργιος	Άι Γιώργη Σκυριανέ, άι Νικόλα ψαριανέ, Ταξιάρχη Παναρμιώτη και αι Γιάννη Κρανιδιώτη
Γεώργιος	Άϊ μου Γεώργη μου, βοήθα μου. Μα σειέ και συ τα πόδια σου!
Γεώργιος	Απού τ' άϊ – Γιωρτζού στο 'ώμα τσ' απού τ' άϊ – Νιτσήτα, τσοίτα
Γεώργιος	Χαίριτι ο νιος τα νιάτα του κι ου Γιώργους για τις κάλτσες του.
Γεώργιος	Αϊ-Γιώργη μου ακριβός είσαι.
Γεώργιος	Από τ’ Άϊ Νικήτα κοίτα, από τ’ Άϊ Γιωργιού ξεκοίτα.
Γεώργιος	Εροματισέμ με ο Άης Γιώρκης
Γεώργιος	Εν να βάλης ρογ Γεωρκήν με τον άϊν Γεώρκιν;
Γεώργιος	Εμπήκε ο Γιώργης στο χωριό κι απάντησε το Γιάννο.
Γεώργιος	Είναι τ' Άϊ – Γιρωργιού και χορεύγη η Γιώργαινα
Γεώργιος	Είναι ακριβότερα από το σφουγγάτον του Άη Γιώργη
Γεώργιος	Γιώργου, Γιώργου, Γιωργαρά, παίξι το βιουλί καλά, να χουρέψ' ξ Κουσταντ'νιά μι του Γιώργου τουν ψαρά
Γεώργιος	Γιώργον είχα, Γιώργον πήρα, Γιώργον έστειλα στα ξύλα
Γεώργιος	Γιώργον είχα, Γιώργον πήρα και σκατά στο Γιώργο πόχω
Γεώργιος	Γιώργο Γιάννο γύρευε και Νικολό καρτέρει
Γεώργιος	Γιώργη, ο σορόκος φουσκώνει!
Γεώργιος	Του Σταυρού σταύρωσε και δένε, τ' Άη Γιωργιού τσιμάριζε κι αμόλα
Γεώργιος	Παρά πορδή έχασ' ο Γιώργης το γάϊδαρο
Γεώργιος	Ο Άϊς Γιώργης βρακώνει και ξεβρακώνει
Γεώργιος	Ο άη Γιώργη ο βούργαρος και σκορποφαμελίτης
Γεώργιος	Ο Άη – Γιώργης τ' αρχινάει κ' η Γαστριτσα τ' αποσώνει
Γεώργιος	Ξεπέλ' σε 'Εζ Γιώργης τ' αβγό του σο τσαΐρι. Ξαπόλυσε ο Άι -Γιώργης τ' άλογο του στο λιβάδι
Γεώργιος	Κόψε ξύλο φτιάσε Γιώργο κι από κουτσουκιά Θανάση, αν ρωτήσης και για Γιάννη, ότι ξύλο κόψης, κάνει
Γεώργιος	Κόψε ξύλο φκιάσε Γιώργο, κι απ' αγραγκελωνιά Βασίλη, κι αν ρωτήσης και για Γιάννη ό,τι ξύλο κόψεις, κάνει
Γεώργιος	Κόψε ξύλο φκειάσε Γιώργο
Γεώργιος	Κουμπάρε; τάχα να ήσαι καλεσμένος τ' Άϊ -Γιωργιού;
Γεώργιος	Κόσμος σ'τον Αγιώργη και σκυλιά σ' το Κουτσοπόδι
Γεώργιος	Κόσμος στον άγ' Γεώργη!
Γεώργιος	Θες να μάθης τι είν' ο Γιώργης; Δος του ράβδον εις το χέρι
Γεώργιος	Η λαμπρή καμάρα 'ναι και σκύψε να περάσης τ' άϊ Γιωργιού 'νεν η χαρά σαν έχης να 'γκινιασης
Γεώργιος	Η λαμπρή είν' καμάρα τσ' ας περνάη, τ' Αγιού Γεωργιού είν' το τέλος, φιάστε τα δραπανάτσια σας, γιατ' έφτατσε το θέρος
Γεώργιος	Βγήτσε καντήλα λάδι ο Γιώργις
Γεώργιος	Βαρβάρα βαρβάρων', Σάββας σαβανών', άη Νικόλας παραχών', άη Γιώργης ξιναχών΄, άη Δημήτρης τα μαζών΄
Γεώργιος	Αυτός είναι σαν εκείνον που καρζών' Άϊ Γεώργη απ' κάτ' απ' τ' άλογο
Γεώργιος	Χόλιασι ου Γιώργους κι έκαψε τις κάλτσες του.
