Α

Β

Γ

Δ

Ε

Ζ

Η

Θ

Ι

Κ

Λ

Μ

Ν

Ξ

Ο

Π

Ρ

Σ

Τ

Υ

Φ

Χ

Ψ

Ω

Πλάτων	Έχω διαβάσει στον Πλάτωνα και στον Κικέρωνα ρήσεις που ήταν σοφές και ωραίες. Αλλά σε κανέναν από αυτούς δεν διάβασα: «έλθετε προς εμέ πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι».
Ποσειδών	Τους Λαιστρυγόνες και τους Κύκλωπας, τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις, αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου, Αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.
Ποσειδών	Ο Διόνυσος έχει πνίξει περισσότερους ανθρώπους από τον Ποσειδώνα.
Παροιμίες
Παγώνα	Το αντρόγυνο της Αγίας Παρασκευής
Παγώνα	Ως τ' άγι- Αντωνιού παγώνα πάει η τρούλλα του χειμώνα
Παλάμων	Εν τη απαλάμη και ούτω βοήσωμεν
Παλάμων	Βαρώ τα παλαμάκια για ένα (ή τον τάδε) 
Παναγιώτα	Επόμεινε Γιώτα μονάχη σαν το πουλί στο κλα(δ)ί
Παναγιώτα	Αδελφή Γιώτα, τώρα τον Γενάρη, οι δυο ένας γίνονται κι ο μοναχός κουβάρι.
Παναγιώτα	Απ' τ' ολότελα, καλή ειν' κι η Παναγιώταινα. ή Απ' το ντιπ κι' ολότελα καλή είν' κι' η Παναγιώτενα 
Παναγιώτα	Όπ' γάμος κι η χαρά, η Παναγιώτα μας μπροστά.
Παναγιώτης	Δώδέκα Παλουμπαίοι δέκατρείς καπεταναίοι και ο Γιώτης με το Λια δεν έχουνε δουλειά
Παναγιώτης	Έγιν' ο Πάνος μπιστικός, βαρεί και τη φλογέρα
Παναγιώτης	Ο Γιώτης με το Λιά δεν επιάσανε δουλειά, άν επαίρνανε δουλειά θα χαλάγαν το Μωριά
Παναγιώτης	Όπου γάμος και φαί, δέξου και τον Παναή
Παναγιώτης	Όλα είναι ματαιότης, που ‘λεγε κι ο Παναγιώτης
Παναγιώτης	Τα έκαναν τάτσι μίτσι κότσι, και σε συντόμευση 'Τα τακιμιάσανε"
Παναγιώτης	Θα πει τον δεσπότη Παναγιώτη.
Παναγιώτης	Λες που τονέ λένε Παναγιώτη, που είναι άγιος! 
Πανδώρα	Ανοίγω (Άνοιξε) το κουτί της Πανδώρας
Παντελεήμων	Της Αγιάς Μαρίνας σύκον, τ’Αϊ Λιά (Μηνά) σταφύλιν Τζ’ αι τ’ Αϊ Παντελεήμονα γεμάτον το κοφίνι. (μαντήλι)
Παντελεήμων	Όπου Συμιακός Νικήτας κι όπου Χιώτης Παντελής
Παντελεήμων	Κουτσοί, στραβοί στον Άγιο Παντελεήμονα. ή Κουτσοί, στραβοί κι ανάποδοι στον Άγιο Παντελεήμονα.
Παντελεήμων	Τα ίδια Παντελάκη μου τα ίδια Παντελή μου.
Παντελεήμων	Απ’ το νιο στον Παντελιό, τύφλα να ’χουνε κι οι δυο.
Παντελεήμων	Λες να πης, κυρ Παντελέο, μα δεν ξέ'ς κι' εγώ τι λέω 
Παντελεήμων	Όπου κουτσός κι όπου στραβός, τσίρος και γόμπος (καμπούρης), και σπανός στον Άη-Παντελεήμονα
