Γιος του Ενώς

Όνομα:	Καϊνάν
Ετυμολογία:	Από το Εβραϊκό קנן (κανάν)= Αποκτητής, δικτυωτής και σημαίνει αυτόν που μπαίνει δυναμικά σε δίκτυα για εξασφάλιση συμφερόντων.

Αδερφός και εκπρόσωπος του Μωυσή, ο Θεός τον όρισε ως το δεξί χέρι και "στόμα" του αδερφού του. Ανέλαβε την ηγεσία των εβραίων κατά την σαρανταήμερο απουσία του Μωυσή που πήγε να παραλάβει τις 10 εντολές. Εκεί, κάτω από την πίεση του λαού δημιούργησε και κατασκεύασε ένα χρυσό μοσχάρι (μόσχον χωνευτόν) από χρυσά κοσμήματα, και επέτρεψε τη λατρεία του. Ο Μωυσής το κατάστρεψε μόλις επέστρεψε. Όπως και ο αδελφός του γεννήθηκε στην Αίγυπτο. Ήταν ικανός στο λόγο, έτσι εκπροσώπησε τον βραδύγλωσσο Μωυσή, όταν πήρε εντολή απ' το Θεό να παρουσιαστεί στο Φαραώ και να του ζητήσει την απελευθέρωση του λαού του Ισραήλ. Θεωρείται επίσημα και ο πρώτος ιερέας του Ισραήλ. Κατάγεται από την φυλή Λεβί, συεχίζοντας την παράδοση του "λεβίτη" ιερέα στην εβραϊκή κοινότητα ως αναπόσπαστο μέρος της συναγωγής, έως και σήμερα. Πέθανε σε ηλικία 123 ετών στο βουνό Ωρ όπου τον είχε οδηγήσει ο Μωυσής για να χρίσει το γιο του Ελεάζαρ σαν νέο αρχιερέα.

Όνομα:	Ααρών
Ετυμολογία:	Από το Αιγυπτιακό Χαρούν (Harun), που μάλλον σημαίνει ύψωμα (βουνό ή λόφος)

Βασιλιάς που αναφέρεται στην Εβραϊκή μυθολογία (Παλαιά Διαθήκη).

Όνομα:	Αβιά
Ετυμολογία:

Σύμφωνα με κάποια μυθολογία ο Θεός έπλασε το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι από το ίδιο υλικό, το χώμα, που ήταν ο Αδάμ και η Λίλιθ. Η Λίλιθ λόγω συμπεριφοράς εξεδιώχθη από τον Παράδεισο για ανυπακοή οπότε ο Αδάμ ζήτησε από το Θεό μια άλλη σύντροφο πιο υπάκουη. Ο Θεός του έπλασε τότε την Εύα από το πλευρό του.

Όνομα:	Αδάμ
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο Εβραϊκό όνομα που λένε ότι σημαίνει "χωμάτινος" ή "άνθρωπος". Η πραγματικότητα όμως είναι ότι η Εβραϊκή λέξη (דמם) 'δαμ' σημαίνει 'ξεκίνημα' και 'παράγω'. Υπάρχει επίσης και ο ισχυρισμός ότι είναι ελληνικό αφού αποτελείται από τα αρχικά γράμματα των τεσσάρων σημείων του ορίζοντα: Α (Ανατολή), Δ (Δύση), Α (Άρκτος-Βορράς), Μ (Μεσημβρία-Νότος).

Όνομα:	Αίθαν
Ετυμολογία:	Από το Εβραϊκό איתן (ετάν), και σημαίνει τον αέναο, αυτόν που ρέει διαρκώς.