Γεώργιος	Όλοι μιλούν για τ’ άρματα κι ου Γιώργους για τις κάλτσες.
Γεώργιος	Χαίριτι ο νιος τα νιάτα του κι ου Γιώργους τις κάλτσες του.
Γεώργιος	Τουν Γιώργου τουν χάριζαν παλάτια, κι αυτός κάλτσες κοίταζε.
Γεώργιος	Ο Αγιώργης τ’ ανοίγει και ο Αϊ Δημήτρης τα κλείνει.
Γεώργιος	Του Σταυρού κοίτα κι από του Αη –Γιωργιού ξεκοίτα
Γεώργιος	Απρίλης με τα λελούδια, Μάης με τα χορτάρια. Και του Αη – Γιωργιού να φέξει!
Γεώργιος	Άη Γιώρκη βοήθαμε τζιαι ‘σου τον πόδα τάρασσε
Γεώργιος	Ακριβὰ τα σφουγγάτα του αγίου Γεωργίου ή Άγια Γιώργε, ακριβά πουλεί τα σφουγγάτα
Γεώργιος	Απ’ τ’ Αη-Γιωργιού και πέρα, δως του φουστανιού σου αέρα. ή Από τ’ Άη-Γιωργιού και πέρα, παίρνουν τα φουστάνια αέρα.
Γεώργιος	Γιώργο είχα, Γιώργο πήρα κι αν η δόλια μεταχηρέψω πάλι Γιώργο θα γυρέψω
Γεώργιος	Είπαν το παιδί σου Γιώργο, ξαναβάφτισέ το!
Γεώργιος	Κάθε μέρα δεν είναι τ’ Αη-Γιωργιού.
Γεώργιος	Και τ’ Αη-Γιωργιού να φέξει.
Γεώργιος	Όπου Γιώργος και μάλαμα.
Γεώργιος	Σαράντα ο γιατρός ο Κούκος, σαράντα κι ο Γιώργης ο μπούφος.
Γεώργιος	Σαμού φήνει τ' άβgο του Έζ Γιώργης σο τσαΐρι, έρτσεται η άνοιξη
Γιάκουμος	Ήντα σε κόφτει που τβ βουν του Γιακουμή.
Γιασεμή	Ο μακρύς με την κοντή πάνε σαν το γιασεμί, η μακρυά με το κοντό πάνε σαν τον πειρασμό κι απού είναι ίσια σαν τα κυπαρίσσια
Γιασεμή	Στες είκοσι γαρύφαλλο, και εις τες τριάντα βιόλα και εις τες σαράντα γιασεμί και στους πενήντα 'μόλα
Γιωργοδήμας	Ας με λένε Γιωργοδήμα κι ας πεθαίνω από την πείνα!
Γλύκων	Πικρόν του στομάτου, γλυκόν της καρδιάς 
Γλύκων	Κάλλιο λάχανα με γλύκα, παρά ζάχαρι με πίκρα 
Γουρίας	Μη βλέπης την άσσημη μου μούρη μόνον το καλό μου γούρι 
Γραία	Όσο βιάζεται η γριά, τόσο κόβεται η κλωστή.
Γραμματική	Ο κόσμος και το εμπόριο γραμματική δεν έχει
Γραμματικός	Γραμματικέ που δίδασκες και νόμο δεν εκράτεις.
Γραύς	Γάιδαρος είν' ο γάιδαρος, αν εφορεί και σέλλα, κ' η γριά κι αν εμορφίζεται, δεν γίνεται κοπέλα. (Κεφαλονίτικη)
Γραύς	Είπαν της γριάς να χέσει, κι αυτή ξεκωλιάστηκε.
Γραύς	Πες, πες το κοπέλι κάνει τη γριά και θέλει.
Γραύς	Η γριά το μεσοχείμωνο, πεπόνια αναζητάει
Γραύς	Τ’ Αγιαντρεός ο καιρός θεριώνει, χώνει τη γριά στο παραγώνι.
Γραύς	Πέρασε του Αϊ – Δημητράκη, άναψε γριά το τζάκι.
Γραύς	Η γριά Νέτζω χάλευε τον Δεκέμβρη μήνα κεράσια.
Γρηγορία	Εγληγόρεψ' η Γληγόρω σίντας είδε την κομμάτα! 
Γρηγόριος	Του Μελέτη τη γεναίκα ο Γρηγόρης τηνε πήρε
Γρηγόριος	Ο Μελέτης εμελέτα κι ο Γρηγόρης εγρηγόρα
Γρηγόριος	Το γλήορον και το καλόν ΄εν παν μαζίν τα δκυό τους.