Παντελεήμων	Από τον Πάντο παντοχή κι' από τον Πρόκο προκοπή 
Παντελεήμων	Άγιε μου Παντελεήμονα, πάει το πουλί που ημέρωνα 
Παντελεήμων	Από τ' Άι – Παντελέμονα πέντε μέρες κι' Άοστος 
Παντελεήμων	Κουτσοί στραβοί στον Άι Παντελέο 
Παντελεούσα	Αδελφή Παντελεούσα, τώρα τον Γενάρη, οι δυο ένας γίνονται κι ο μοναχός κουβάρι.
Παντελεούσα	Παντελίτσα, από που φυσάν οι μύλοι;
Παντελεούσα	Παντέλα και μυαλό, καβούροι με φτερούγες
Παντελεούσα	Τα προιτζιά της Παντελούς μας, ούλλομ μέσκια τζαι παπουτσια
Παντελεούσα	Τα προιτζιά της Παντελούς μας, ούλλα σκέπες τζαι μαντήλια
Παπίας	Τον έπιασε ο Πάπιας
Παραδείσης	Το ξύλο βγήκε απ’ τον Παράδεισο.
Παραδείσης	Μοναχός σου μήτε στον παράδεισο.
Παρασκευάς	Είπεν ο αγάς: "Ε, Παρασκευά!"
Παρασκευάς	Αδερφός του Γιάννη είναι ο Παρασκευάς
Παρασκευή	Η Αγία Παρασκευή γυρίζει όλη νύχτα. Πηγαίνει στα σπίτια, κάθεται και την βλέπουν κάθε μέρα
Παρασκευή	Η Αγία Παρασκευή είναι για τα μάτια και για όλα είναι
Παρασκευή	Η Αγία Παρασκευή τιμωράει εκείνες που δεν φυλάν τη μέρα της
Παρασκευή	Καλότυχος που πέθανε Παρασκευή το βράδυ, για να τον κατεβάζουνη Σαββάτο εις τον Άδη
Παρασκευή	Καλώς την την Παρασκευή, που φέρνει το Σαββάτο
Παρασκευή	Όποιος χαλάει την Παρασκευή, νηστεύει το Σαββάτο
Παρασκευή	Παρασκεβγοπλυμένη μου και σαββατοστεγνώστρα
Παρασκευή	Παρασκευή και Σάββατο ωθές να ξημερώσει, την Κυριακή τ' απόγευμα ωθές να ξαστερώσει
Παρασκευή	Παρασκευή στον άντρα μου, Τετάρτη στα παιδιά μου και το Σαββατοκύριακο είναι για την αφεντιά μου
Παρασκευή	Παρασκευή τον άντρα σου Τετάρτη τα προικιά σου
Παρασκευή	Παρασκευή τον άντρα σου, Τετάρτη τα παιδιά σου, δεν έχεις άντρα και παιδιά, κοίτα τα δυό σου μάτια
Παρασκευή	Παρασκευή τα κόκκινα, Τετράδη τα γεράνια
Παρασκευή	Παρασκευή, πάω στην εκκλησιά την αυγή
Παρασκευή	Πού αράζουν οι στραβοί, στην Αγιά Παρασκευή. ή Που κονέβουν οι στραβοί, στην άγιαν Παρασκευή 
Παρασκευή	Εποταβρίστην ο κάττος να φα λαρτίν τζι εν τω φτάσε, τζιαι είπεν εμ Παρασκευή σήμερα ή Κάτα σο κρέας κι έφτασεν και είπεν: Παρασκευή έν'. (Ποντιακή)
Παρασκευή	Αν είν' τα Σάατα (Σάββατα) μακριά, Παρασκευές κοντά 'ναι
Παρασκευή	Ούλοι οι λωβοί στην Αγία Παρασκευή! 
Παρασκευή	Άγια μου Παρασκευή δοσ' μου σύκα και σταφύλι Παρ' το καλαθάκι σου και έλα
Παρασκευή	Τετάρτη και Παρασκευή τα νύχια σου μην κόβεις και Κυριακή να μη λουστείς, αν θέλεις να προκόβεις.