Ο Αρφαξάδ ήταν γιός του Σήμ και εγγονός του Νώε. Γεννήθηκε δυο χρόνια μετά τον κατακλυσμό. Ο Αρφαξάδ ήταν 135 ετών όταν απέκτησε τον Καϊνάν και μετά έζησε άλλα 400 χρόνια. Σύμφωνα με τη διήγηση της Βίβλου ο Αρφαξάδ έζησε 535 έτη

Όνομα:	Αρφαξάδ
Ετυμολογία:

(Υπολογίζεται 965 - 926 π.Χ.) Βασιλιάς του Ισραήλ, γιός και διάδοχος του Δαβίδ.

Ο Σολομών κατόρθωσε να ενώσει και να δημιουργήσει το μεγάλο και ενωμένο βασίλειο του Ισραήλ και έκτισε, σαν αιώνιο μνημείο, στην Ιερουσαλήμ το ναό του Σολομώντα. Ένα ναό που ο χριστιανός Βυζαντινός αυτοκράτορας Ιουστινιανός προσπάθησε να ξεπεράσει σε μεγαλοπρέπεια, κτίζοντας το ναό της του Θεού Αγίας Σοφίας στην τότε βασιλεύουσα Κωνσταντινούπολη.

Η φράση του, «Νενίκηκά σε Σολομών», στα (θυρανοίξια) εγκαίνια έμεινε μέχρι σήμερα γνωστή.

Στο κατά Ματθαίο Ευαγγέλιο (1:6) αναφέρεται σαν προπάτορας του Ιησού, ενώ στο κατά Λουκά (3:31), αντ’ αυτού αναφέρεται ο αδελφός του Νάθαν.

Όνομα:	Σολομών
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο εβραϊκό όνομα 'שלמה' (σιάλεμ) και σημαίνει αδιάσπαστος, ολόκληρος.

Αδερφός του Κάιν, τέκνα των πρωτοπλάστων Αδάμ και Εύας. Γνωστό θύμα του αδερφού του, ο Άβελ αποτελεί την πρώτη τραγική φιγούρα αυτής της ιστορίας ή Εβραϊκής θρησκείας ή μυθολογίας.

Όνομα:	Άβελ
Ετυμολογία:	Από το Εβραϊκό הבל (χαμπάλ), και σημαίνει ματαιόδοξος.

Ο Δαν ήταν γιός του Ιακώβ, προπάτορας του Ισραήλ ένα από τα 12 παιδιά του, όπως αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη, δίκαιος κριτής του λαού.

Όνομα:	Δαν
Ετυμολογία:	Από το Εβραϊκό ρήμα דין (νταν), που σημαίνει κρίνω ή κυβερνώ.

Προφήτης, σύζυγος του Λαφιδώθ, και κριτής του Ισραήλ. Κατοικούσε στα όρια του όρους Εφραϊμ και την περιοχή Βενιαμίν, μεταξύ Ραμά και Βαιθήλ. Εκεί και κάτω από το φοίνικα της Δεβόρρας έκρινε τους «υιούς Ισραήλ».

Όνομα:	Δεβόρα
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο εβραϊκό όνομα  Ντέμπορα (Deborah)= μέλισσα., εργατική.

14ος βασιλιάς των Ιουδαίων γιος και διάδοχος του βασιλέα Άχαζ που υποστήριζε με μεγάλη θέρμη άλλη θρησκεία. Ο Εζεκίας όμως, ακολούθησε εντελώς διαφορετικό δρόμο από τον πατέρα του, καταπολέμησε την άλλη θρησκεία και έδωσε στην γιορτή του Ιουδαϊκού Πάσχα περισσότερη μεγαλοπρέπεια, υποστηρίζοντας με το προσωπικό του παράδειγμα αλλά και το βασιλικό του κύρος, τον Θεό του Αβραάμ. Με συμβούλους τους προφήτες Ησαΐα και Μιχαία κατάφερε να νικήσει τους Φιλισταίους και να απαλλάξει τον λαό του από τον Ασσυριακό ζυγό.

