Εορτές 29 Μαρτίου: Άγιος Βαραχήσιος Άγιος Διάδοχος Άγιος Ζανιθάς Άγιος Μαρής Άγιος Σιμιαθής Βαραχησία Ζανιθά Σιμιαθή
©ΤΕΗ - Τεκμαρτή Εορταστική Ημερομηνία: -
Άλλες Σημερινές Εορτές: Άγιος Άβιβος Άγιος Ευστάθιος ὁ Ομολογητής Άγιος Ηλίας Άγιος Ηλίας Άγιος Ιωνάς Άγιος Κύριλλος ο Διάκονος Άγιος Λάζαρος Άγιος Μάρκος επίσκοπος Αρεθουσίων Άγιος Μαρουθάς Άγιος Ναρσής Άγιος Σάβας ή Σώβας Όσιος Βάσσος Όσιος Ησύχιος ο Σιναΐτης Όσιος Ιωνάς Όσιος Μάρκος
Εορτές 10 Φεβρουαρίου 2020 <> 
Κύριες Εορτές
Οι Άγιοι Βάπτος (ή Δαύκτος) και Πορφύριος ήταν από τους στρατιώτες, που βασάνισαν μετά από διαταγή του έπαρχου, τον Άγιο Χαράλαμπο. Επειδή όμως στις καρδιές τους υπήρχε ευσεβής διάθεση, ο Θεός τους έφερε στο δρόμο της σωτηρίας. Η ηθική λάμψη, που καταύγαζε τον μάρτυρα, φώτισε την ψυχή τους και την έκανε να πιστέψει στην αλήθεια του Χριστού. Έτσι, αφού πέταξαν τα όργανα των βασανιστηρίων, έπεσαν στα πόδια του Αγίου και του ζητούσαν συγχώρηση. Η φανερή αυτή ενέργεια τους υπέρ της χριστιανικής πίστης, κίνησε εναντίον τους τη μανία του έπαρχου, με αποτέλεσμα να αποκεφαλιστούν επί τόπου και να πάρουν έτσι το αιώνιο στεφάνι του μαρτυρίου
Όνομα: Βάπτος
Ετυμολογία: Από το ρήμα βάπτω που σημαίνει βυθίζω στο νερό, στη βαφή, βάφω. Οπότε εννοείται ο βεβαμμένος, ή βουτηγμένος, ή βαπτισμένος,
Αγιος Χαραλαμπος Ο Ιερομαρτυρας
Ο Άγιος Χαράλαμπος ήταν ιερέας στη Μαγνησία της Μικράς Ασίας (σημερινή Τουρκία) και έζησε επί αυτοκρατορίας του Σεπτίμιου Σεβήρου (193 - 211 μ.Χ.). Όταν το έτος 198 μ.Χ. ο Σέβηρος εξαπέλυσε απηνή διωγμό κατά των Χριστιανών, ο έπαρχος της Μαγνησίας Λουκιανός, συνέλαβε τον Άγιο και του ζήτησε να αρνηθεί την πίστη του. Η τιμωρία του Αγίου που δεν ενέδωσε ήταν η διαπόμπευση του στους δρόμους της πόλης όπου τον έσυραν με χαλινάρι και στο τέλος τον αποκεφάλισαν σε ηλικία 113 ετών.
Όνομα: Χαράλαμπος
Ετυμολογία: Από το ουσιαστικό χαρά και το ρήμα λάμπω και σημαίνει "αυτός που λάμπει από χαρά".
Για χριστιανική εορτή πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό
Όνομα: Βαπτίς
Ετυμολογία: Βεβαμμένη, βουτηγμένη, βαπτισμένη,
Για εορταστική ημεομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό
Όνομα: Δαύκτη
Ετυμολογία: Υπό διερεύνηση
Μάλλον πρόκειται περί του ιδίου αγίου, Βάπτου, που γιορτάζει σήμερα
Όνομα: Δαύκτος
Ετυμολογία: Υπό διερεύνηση
Δεν υπάρχει Αγία με αυτό το όνομα. Παρακαλώ πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό όνομα.
Όνομα: Χαραλαμπία
Ετυμολογία: Από το ουσιαστικό χαρά και το ρήμα λάμπω και σημαίνει "αυτή που λάμπει από χαρά".
Εορτές ©ΤΕΗ
-
Άλλες Εορτές
10 Φεβρουαρίου > Άγιοι Ενναθά, Ουαλεντίνα και Παύλος
Μαρτύρησε με την Ουαλεντίνη και τον Παύλο
Όνομα: Ενναθά
Ετυμολογία: Μάλλον Περσικής προέλευση και ίσως σημαίνει ‘κάθε τι και οτιδήποτε για την ευκολία σας’.
10 Φεβρουαρίου > Άγιοι Ενναθά, Ουαλεντίνα και Παύλος
Η Ενναθά καταγόταν από τη Γάζα και η Ουαλεντίνη από την Καισαρεία της Παλαιστίνης.