Παρασκευή	Το γέλιο της Παρασκευής εν κλάμα του Σαββάτου. ή Όποιος γελάει την Παρασκευή, κλαίει το Σαββάτο.
Παρασκευή	Το κλάμα της Παρασκευής εν γέλιο του Σαββάτου
Παρασκευή	Άλλα ‘ν’ τ’ άλλα, κι άλλο της Παρασκευής το γάλα
Παρασκευή	Άλλα είναι τα μεγάλα, κι άλλο της Παρασκευής το γάλα
Παρασκευή	Κουτσοί στραβοί στην Αγία Παρασκευή
Παρασκευή	Άγια Δευτέρα βούϊθα μου και Τρίτη και Τετάρτη και Πέμπτη και Παρασκευή, ποτέ δουλειά μήν κάμω
Παρασκευή	Άϊντε, αυτός γεννήθηκε τη Μεγάλη Παρασκευή
Παρασκευή	Απου ΄χει αγάπη στα μακρά και θέλει να γοργόρθη την Πέφτη αργά μην ανελή, την Παρασκευή μην κλώθη
Παρασκευή	Βάλε ψάρια στο τηγάνι, Παναγιά και αγιο-Γιάννη
Παρασκευή	Δευτέρα μέρα του θεού και Τρίτη των αγγέλων, Τετράδη των αμαρτωλών και Πέφτη των δικαίων, Παρασκευγή των Τούρκαλλων, Σαββάτο των Εβραίων και Κερεκή των Χριστιανών, των μοσκομυρισμένων
Παρασκευή	Τετράδη και Παρασκευή λάδι μη ρίξης στο φαί
Παρασκευή	Τη Δευτέρα και την Τρίτη έπαιζε με το Δημήτρη την Τετάρτη και την Πέφτη εσιαζόνταν στον καθρέφτη την Παρασκευή Σαββάτο όλη μέρα εκοιμάτο και την Κυριακή ερώτα κάνετε γειτόνοι ρόκα;
Παρασκευή	Την Παρασκευή θα σε παντρέψω, κόρη μου. Από την Πέμπτη θέλω γω
Παρασκευή	Το αντρόγυνο της Αγίας Παρασκευής
Παρασκευή	Τσ' Παρασκευής η λάμψ' τσ' Κυριακής η κλάψ'
Παρασκευή	Τση Παρασκευγής τα 'έλοια του Σαββάτου μοιρολόια (ή κλάματα)
Παρασκευή	Ώσπου δεν διής Μιγάλ' Παρασκευή, Πασχαλιά δεν έρχιται
Παρθενόπη	Tης Πόπης
Παρθένος	Κανένας δεν πεθαίνει παρθένος. Η ζωή τους πηδάει όλους.
Πάρις Α	Πίν' ο Κώτσος βρίσκει τον Παρίση
Πασχάλης	Κακά παιδιά κουναρεί ο Πάσχος
Πασχάλης	Τα λόγια σου και του Πασχάλη τα χάπια
Πασχάλης	Του Κωλέττη τα λόγια και του Πασχάλη τα χάπια
Πασχαλία	Έχασε τ’ αυγά και τα πασχάλια (ή τα καλάθια)
Πασχαλία	Ο Απρίλης με την Πασχαλιά και τα κόκκινα τ’ αυγά.
Πασχαλία	Απρίλης - Πασχαλιά, χελιδόνια, φως, χαρά!
Πασχαλία	Κάθε μέρα δεν είναι Πασχαλιά.
Πασχαλία	Έχασε τα αυγά και τα Πασχάλια
Πατρίκιος	Αδελφέ Πατρίκιε, τώρα τον Γενάρη, οι δυο ένας γίνονται κι ο μοναχός κουβάρι.
Πατρίκιος	Πατρικούλη, από που φυσάν οι μύλοι;
Πατρίκιος	Πατρίκιος και μυαλό, καβούροι με φτερούγες
Πατρίκιος	Εκ στόματος κοράκου, κρα, εκ στόματος γαϊδαρου, γκα, κι εκ στόματος Πατρίκη κουταμάρες 