Όνομα:	Εζεκίας
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο Εβραϊκό όνομα που σημαίνει ο Θεός δυναμώνει

Γιός του Νώε που διασώθηκε μαζί με τους γονείς του, τα αδέλφια του και τις συζύγους των (σύνολο 8 άτομα) από τον κατακλυσμό.

Σύμφωνα με την Βίβλο, από τους τρεις γιους του Νώε, τον Σημ, τον Χαμ και τον Ιάφεθ κατάγονται όλοι οι σημερινοί λαοί της Γης:

Από τον Σημ κατάγονται οι Σημίτες (Άραβες, Αραμαίοι, Ασσύριοι, Εβραίοι, Ελαμίτες, Πέρσες, και άλλοι.
Από τον Ιάφεθ οι Ινδοευρωπαίοι (Άριοι) και για να μην διερωτάσθε ή το ψάχνετε εμείς οι Έλληνες καταγόμαστε από ένα από τους επτά γιούς του Ιάφεθ, τον Ιωύαν ή Ιαυάν (μοιάζει με το Ίων-Ίωνες έτσι;)

Από τον Χαμ κατάγονται οι μαύροι κάτοικοι της Αφρικής.

Εκτός από την ιστορία με τον κατακλυσμό, ο Νώε αναφέρεται, μεταξύ άλλων, και ως ο πρώτος αγρότης και πρώτος καλλιεργητής της αμπέλου. Όταν έφτιαξε για πρώτη φορά κρασί, μέθυσε όταν το δοκίμασε. Μεθυσμένος αποκοιμήθηκε γυμνός μέσα στη σκηνή του. Πρώτος τον είδε γυμνό ο Χαμ που φώναξε τα αδέλφια του που κάλυψαν τη γύμνια του ενώ απέστρεφαν το βλέμμα τους. Εκείνη τη στιγμή ο Νώε ξύπνησε και καταράστηκε τον Χαμ και τα παιδιά του με αιώνια δουλεία, ενώ έδωσε την ευλογία του στους Σημ και Ιάφεθ (Γένεσις θ΄ 20-27).

Αυτή η βιβλική αναφορά χρησιμοποιήθηκε, κι ακόμη χρησιμοποιείται, από πολλούς καλούς χριστιανούς ηγέτες και ιεράρχες για να δικαιολογούν την επιβολή της δουλείας. Όχι ο βρυκόλακας του ρατσισμού δεν πέθανε, απλώς καραδοκεί, αφού προστατεύεται από την Βίβλο.

Όνομα:	Ιαφέθ
Ετυμολογία:	Από την Εβραϊκή λέξη 'פתה' (πατά)=μεγάλωμα χωρίς σχεδιασμό και σημαίνει ανάπτυξη με οποιοδήποτε τρόπο.

Ο γνωστός δίκαιος Νώε ο οποίος διατάχτηκε από τον Θεό να κατασκευάσει μία επιπλέουσα κιβωτό, με την οποία αυτός με την οικογένεια του, (συνολικά 8 άτομα, δεν αναφέρονται πουθενά τα ονόματα της συζύγου του και των συζύγων των παιδιών του Σημ, Χαμ και Ιάφεθ) καθώς και ένα ζευγάρι από όλα τα ζωντανά της γης, θα επιβίωναν μετά από μαζική θανάτωση, με πνίξιμο, όλων των ζωντανών της υφηλίου.

Σύμφωνα με τις γραφές, αποτελεί τον ένατο απόγονο στο γενεαλογικό δένδρο από τον Αδάμ, άρα ο άνθρωπος δημιουργήθηκε 300 χρόνια περίπου πριν από αυτόν (10 γενεές Χ 30 έτη).

Όνομα:	Νώε
Ετυμολογία:	Από το εβραϊκό ρήμα ‘נוח’ (νουάχ) = ξεκουράζομαι και σημαίνει ξεκούραση.

Για ονομαστική εορτή πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Εζεκία
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο Εβραϊκό όνομα που σημαίνει ο Θεός δυναμώνει

Δίκαιος της Παλαιάς Διαθήκης, γιος του Σηθ και πατέρας του Καϊνάν.