Όταν διώκονταν οι χριστιανοί και βασανίζονταν στην Παλαιστίνη, καταγγέλθηκε και η Ενναθά στον ηγεμόνα Φιρμιλιανό. Η γενναία κόρη δήλωσε αμέσως ότι πιστεύει στον Χριστό και συμβούλευσε τον ηγεμόνα να μελετήσει και αυτός τη χριστιανική θρησκεία για να βρει τη σωτηρία του. Και επειδή επέμενε στην ομολογία της, την έδεσαν σ' ένα ξύλο και την βασάνιζαν ποικιλοτρόπως.

Άλλα το μαρτύριο της έβλεπε και η Ουαλεντίνη. Η τίμια ψυχή της δεν μπόρεσε να υποφέρει τη σιωπή. Αποφασιστικά προχώρησε και έκανε παρατηρήσεις στον Φιρμιλιανό. Τότε και αυτή είχε την ίδια τύχη με την Ενναθά.

Εεκείνη την στιγμή, παρουσιάστηκε κάποιος νέος, που ονομαζόταν Παύλος και με θάρρος στιγμάτισε το κακούργημα του Φιρμιλιανού. Αυτός τότε εξοργισμένος, διέταξε να αποκεφαλίσουν τον Παύλο και να κάψουν ζωντανές την Ενναθά και την Ουαλεντίνη.
Όνομα: Βαλεντίνα
Ετυμολογία: Από το λατινικό 'valentia' που σημαίνει ισχύς σώματος, δύναμις νου και θάρρος
10 Φεβρουαρίου > Άγιοι Πάντες Ιεράρχες εν Νόβγκοροντ της Ρωσίας
Η εορτή αυτή καθιερώθηκε μετά τη φανέρωση του Αγίου Ιωάννου, Αρχιεπισκόπου Νόβγκοροντ (κοιμήθηκε 7 Σεπτεμβρίου 1186 μ.Χ.) στον Άγιο Ευθύμιο, Αρχιεπίσκοπο Νόβγκοροντ (κοιμήθηκε 11 Μαρτίου 1458 μ.Χ.), ο οποίος του είπε να εορτάζει με αγρυπνία στον καθεδρικό ναό της Αγίας Σοφίας τους μακαρίους Ιεράρχες της τοπικής αυτής Εκκλησίας, που ευαρέστησαν με το βίο και τους αγώνες τους τον Θεό. Επίσης, η εορτή αυτή επιτελείται στις 4 Οκτωβρίου, ημέρα της μνήμης του Αγίου Ιεροθέου, Επισκόπου Αθηνών, σύμφωνα με όσα είπε ο Άγιος Ιωάννης, και την Τρίτη Κυριακή μετά την Πεντηκοστή.