Παύλος	Ο Πέτρος είν' τού Παύλου κι ο Παύλος είν΄ τού Πέτρου
Παύλος	Τ' είχες Πέτρου; τ' είχες Παύλου;
Παύλος	Κάθε Παύλος έχει τη δική του αλήθεια.
Παύλος	Εννοίξαν τον απόστολον τσ΄εμίλησεν ο Παύλος βαστάζετε τον κώλο σας τσαί θα τιρντίση ναύλας 
Παύλος	Άη Παύλος κατεβαίνει κ΄η προβέντζα τόνε φέρνει 
Παύλος	Που είν ο Πέτρος που είν ο Παύλος, που είν ο αφέντης ο μεγάλος 
Παύλος	Ο πασαείς τον Παύλο του Παυλούδαρο τον έχει
Παύλος	Ἑκατόν Παῦλοι ἀπέθανον καί ἕκαστος τόν ἴδιον Παῦλον ἐθρήνει’ ή Κάθα είνας τον Παύλον ατ' κλαίει
Παύλος	Την ημέρα τ' αγίου Παύλο ρόγα ΄ναι στον κάμπο
Πειθώ	Χρυσός Δανάην έπεισεν εθέλουσαν.
Περιστέρα	Όταν ασπρίσει ο κόρακας και γίνει περιστέρι.
Πέτρα	Πέτρα που βλέπεις νά'ρχεται, λιγότερο πονάει.
Πέτρα	Πέτρα που θέλει να κυλά, ποτέ δεν χορταριάζει.
Πέτρα	Πέτρα που κυλά μούχλα ποτέ δε πιάνει.
Πέτρα	Πέτρα που κατρακυλά, σπιτικό δεν κάνει.
Πέτρα	Μπρός πίσω τ’ Αηλιός σπορίζει η πέτρα στο γιαλό.
Πέτρα	Πετάνε πέτρες στα δένδρα που έχουν καρπούς
Πέτρα	Αν πέσει η πέτρα στ’αυγό, αλί στ’αυγό, αν πέσει τ’αυγό στην πέτρα, αλί στ’αυγό
Πέτρος	Που είν ο Πέτρος που είν ο Παύλος, που είν ο αφέντης ο μεγάλος 
Πέτρος	Δε τόνε λένε “τέτοιο”, τον λένε “μπάρμπα – Πέτρο” 
Πέτρος	Σαν ου Πέτρους του καρβέλ! 
Πέτρος	Είδες πράσινο άλογο, είδες Πέτρο φρόνιμο;
Πέτρος	Πέτρος πήγε πέτρος γύρισε 
Πέτρος	Ο Πετρής πουλεί τον Γιαννη και στο νουν του δεν το βάλλει
Πέτρος	Ο Πέτρος είν' τού Παύλου κι ο Παύλος είν΄ τού Πέτρου
Πέτρος	Ο Πέτρος πουλεί κι' αγοράζει τον Γιάννη κι' ο Γιάννης στον νούν του ποτέ δεν το βάλλει
Πέτρος	Εγέννησέ μας η γαδάρα του Κκελόπετρου.
Πέτρος	Αρνίν παρά τον Πέτρον.
Πέτρος	Έστησεν αρνίν παρά τον Πέτρον.
Πέτρος	Δια τον Απόστολον Πέτρον λένε οτι κρατεί τα κλειδιά του Παραδείσου.
Πέτρος	Η πρώτη γυναίκα του Χριστού, η δεύτερη τ΄ άη Πέτρου , και η τρίτη του διαβόλου
Πεύκος	'Αδε πεύκους για υλάρκα
Πηνελόπη	Της Πηνελόπης ο αργαλειός βελόνι της Ελένης
Πηνελόπη	O χρόνος δεν είναι Πηνελόπη. Κανέναν δεν περιμένει
Πιλάτος	Από τον Ηρώδη στον Πιλάτο
Πίστις	Άνθρωπος που τα λέει ίστι, ποτέ δεν έχει πίστη 
Πίστις	Δεν έχ' πίστη και νόμο ή Δεν έχει νόμον μηε μπίστην
Πίστις	Δεν σ' έμνε μηδέ πίστη μηδέ παράδεισο απάνω σου 
Πίστις	Του κάκου συ με βρίζεις, του κάκου σ' επαινώ κανείς δε δίνει πίστη στους λόγους και των δυό 