Όνομα:	Ενώς
Ετυμολογία:	Από τα Εβραϊκά אנוש (ενώς)= άνθρωπος και אנש (ανάς)=αδύναμος και κοινωνικός και σημαίνει να είσαι άνθρωπος με ευαισθησίες.

Δίκαιος της παλαιάς διαθήκης, γιος του Ιαρέδ και πατέρας του Μαθουσάλα.

Όνομα:	Ενώχ
Ετυμολογία:	Από το Εβραϊκό חנך (χανάκ)= και σημαίνει εκπαιδευμένος και εγκαινιασμένος

Το πραγματικό της Εβραϊκό όνομα ήταν Χατάσα που στα Ελληνικά θα μπορούσε να αποδοθεί σαν Μυρτιά. Πήρε το Περσικό όνομα Εσθήρ που προσομοίαζε με το όνομα της θεάς της ομορφιάς και του έρωτα Ιστάρ (Αστάρτης). Πανέμορφη, γοητευτική, σαγηνευτική και αισθησιακή Εβραία παλλακίδα του βασιλιά της Περσίας Ασουήρη (φαίνεται ότι πρόκειται για τον Ξέρξη Α’) που, με τις ραδιουργίες και σχεδιασμούς του θείου της Μαρδοχαίου (υπάρχουν ισχυρισμοί ότι πρόκειται περί του στρατηγού των Περσών Μαρδόνιου που ήθελε να γίνει σατράπης της Ελλάδας αλλά σκοτώθηκε στη μάχη των Πλαταιών), κατάφερε να εξοστρακίσει τη βασίλισσα Αστίν και να πάρει τη θέση της. Οι δυο τους Μαρδόνιος και Εσθήρ κατάφεραν να επηρεάσουν την πολιτική του βασιλιά υπέρ των Ιουδαίων και εναντίον των Αιγυπτίων και των Ελλήνων. Τους μεν Αιγυπτίους καθυπόταξε αλλά οι Έλληνες τον συνέτριψαν. Μια λεπτομέρεια από τη Βίβλο, η Εσθήρ στην προετοιμασία της για να παρουσιαστή στο βασιλιά λουζόταν για έξη μήνες με σμύρνα (μύρο).

Όνομα:	Εσθήρ
Ετυμολογία:	Πρόερχεται απο τα Περσικά και σημαίνει αστέρι.

Σύμφωνα με την Εβραϊκή θρησκεία η σύντροφος του Αδάμ που πλάστηκε από το πλευρό του. Στα Εβραϊκά το Εύα (Χάβα) ερμηνεύεται σαν η μητέρα όλων των ζώντων.

Όνομα:	Εύα
Ετυμολογία:	1. Από τα αρχαία Ελληνικά 'ευ'=ωραία και το θαυμαστικό επιφώνημα 'α' και σημαίνει πανέμορφη 2. Το Εβραϊκό όνομα 'Χα ουα' σημαίνει "αυτή που φέρνει τη ζωή", αποδόθηκε στα Ελληνικά σαν Εύα.

Ο Ιάρεδ ήταν γιός του Μαλελεήλ και πατέρας του Ενώχ. 

Όνομα:	Ιάρεδ
Ετυμολογία:	Από τα Εβραϊκά: יֶרֶד ,יָרֶד, υπό περαιτέρω διερεύνηση.

Σύμφωνα με την Εβραϊκή θρησκεία (Παλαιά Διαθήκη) όταν ο Αβραάμ έμαθε από τη γυναίκα του Σάρρα ότι θα κάνει παιδί στα 90 της, γέλασε δύσπιστα. Αυτό το γέλιο έγινε αιτία να δοθεί, στο παιδί που γεννήθηκε 9 μήνες αργότερα, το όνομα Ισαάκ, που σημαίνει στα εβραϊκά "γελώ". Αυτός είναι και ο γιός που έλαβε την ευλογία από τον Αβραάμ.

