Ο Άγιος Ιερομάρτυς Βασιλεύς έζησε κατά τους χρόνους του βασιλέως Λικινίου (307-323 μ.Χ.) και ήταν Επίσκοπος της Αμασείας του Πόντου. Ο Λικίνιος ερωτεύθηκε μια από τις συνοδούς της βασίλισσας Κωνσταντίας, τη Γλαφύρα. Η Γλαφύρα με τη βοήθεια της βασίλισσας κατάφερε να διαφύγει από το παλάτι και να καταφύγει στην Αμάσεια όπου ζήτησε την προστασία του επισκόπου.

Κάποια στιγμή ο βασιλιάς ανακάλυψε τι έγινε, συνέλαβε τον επίσκοπο και τον αποκεφάλισε. Η Γλαφύρα, όμως εν τω μεταξύ, είχε πεθάνει.

Ὡς Λειτουργὸς τοῦ Βασιλέως τῆς δόξης, τῷ παρανόμῳ βασιλεῖ ἀντετάξω, Ἱερομάρτυς ἔνδοξε παμμάκαρ Βασιλεῦ, ὅθεν τὸν αὐχένα σου, ἐκτμηθεῖς διὰ ξίφους, χαίρων προσεχώρησας, πρὸς οὐράνιον λῆξιν, ἧς καὶ ἠμᾶς δυσώπει μετασχεῖν, τοὺς εὐφημούντας τὴν ἔνθεον μνήμην σου.