Πίστις	Η πίστις, άνευ των έργων νεκρά έστι! 
Πίστις	Η πίστη του τον απώλεσε
Πίστις	Η πίστις σου σέσωκέ σε 
Πίστις	Καθενείς έχει και την πίστιν του 
Πίστις	Με τημ πίστι και με τον καιρό κάποτε τα βουνά ανταμόνονται 
Πίστων	Και μη γίνου άπιστος, αλλ' ααάπιστος 
Πιτυρεύς	Του διαόλου τ' αλεύρι πίτουρα.
Πιτυρεύς	Εσείς τα πίτερα και ' γιώ το σημιδάλλιν.
Πιτυρεύς	Πλύθθου με πίτερα να παστρευτής.
Πιτυρεύς	Δεν τρώει και πίτουρα
Πιτυρεύς	Οποιος ανακατώνεται με τα πιτουρα τον τρων' οι όρνιθες (κότες).
Πιτυρεύς	Ακριβός στα πίτουρα και φτηνός στ' αλεύρι
Πλάτων	Τ' Άϊ Πλατάν' διαβαίνουντα κι η πουλια βασιλεύουντα
Πλούτος	Ο πλούτος φέρνει πλούτο.
Πλούτος	Πλούτος άνευ αρέτας ουκ ασινής πάροικος
Πολύδωρος	Χέστηκε ο Πολύδωρος που 'ναι στα πόδια γρήγορος.
Πολύκαρπος	Άγιε Πολύκαρπε βόηθα το σπόρο να φυτρώσει και να πολυκαρπίσει.
Πολυχρόνης	Χέσε μέσα Πολυχρόνη που δεν γίναμε ευζώνοι.
Πολυχρόνιος	Χέσε μέσα, Πολυχρόνη, που δεν γίναμε ευζώνοι.
Πολυχρόνιος	Ψήσε μέσα, Πολυχρόνη, Πάσχα με βροχή και χιόνι.
Πολυχρόνιος	Τα παιδιά με λένε Χρόνη, οι Γέροι Πολυχρόνη 
Πρόδρομος	Ψύλλοι ψύλλοι φύετε τζαι κορκοί ψοφήσετε τζ' Αϊς Πρόδρομος έρκεται με τηγ γεροματσούκαν του.
Πρόδρομος	Του Προδρόμου και κουτσός γάδαρος, μια ώρα σκόλη (αργία)
Προκοπία	Άντρα, μούρθ η προκοπή μου φέρτα γένεια σου να γνέσω
Προκοπία	Δεν είδα προκοπή απ' τα μάτια, απ' τα φρύδια θα ιδώ; 
Προκοπία	Δώσε μου την τύχη σου και πάρε την προκοπή μου
Προκοπία	Ξημερώνοντας γιορτή δεν φαίνεται η προκοπή
Προκοπία	Όσο ο σφάλαγγας παννί, άλλη τόση προκοπή 
Προκοπία	Όσον ήσκιον το βελόνι τόση προκοπή ο ράφτης 
Προκοπία	Την προκοπή του σφάλαγγα θα κάμει
Προκόπιος	Απ' τον Πρόκο προκοπή κι από το Ρίζο ρίζα
Προκόπιος	Μήτ' απ' τον Πρόκο προκοπη, μήτ' απ' τον Ρίζο ρίζα
Προκόπιος	Καρτέρι από τον Πρόκο προκοπή κι' από το Ρίζο ρίζες
Προκόπιος	Ο Προκόπης κόβ' αγγούρια κ΄η γ – Αγιά Μαρίνα σύκα
Προκόπιος	Ούτ' από τον Πρόκο προκοπή ούτ' από τον Ρίζο ρύζι.
Προκόπιος	Την προκοπή του σφάλαγγα θα κάμει
Προκόπιος	Η προκοπή απ' τα πατζάκια του τρέχει 
Προκόπιος	Η προκοπή του απ' τ' αυτιά του τρέχει
Προκόπιος	Η προκοπή του τουφεκιού ίσια με τον ίσκιο του
Προκόπιος	Από τον Πάντο παντοχή κι' από τον Πρόκο προκοπή
Προκόπιος	"Του άι Προκόπη κόψ΄αγγούρι και της Παναγιάς καρπούζι
Προκόπιος	Άι μ' Προκόπη πρόκοψ για σύκα για ματζίλες
