Οι άγιοι μάρτυρες Ερμύλος και Στρατόνικος ζούσαν κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα της Ανατολής Λικινίου (308 - 323 μ.Χ). Ο Λικίνιος, όπως είναι γνωστό, για να ευχαριστήσει τους ειδωλολάτρες που αντιπαθούσαν τον Μέγα Κωνσταντίνο, διέταξε, περί το 320 - 322 μ.Χ., διωγμό κατά των Χριστιανών. Ο άγιος Ερμύλος, κατά την εκκλησιαστική τάξη, ήταν διάκονος. Όταν παρουσιάσθηκε ενώπιον του αυτοκράτορα και ομολόγησε την πίστη του στον Χριστό, υποβλήθηκε σε φοβερά βασανιστήρια. Τον έριξαν τελικά με τον τον έριξαν μαζί με τον Στρατόνικο στον ποταμό Ίστρο (Δούναβη), όπου και οι δυο τους εδέχθησαν το μακάριο τέλος και έλαβαν τους στεφάνους του μαρτυρίου.
Διακεκριμένος μουσικός από την Αθήνα, σύγχρονος του Μεγάλου Αλέξανδρου. Καταδικάστηκε σε θάνατο από τον Νικοκλή, βασιλιά της Πάφου στην Κύπρο, γιατί τον σατίρισε.
Υπήρξε δήμιος, ο οποίος τόσο ένιωσε τη φλόγα της αγάπης των θυμάτων του, που εισπήδησε στο μαρτύριο. Έτσι βαφτίστηκε με το ίδιο του το αίμα, πεθαίνοντας και ο ίδιος μάρτυρας.