Οι Άγιοι Ιεράρχες είναι: Ιωακείμ (κοιμήθηκε 1030 μ.Χ.), Λουκάς (κοιμήθηκε 1060 μ.Χ.), Γερμανός (κοιμήθηκε 1096 μ.Χ.), Αρκάδιος (κοιμήθηκε 1162 μ.Χ.), Γρηγόριος (κοιμήθηκε 1193 μ.Χ. - βλέπε 24 Μαΐου), Μαρτύριος (κοιμήθηκε 1199 μ.Χ.), Αντώνιος (κοιμήθηκε 1231 μ.Χ.), Βασίλειος (κοιμήθηκε 1352 μ.Χ.), Συμεών (κοιμήθηκε 1421 μ.Χ.), Γεννάδιος (κοιμήθηκε 1505 μ.Χ.), Ποιμήν (κοιμήθηκε 1571 μ.Χ.), Αφφώνιος (κοιμήθηκε 1652 μ.Χ.).
Όνομα: Αντώνιος
Ετυμολογία: Από τα αρχαία Ελληνικά, την πρόθεση ‘αντί’ και το ρήμα ‘ωνέομαι’=αγοράζω από το οποίο έχουμε τις λέξεις ‘ωνή’=αγορά, ‘ωνητός’=αγοραστός και ‘ώνια’=ψώνια και μάλλον σημαίνει αυτόν που δωρίζει κάτι που αγοράζει. Τον γενναιόδωρο.
Όνομα: Ιωάννης
Ετυμολογία: Εξελληνισμένο Εβραϊκό όνομα από το (יה) ΄για’, ένα από τα Εβραϊκά ονόματα του Θεού και το (חנן), ‘χανάν = δώρο και σημαίνει δώρο του Θεού. Το αντίστοιχο του στα Ελληνικά είναι το Θεόδωρος.
10 Φεβρουαρίου > Άγιοι Βάπτος και Πορφύριος
Οι Άγιοι Βάπτος (ή Δαύκτος) και Πορφύριος ήταν από τους στρατιώτες, που βασάνισαν μετά από διαταγή του έπαρχου τον Άγιο Χαράλαμπο. Επειδή όμως στις καρδιές τους υπήρχε ευσεβής διάθεση, ο Θεός τους έφερε στο δρόμο της σωτηρίας. Η ηθική λάμψη, που καταύγαζε τον μάρτυρα, φώτισε την ψυχή τους και την έκανε να πιστέψει στην αλήθεια του Χριστού. Έτσι, αφού πέταξαν τα όργανα των βασανιστηρίων, έπεσαν στα πόδια του Αγίου και του ζητούσαν συγχώρηση. Η φανερή αυτή ενέργεια τους υπέρ της χριστιανικής πίστης, κίνησε εναντίον τους τη μανία του έπαρχου, με αποτέλεσμα να αποκεφαλιστούν επί τόπου και να πάρουν έτσι το αιώνιο στεφάνι του μαρτυρίου.
Όνομα: Πορφυρίων
Ετυμολογία: Αυτός που έχει βαθύ κόκκινο χρώμα.
Οι Άγιοι Ζήνων και Ζηνάς έζησαν στις αρχές του 4ου μ.Χ. αιώνα. Και ο μεν Ζήνων ήταν πλούσιος χριστιανός (καταγόταν από τη Φιλαδέλφεια της Αραβίας), όχι μόνο σε χρήμα, αλλά και σε ευσέβεια. Ο δε Ζηνάς ήταν υπηρέτης του Ζήνωνα, και τους συνέδεε περισσότερο αδελφική αγάπη, όπως όλα τα μέλη της Εκκλησίας. Και οι δύο αποκεφαλίστηκαν από τον έπαρχο μετά από ομολογία τους ότι ήσαν Χριστιανοί.
Όνομα: Ζήνων
Ετυμολογία: Από το Ζήν (όνομα του Θεού Ζευς) και σημαίνει "εκείνος που προέρχεται από το Θεό"
Γιορτές της Παναγίας
Όνομα: Μάριος
Ετυμολογία: Θεωρείται ο αρσενικός τύπος του ονόματος Μαρία που είναι το εξελληνισμένο όνομα Marjam που χρησιμοποιήθηκε για να αποδοθεί το Αραμαϊκό όνομα της Παναγίας «Μαργιάμ» που σημαίνει «πικροφέρουσα». Για περισσότερες πληροφορίες πηγαίνετε στο όνομα Μαρία. Όμως το όνομα αυτό σαν Λατινικό προϋπήρχε της Παναγίας και προέρχεται από το Λατίνο θεό του πολέμου 'Mars' (αντίστοιχος του Θεού Άρη του Ελληνικού Πανθέου) και σημαίνει τον ανδροπρεπή και αποφασιστικό. Άλλη πιθανή εκδοχή είναι ότι μπορεί να προέρχεται από τη Λατινική λέξη 'mare'=θάλασσα Η κατάληξη '-ανός' φανερώνει αυτόν που κατάγεται από τον Μάριο.
Η Οσία Άννα γεννήθηκε στη Ρωσία και ήταν σύζυγος του ηγεμόνα Γιαροσλάβου. Εργάσθηκε αποστολικά για την στερέωση της ορθοδόξου πίστεως και εγκατέλειψε τον κόσμο, για να ζήσει σε μοναστήρι με ησυχία και προσευχή. Κοιμήθηκε οσίως με ειρήνη το έτος 1056 μ.Χ.
Όνομα: Άννα
Ετυμολογία: Το όνομα είναι παλίνδρομο (καρκινικό) δηλαδή διαβάζεται και αντίθετα. Εξελληνισμένο Εβραϊκό όνομα από το Εβραϊκό ρήμα 'חנן ‘ (χάναν) (είμαι ευχάριστη, συμπονετική και χαριτωμένη) και σημαίνει "αυτή που έχει δεχθεί τη χάρη και την εύνοια του Θεού". Στα Ελληνικά θα μπορούσε να αποδοθεί σαν Χάρις.
Καταγόταν από την Καισάρεια της Καππαδοκίας και ήταν γιος πλουσίων και ευγενών γονέων. Επί βασιλέως Ουάλη (364 - 374 μ.Χ.) έκανε χρέη διακοσμητή των επιστολών του. Γι’ αυτό αργότερα του δόθηκε το επίθετο του ταχυδρόμου.
Κάποια στιγμή διέφυγε και κατέφυγε σε ένα μεγάλο αρχαίο τάφο όπου έζησε ως το θάνατό του σε βαθιά γεράματα.