Προκόπιος	Τα’ Αϊ Προκόπη πρόκοψε Για σύκα και σταφύλιν
Προκόπιος	Ο Προκόπης κόβει αγγούρια, η Αγιά Μαρίνα σύκα κι ο Αηλιάς τα σταφυλάκια μεσ’ στα βεργοπανεράκια.
Πύργος	Η αγάπη πύργους καταλεί και κάστρα ρίχνει κάτω.
Απόφθεγματα
Πανουργιάς	Ο Αίας φημιζόταν για την δύναμή του και ο Οδυσσέας για την πανουργία του.
Πάρις Α	Καλύτερα να πεθαίνει κανείς όπως ο Έκτορας στη μάχη, παρά να ζει σαν παρφουμαρισμένος Πάρις βάζοντάς το στα πόδια.
Πάρις Α	Γυμνήν είδε Πάρις με και Αγχίσης και Άδωνις. Τους τρεις οίδα μόνους. Πραξιτέλης δε πόθεν;
Πειθώ	Ανάγκα και Θεοί πείθονται. Σιμωνίδης ο Κείος, 556-468 π.Χ., Αρχαίος ποιητής & συγγραφέας επιγραμμάτων
Πελαγία	Είσαι σμιχτοφρύδα, μωρή Πελαγιά, θα τον ματιάσεις, άδικο να του λάχει!
Πηνελόπη	Η Πηνελόπη ήταν η τελευταία δοκιμασία του Οδυσσέα στο τέλος του ταξιδιού του.
Πλάτων	Πλάτων έφησε (ονόμασε) τον μεν ύπνον ολιγοχρόνιον θάνατον, τον δε θάνατον πολυχρόνιον ύπνον. Πλάτων, 427-347 π.Χ., Φιλόσοφος
Πλάτων	Ο πιο ακριβής γενικός χαρακτηρισμός για τη Δυτική φιλοσοφική παράδοση είναι ότι αποτελείται από μια σειρά υποσημειώσεων στον Πλάτωνα.
Πλούτος	Πλην πλούτου, παντός χρήματος εστι κόρος. Θέογνις, 6ος αιών π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ποιητής
Ποσειδών	Ο Βάκχος έπνιξε περισσότερους μες το ποτήρι, παρά ο Ποσειδώνας μες στη θάλασσα. (Τζουζέπε Γκαριμπάλντι)
Ρητά
Πλάτων	Φίλος μεν Πλάτων, φιλτέρα δ’ αλήθεια”
Πλάτων	Στην πιο πάνω ρήση περί Πλάτωνα και Κικέρωνα παρατίθεται ένα άλλο σημαντικό γνωμικό που αποτελεί απάντηση σε αυτό. Είπε ο Πλάτων "Η δικαιοσύνη είναι το μεγαλύτερον αγαθόν για την ίδια την ψυχήν.”
Πλάτων	Ει το τρέφειν πώγωνα δοκείς σοφίαν περιποιείν, και τράγος ευπώγων αίψ’ όλος εστὶ Πλάτων.
Πυγμαλίων	Σύνδρομο (ή Φαινόμενο) του Πυγμαλίωνα
Πυθαγόρας	Ένα από τα πιο σημαντικά γνωμικά του Πυθαγόρα “Σέβου όρκον.”
Φράσεις
Παλάμων	Τα παλάμισε
Παλάμων	Με τρώγει η απαλάμη
Παναγιώτα	Απόμεινε Γιώτα Παναγιώτα
Παναγιώτα	Απόμ'νε Γιώτα μοναχή
Παναγιώτα	Απόμ'νε Γιώτα μοναχή
Παναγιώτα	Είσαι τέλεια Παναγιώτα
Παναγιώτης	Τα γιατι και τα διοτι φαγανε τον παναγιωτη
Παναγιώτης	Ο Παναής από τα Μέγαρα
Παναγιώτης	Αναΐς από το Παναής
Παναγιώτης	Μην τον είδατε το Παναγή
Παναγιώτης	Άγγούρι του Ππίγκου
Παναγιώτης	Χάνι του Πάντζιαρου
Πανδώρα	Το κουτί της Πανδώρας.