Όνομα:	Ισαάκ
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο Εβραϊκό όνομα  'σαχάκ' και σημαίνει "γελαστός".

Για εορταστική ημερομηνία πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Ισαακία
Ετυμολογία:	Προέρχεται από το Εβραϊκό αρσενικό όνομα Ισαάκ, δεν υπάρχει όμως τέτοιο γυναικείο όνομα στα Εβραϊκά και σημαίνει γελαστή.

Δίκαιος της Παλαιάς Διαθήκης

Όνομα:	Λαμέχ
Ετυμολογία:	Από τα Εβραϊκά ל (λε)= προς, מוך (μακ)= χαμηλό και σημαίνει τον δυνατό και ταπεινό άνδρα

Δικαιος Μαθουσαλας γιος του Ενωχ.

Όνομα:	Μαθουσάλας
Ετυμολογία:	Από τα Εβραϊκά מת (ματ)= άνθρωπος, מות (μουτ)= θάνατος και שלח (σαλάχ)=στέλνω και σημαίνει, «όταν πεθάνει θα φτάσει σαν ακόντιο».

Δίκαιος της Παλαιάς Διαθήκης

Όνομα:	Μελχισεδέκ
Ετυμολογία:	Από τα Εβραϊκά מלך (μελέκ)= βασιλιάς και צדק (σαδέκ)=δίκαιος και σημαίνει τον δίκαιο βασιλιά.

Γιός του Εσρώμ

Όνομα:	Αράμ
Ετυμολογία:	Από το Εβραϊκό רום (ράμ), και σημαίνει τον υπερυψωμένο.

Δεύτερη σύζυγος του Ιακώβ και αδελφή της πρώτης συζύγου του Λείας. Ας σημειωθεί ότι ο Ιακώβ συζούσε ταυτοχρόνως και με τις δυο και έκανε παιδιά και με τις δυο καθώς και με τις προσωπικές δούλες τους.

Γέννησε δυο παιδιά στον Ιακώβ, τον Ιωσήφ και τον Βενιαμίν στην γέννα του οποίου πέθανε.

Κατά τη διάρκεια της γαμήλιας ακολουθίας ο χριστιανός ιερέας, ή λευίτης όπως χαϊδευτικά αναφέρεται από εκκλησιαστικούς κύκλους, ζητεί από τον Θεό να ευλογήσει τους νεόνυμφους όπως ευλόγησε τον Αβραάμ και τη Σάρρα, τον Ισαάκ και τη Ρεβέκκα, τον Ιακώβ και τη Ραχήλ, και να τους κάνει να ζήσουν όπως αυτά τα ευλογημένα τρία ζευγάρια, οδηγώντας τους σε κάθε έργο αγαθό.

Τους συμβουλεύει να δημιουργήσουν μια αγάπη, βαθιά, μόνιμη και σταθερή, και όχι επιφανειακή και προσωρινή και οι νύμφες να ομοιάσουν προς τις Σάρρα, Ρεβέκκα και Ραχήλ.

Αλλά μελετώντας την Αγία Γραφή θα δούμε ότι ο Αβραάμ έδωσε την σύζυγό του Σάρρα σαν σύζυγο σε δυο βασιλιάδες, τον Φαραώ της Αιγύπτου και τον Αβιμελέχ της Φιλισταίας, εξασφαλίζοντας μεγάλα οικονομικά οφέλη και από τους δυο. Ο Ισαάκ πρόσφερε κι αυτός τη σύζυγό του Ρεβέκκα για σύζυγο στο βασιλιά της Φιλισταίας, αλλά η απάτη του αποκαλύφθηκε νωρίς, ο δε Ιακώβ νυμφεύθηκε όχι μόνο τη Ραχήλ αλλά και την αδελφή της Λεία και τα 13 παιδιά που έκανε ήταν όχι μόνο από τις δυο αδελφές αλλά και από τις δυο δούλες τους.