Γρηγόριος	Ε Μελέτης εμελέτα, τσ' ε Γληγόρης επαντρεύτη 
Γρηγόριος	Θα σε πιάση ο γέρω Γληγόρης με τη λαγούσα του
Γρηγόριος	Ο Μελέτης εμελέταν τζι ο Γληόρης επελέκαν.
Γρηγόριος	Ο Γρηγόρης εγρηγόρει κι ο Μελέτης εμελέτα, κι ο Γρηγόρης τηνε πήρε του Μελέτη τη γυναίκα.
Απόφθεγματα
Γεωργία	Την γεωργίαν των άλλων τεχνών μητέρα και τροφόν είναι.
Γεωργία	Καθημερινά με το πιρούνι μας ψηφίζουμε το μέλλον της γεωργίας της Ελλάδας και του πλανήτη όλου
Γεώργιος	Τη νια ημέρα εν τ' Ά – Γιωργιού και την άλλη τ' Ά – Γιωργιού το παλληκάρι
Γόρδιος	Τα παιδιά και οι τρελοί κόβουν το Γόρδιο δεσμό που οι ποιητές ξοδεύουν μια ζωή για να λύσουν.
Γύγης	Ου μοι τα Γύγεω. Δεν είναι για μένα τα πλούτη του Γύγη. (Δεν τα θέλω)
Φράσεις
Γαία	Γης Μαδιάμ
Γαλιλαία	Τον καιρόν της Γαλιλαίας
Γαλιλαίος	Τον καιρόν της Γαλιλαίας
Γεράκης	Αυτός εγίνηκε τώρα γεράκι
Γεράκης	Μάτι αστρίτη, Μάτι γερακιού.
Γεράκης	Γερακίσιο μάτι,
Γεράσιμος	Είναι για τον άγιο Γεράσιμο
Γερμανός	Ο Παλαιων Πατρών Γερμανός είναι αυτός;
Γεωργία	Το σκυλί σου Γιωργούλα μου!
Γεωργία	Τζωρτζίνα το κάμανε
Γεώργιος	Τώβρες το γαϊδούρι Γιώργη; Χτσ!
Γεώργιος	Τώβρες το γαϊδούρι Γιώργη; Χτσ!
Γεώργιος	Τον άγη – Γιώρην κουρτά μετά πλακία
Γεώργιος	Τι' κάν'ς Γιώργον; -Σκαντοχερία κάνου
Γεώργιος	Γεωρκήν τολ λέν, τογ καημένον
Γεώργιος	Ρέ Γιώρκο, πού νά γιωρκίσεις ψώρα!!
Γεώργιος	(Τόσην ώρα) δε μπήρε κάβο (ο Γιώργης)
Γεώργιος	Μούντζα νάχη ο Γιώργης μπροστά στον Χ...
Γεώργιος	Λές τι τόνε λένε Ντόρντση κι εξεγίνηκε από Γιώργος;
Γεώργιος	Ζαγιάνατα, Θοδωρή, και βάστα, Γιώργο
Γεώργιος	Καλό σου κάνει, Ζώρζη μου ή Και καλόν του Ζώρζη κάνει
Γεώργιος	Διότι υπώπτευεν, ήξευρε και ησθάνετο ότι ο Γιωργής έτρεφε παιδικόν αίσθημα προς την Αρχόντω.
Γεώργιος	Πίντς Ιουργάκ' μ', κρασάκ';
Γλαύκη	Μάτια γλαυκά,
Γλαύκη	Κομίζει Γλαύκα εις Αθήνας
Γλαύκος	Κομίζει Γλαύκα εις Αθήνας
Γλαύκος	Μάτια γλαυκά,
Γλύκων	Κάμνει τα γλυκά πικρά
Γολγοθά	Ο Γολγοθάς μου
Γολγοθάς	Ο Γολγοθάς μου
Γορδία	Την τύχη μου την γόρδια
Γόρδιος	Γόρδιος Δεσμός
Γραύς	Γραῦς χορεύει
Γραύς	Γραῶν ὕθλος
Γρίβας	Πλάκωσ' ο γρίβας
Στίχοι
Γαλανή	Έχεις δυο μάτια γαλανά σαν τ᾿ ουρανού το ρέγγι. ωσάν η πούλια την αυγήν το ᾿να και τ᾿ άλλο φέγγει.
Γαλάτεια	Την Γαλάτειαν ή μιαν καλύβην; την Γαλάτεια .
Γαλήνη	Όπου ακούς αέρα είναι η Γαλήνη που βρυκολάκιασε. Οδυσσέας Ελύτης
Γεώργιος	Ο Γιώργος είναι πονηρός και από τι 11 και μπρός κυκλοφοράει για γαμπρός.