Παντελεούσα	Είσαι τέλεια Παντελού
Παπία	Κάνει την πάπια
Παπίας	Κάνει την πάπια
Παρασκευή	Έναν Παρασκεήν λειφτός εν' ή Έναν Παρασκευήν εξούκ' εν'
Παρασκευή	Τάγκαλα, Παρασκευή!
Παρασκευή	Παρασκευή και δεκατρείς
Παρθενίς	Θέλει να μας κάμει την Άγια παρθένα 
Πάρθος	Πάρθοι και Μήδοι και Ελαμίται
Πασχάλης	Πασκαλογεννημένος
Πατρίκιος	Είσαι τέλεια Πάτρικ
Παύλος	Παύλο, θεέ, πάρε την ΠΑΕ!
Παύλος	Ο Παύλος κι ο Γκίκας
Παύλος	Τ ’ είχες, Παΰλε; τ ’ εϊχουν πάντα.
Παύλος	Ο Παύλος κι ο Γκίκας 
Παύλος	Εν ππιντοπαυλής
Παύλος	Αυτός είναι Παύλος
Παύλος	Ο Παυλάκης φέρνει Παυλάκη 
Πέργαμος	Με πολλές περγαμηνές
Πέτρα	Αγέλαστος πέτρα
Πέτρος	Αμόν Πέτρος μ' ίνεσαι
Πέτρος	Ή πέτρινος ή ξύλινος
Πέτρος	Ήχυσεν του Πέτρου τα δάκρυα
Πέτρος	Και ο Πέτρος από μακριά
Πέτρος	Με το μέτρο πάει ο Πέτρος
Πέτρος	Με το μέτρος κλάν' ο Πέτρος
Πήγων	Εν ο άγιος Νεπίος
Πηνελόπη	Είναι Πηνελόπη
Πηνελόπη	Ακομάν πας, είπε η Πηνελόπη
Πηνελόπη	Ιστός της Πηνελόπης
Πιλάτος	Έγινε άρατος πίλατος 
Πιλάτος	Είδες τονε το μπιλάτο
Πιλάτος	(Το παιδί αυτό) είναι ένας Πιλάτος
Πιλάτος	Είναι Πιλάτος
Πιλάτος	Νίβομαι κι' απονίβγομαι
Πιλάτος	Ο Πιλάτος πιλατίζει
Πιλάτος	Πιλάτος
Πίστις	Εγαμέθεν η πίστι μου
Πίστις	Η πίστη πίστη και η τέχνη τέχνη
Πίστις	Παίρνει τα πιστά του
Πίστις	Μόβρισε την πίστη 
Πίστις	Ο Θεός συχωρώς του κατά την πίστιν του
Πίστις	Ο καθ' ένας κατά την πίστι του
Πίστις	Πίστιν ως κόκκον σινάπεως 
Πίστις	Του άλλαξε την πίστη 
Πίστις	Καλή τη πίστει 
Πίστων	Έτρεχαν όσοι πιστοί
Πίστων	Πιστός τς βασιλείας 
Πλάτων	Πλατωνικός έρωτας
Πλούτος	Υπόπτερος δ’ ο πλούτος. .
Πόλυ	Λίγο πολύ
Πόλυ	Ούτε λίγο ούτε πολύ
Πόλυ	Δεν θέλει πολύ να γίνει το κακό
Πολύκαρπος	Από τον Άϊ – Πολύκαρπο και στη Φανερωμένη
Πόλυς	Λίγο πολύ
Πόλυς	Ούτε λίγο ούτε πολύ
Πόλυς	Δεν θέλει πολύ να.γίνει το κακό
Πόπη	Έγινε της Πόπης
Ποτάμων	'Άνω Ποταμών' Από την τραγωδία ‘Μήδεια’ του Ευρυπίδη
Πουπούλιος	Mεγάλωσε / ανατράφηκε στα πούπουλα.
Πουπούλιος	Tη γυναίκα που θα πάρω θα την έχω στα πούπουλα
Προκοπία	Του μυρμηκιού την προκοπή έχει
Προκοπία	Προκοπή και χαΐρι δεν βλέπει
Προκοπία	Να χαγήρ' να προυκουπή 
Προκοπία	Η προκοπή νικά την φτώσειαν (φτώχειαν)
Προκόπιος	Προκόπης ο ανεπρόκοπος
Προκρούστης	Προκρούστειος κλίνη.
Προμηθέας	Προμηθείς και όχι επιμηθείς.
Πυθεύς	Ανοησίες, Πυθέου πλάσματα
Πύρρος	Πύρρειος νίκη