Δική μας εισήγηση: Ερευνάτε τις Γραφές

Όνομα:	Ραχήλ
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο Εβραϊκό όνομα Ραχέλ και σημαίνει "προβατίνα".

Σύζυγος του Ισαάκ, προπάτορα του Ισραήλ. Ήταν και αυτή στείρα, όπως και η πενθερά της Σάρρα. Μετά από 20 χρόνια απέκτησε δίδυμα τον Ησαύ και τον Ιακώβ. Αγαπούσε τον Ιακώβ περισσότερο γι' αυτό και φρόντισε να ξεγελάσει τον τυφλό τότε σύζυγό της Ισαάκ για να δώσει τα πρωτοτόκια σ' αυτόν αντι στον Ησαύ.

Κατά τη διάρκεια της γαμήλιας ακολουθίας ο χριστιανός ιερέας, ή λευίτης όπως χαϊδευτικά αναφέρεται από εκκλησιαστικούς κύκλους, ζητεί από τον Θεό να ευλογήσει τους νεόνυμφους όπως ευλόγησε τον Αβραάμ και τη Σάρρα, τον Ισαάκ και τη Ρεβέκκα, τον Ιακώβ και τη Ραχήλ, και να τους κάνει να ζήσουν όπως αυτά τα ευλογημένα τρία ζευγάρια, οδηγώντας τους σε κάθε έργο αγαθό.

Τους συμβουλεύει να δημιουργήσουν μια αγάπη, βαθιά, μόνιμη και σταθερή, και όχι επιφανειακή και προσωρινή και οι νύμφες να ομοιάσουν προς τις Σάρρα, Ρεβέκκα και Ραχήλ.

Αλλά μελετώντας την Αγία Γραφή θα δούμε ότι ο Αβραάμ έδωσε την σύζυγό του Σάρρα σαν σύζυγο σε δυο βασιλιάδες, τον Φαραώ της Αιγύπτου και τον Αβιμελέχ της Φιλισταίας, εξασφαλίζοντας μεγάλα οικονομικά οφέλη και από τους δυο. Ο Ισαάκ πρόσφερε κι αυτός τη σύζυγό του Ρεβέκκα για σύζυγο στο βασιλιά της Φιλισταίας, αλλά η απάτη του αποκαλύφθηκε νωρίς, ο δε Ιακώβ νυμφεύθηκε όχι μόνο τη Ραχήλ αλλά και την αδελφή της Λεία και τα 13 παιδιά που έκανε ήταν όχι μόνο από τις δυο αδελφές αλλά και από τις δυο δούλες τους.

Η δική μας συμβουλή: Ερευνάτε τις Γραφές.

Όνομα:	Ρεβέκκα
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο εβραϊκό όνομα Ριβκα που σημαίνει δεσμευμένη και ασφαλής.

Ο τρίτος γιός του Αδάμ και της Εύας

Όνομα:	Σηθ
Ετυμολογία:	Από το Εβραϊκό שית (συτ), σταθεροποιώ.

Γιός του Νώε που διασώθηκε μαζί με τους γονείς του, τα αδέλφια του και τις συζύγους των (σύνολο 8 άτομα) από τον κατακλυσμό.

Σύμφωνα με την Βίβλο, από τους τρεις γιους του Νώε, τον Σημ, τον Χαμ και τον Ιάφεθ κατάγονται όλοι οι σημερινοί λαοί της Γης:

Από τον Σημ κατάγονται οι Σημίτες (Άραβες, Αραμαίοι, Ασσύριοι, Εβραίοι, Ελαμίτες, Πέρσες, και άλλοι).