Όνομα: Ζήνων
Ετυμολογία: Από το Ζήν (όνομα του Θεού Ζευς) και σημαίνει "εκείνος που προέρχεται από το Θεό"
Ο Όσιος Πρόχορος καταγόταν από το Σμολένσκ της Ρωσίας και ακολούθησε τον μοναχικό βίο γενόμενος μοναχός στη μονή των Σπηλαίων του Κιέβου από τον ηγούμενο Ιωάννη, ο οποίος ένιωσε τον ένθεο ζήλο του Προχόρου. Ο Όσιος αγωνιζόταν με μεγάλη αυστηρότητα και ακρίβεια στις αρχές της μοναχικής πολιτείας. Εκείνο που τον διέκρινε ήταν η νηστεία. Ποτέ δεν γευόταν άλλη τροφή εκτός από νερό και ψωμί που ήταν φτιαγμένο από λοποτιά ή αρνόγλωσσο, ένα πικρό φυτό (στα ρώσικα λέγεται «λέμπεντα»). Γι' αυτό και επικαλείται «Λεμπεντιώτης». Και ο Άγιος Θεός, που έβλεπε την άσκηση και την αγάπη του Οσίου, μετέβαλε την πίκρα αυτού του χόρτου σε γλυκύτητα.

Τα χρόνια που ζούσε ο Όσιος ήταν δύσκολα για την Ρωσία και τον λαό της. Οι πολεμικές αναταραχές έφεραν πείνα. Ο θάνατος απειλούσε τους κατοίκους του Κιέβου. Ο Όσιος, ακούραστα, μάζευε το πικρό αυτό χόρτο και καθημερινά ετοίμαζε ψωμιά και τα μοίραζε στους πεινασμένους αδελφούς του. Μερικοί θέλησαν να μιμηθούν τον Όσιο και να φτιάξουν μόνοι τους ψωμί από το πικρό αυτό χόρτο. Ήταν όμως αδύνατο να το φάνε, γιατί ήταν πολύ πικρό. Τότε κατάλαβαν ότι κάτι θαυμαστό συνέβαινε με τον Άγιο ασκητή, ο οποίος επιτελούσε το έργο αυτό με την Χάρη του Θεού.

Στον καιρό του Οσίου συνέβη και ο εμφύλιος πόλεμος ανάμεσα στον ηγεμόνα Μιχαήλ Σβιατοπόλκ και στους πρίγκιπες των πόλεων Βλαντιμίρ και Περεμίσλσκ. Τα τρόφιμα έφθαναν δύσκολα στο Κίεβο και το πρόβλημα μεγάλωσε όταν έπαψε να υπάρχει αλάτι. Τότε ο Όσιος μάζεψε από τα κελιά των μοναχών όλη την στάχτη και άρχισε να προσεύχεται. Η στάχτη έγινε αλάτι, το οποίο ο Όσιος μοίραζε και δεν τελείωνε ποτέ.

Οι έμποροι παραπονέθηκαν τότε στον σκληρό ηγεμόνα Μιχαήλ Σβιατοπόλκ, ο οποίος έδωσε εντολή να μεταφέρουν το αλάτι στην αυλή, για να το πωλεί αυτός. Τότε το αλάτι έγινε πάλι στάχτη και η αλήθεια αποκαλύφθηκε, για να δοξασθεί το Όνομα του Θεού. Ο ηγεμόνας, συντετριμμένος, πήγε στη μονή των Σπηλαίων και προσέπεσε με ταπείνωση στον Όσιο, ο οποίος προφήτεψε τη νίκη του ηγεμόνος κατά των Πολόφτσων.

Ο Όσιος Πρόχορος κοιμήθηκε ειρηνικά το έτος 1107 μ.Χ. Ο ηγεμόνας Μιχαήλ Σβιατοπόλκ δακρυσμένος ενταφίασε το σκήνωμα του Οσίου κοντά στη μονή του Αγίου Αντωνίου των Σπηλαίων.

Όνομα: Πρόχορος
Ετυμολογία: Από τις Ελληνικές λέξεις 'πρό' και 'χορός' και εννοεί αυτόν που προηγείται του χορού ή ο εισαγωγικός ή πρώτος χορός. Βασικά πρώτος παντός ομίλου.
Γεννήθηκε στην, κατεχόμενη σήμερα, κωμόπολη Λύση, της επαρχίας Αμμοχώστου, το 1937. Έπεσε μαχόμενος κοντά στο χωριό του, στις 10 Φεβρουαρίου 1957.
Δόξα και τιμή στον ήρωα μας.
Όνομα: Πάτροκλος
Ετυμολογία: Από το πατήρ και το κλέος (δόξα) και σημαίνει "αυτός που έχει ένδοξο πατέρα".



©2024 names-n-gifts.com - Επικοινωνία