Από τον Ιάφεθ οι Ινδοευρωπαίοι (Άριοι) και για να μην διερωτάσθε ή το ψάχνετε εμείς οι Έλληνες καταγόμαστε από ένα από τους επτά γιούς του Ιάφεθ, τον Ιωύαν ή Ιαυάν (μοιάζει με το Ίων-Ίωνες έτσι;)

Από τον Χαμ κατάγονται οι μαύροι κάτοικοι της Αφρικής.

Εκτός από την ιστορία με τον κατακλυσμό, ο Νώε αναφέρεται, μεταξύ άλλων, και ως ο πρώτος αγρότης και πρώτος καλλιεργητής της αμπέλου. Όταν έφτιαξε για πρώτη φορά κρασί, μέθυσε όταν το δοκίμασε. Μεθυσμένος αποκοιμήθηκε γυμνός μέσα στη σκηνή του. Πρώτος τον είδε γυμνό ο Χαμ που φώναξε τα αδέλφια του που κάλυψαν τη γύμνια του ενώ απέστρεφαν το βλέμμα τους. Εκείνη τη στιγμή ο Νώε ξύπνησε και καταράστηκε τον Χαμ, που τον είδε γυμνό, και τα παιδιά του με αιώνια δουλεία, ενώ έδωσε την ευλογία του στους Σημ και Ιάφεθ (Γένεσις θ΄ 20-27).

Αυτή η βιβλική αναφορά χρησιμοποιήθηκε, κι ακόμη χρησιμοποιείται, από πολλούς καλούς χριστιανούς ηγέτες και ιεράρχες για να δικαιολογούν την επιβολή της δουλείας. Όχι ο βρυκόλακας του ρατσισμού δεν πέθανε, απλώς καραδοκεί, αφού προστατεύεται από την Βίβλο.

Όνομα:	Σημ
Ετυμολογία:	Από την Εβραϊκή λέξη 'שם' (σημ), που σημαίνει ονομαστός με μεγάλη φήμη.

Βιβλικό πρόσωπο που αναφέρεται στη Παλαιά Διαθήκη. Βασιλιάς του λαού του Ιούδα (736-721 π.Χ.) γιος του Ιωθάμ και πατέρας του Εζεκία.

Όνομα:	Αχάζ
Ετυμολογία:	Από τα Εβραϊκά אחז (αχάζ), αρπάζω ή πιάνω και σημαίνει τον άρπαγα

Προπάτορας Π.Δ., γιος του Ελιακείμ και πατέρας του Σαδώκ, απόγονος του Βασιλέως του Ισραήλ Δαυίδ. Η Ορθόδοξη Εκκλησία τον έχει αναγνωρίσει Άγιο, την μνήμη του οποίου εορτάζει την Κυριακή των Προπατόρων, πριν τα Χριστούγεννα

Όνομα:	Αζώρ
Ετυμολογία:

Ο Ασήρ ήταν ο όγδοος γιος του Ιακώβ, δεύτερος από τη Ζελφά, δούλη της Λείας. Γεννήθηκε στη Μεσοποταμία. Το όνομά του στα εβραϊκά σημαίνει "ευτυχής" και είναι σχετικό με τα λόγια της Λείας "είμαι ευτυχισμένη, διότι θα με μακαρίζουν οι γυναίκες".

Ο Ασήρ είχε τέσσερις γιούς και μία κόρη, τον Ιεμνά ή Ιαμίν (Ιμνά), τον Ιεσσουά ή Ιεσού ή Σουΐα (Ισβά), τον Ισεούλ ή Ισουΐ (Ισβί), τον Βαριά ή Βεριά και την Σάρα ή Σορέ. Στο βιβλίο των Αριθμών αναφέρονται ως γιοι του Ασήρ ο Χοβέρ (Χέβερ) και ο Μελχιήλ (Μαλχιήλ), ενώ στο βιβλίο των Παραλειπομένων αυτοί αναφέρονται ως γιοι του Βαριά. Θα πρέπει να υποθέσουμε ότι επειδή το βιβλίο των Παραλειπομένων είναι μεταγενέστερο θα πρέπει να είναι και το πιο σωστό.

Όνομα:	Ασήρ
Ετυμολογία:	Εβραϊκό όνομα που σημαίνει "ευτυχής" και είναι σχετικό με τα λόγια της Λείας "είμαι ευτυχισμένη, διότι θα με μακαρίζουν οι γυναίκες".

Από τη φυλή Λευΐ, δευτερότοκος γιος του Ααρών και της Ελισάβετ, τον οποίο κατέκαψε ο Θεός μαζί με τον αδελφό του Ναδάβ επειδή άναψαν το θυμιατήρι τους από άλλη κοσμική προέλευση και όχι από τη φωτιά του θυσιαστηρίου, όπως είχε θεσπίσει ο Κύριος.

Όνομα:	Αβιούδ
Ετυμολογία:	Σημαίνει "πατήρ μου είναι Εκείνος"

Προπάτορας της Π.Δ., γιός του Σαλμών και πατέρας του Οβήδ.

Όνομα:	Βοόζ
Ετυμολογία:

Σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη κόρη του Πετεφρή και της Ποτιθέρας, σύζυγος του Ιωσήφ του Πάγκαλου, και μητέρα του Μανασσή και του Εφραίμ

Όνομα:	Ασινέθ
Ετυμολογία:	Αιγυπτιακό όνομα που σημαίνει αυτήν που ανήκει στην Αιγύπτια θεά της Σοφίας Νεΐθ. (Θα μπορούσε κάποιος χωρίς, σε βάθος μελέτη, να πει ότι είναι η αντίστοιχη της θεάς των Ελλήνων Αθηνάς).

Γιός του Νώε που διασώθηκε μαζί με τους γονείς του, τα αδέλφια του και τις συζύγους των (σύνολο 8 άτομα) από τον κατακλυσμό.

Σύμφωνα με την Βίβλο, από τους τρεις γιους του Νώε, τον Σημ, τον Χαμ και τον Ιάφεθ κατάγονται όλοι οι σημερινοί λαοί της Γης:

Από τον Σημ κατάγονται οι Σημίτες (Άραβες, Αραμαίοι, Ασσύριοι, Εβραίοι, Ελαμίτες, Πέρσες, και άλλοι.

Από τον Ιάφεθ οι Ινδοευρωπαίοι (Άριοι) και για να μην διερωτάσθε ή το ψάχνετε εμείς οι Έλληνες καταγόμαστε από ένα από τους επτά γιούς του Ιάφεθ, τον Ιωύαν ή Ιαυάν (μοιάζει με το Ίων-Ίωνες έτσι;)

Από τον Χαμ κατάγονται οι μαύροι κάτοικοι της Αφρικής.

Εκτός από την ιστορία με τον κατακλυσμό, ο Νώε αναφέρεται, μεταξύ άλλων, και ως ο πρώτος αγρότης και πρώτος καλλιεργητής της αμπέλου. Όταν έφτιαξε για πρώτη φορά κρασί, μέθυσε όταν το δοκίμασε. Μεθυσμένος αποκοιμήθηκε γυμνός μέσα στη σκηνή του. Πρώτος τον είδε γυμνό ο Χαμ που φώναξε τα αδέλφια του που κάλυψαν τη γύμνια του ενώ απέστρεφαν το βλέμμα τους. Εκείνη τη στιγμή ο Νώε ξύπνησε και καταράστηκε τον Χαμ και τα παιδιά του με αιώνια δουλεία, ενώ έδωσε την ευλογία του στους Σημ και Ιάφεθ (Γένεσις θ΄ 20-27).

Αυτή η βιβλική αναφορά χρησιμοποιήθηκε, κι ακόμη χρησιμοποιείται, από πολλούς καλούς χριστιανούς ηγέτες και ιεράρχες για να δικαιολογούν την επιβολή της δουλείας. Όχι ο βρυκόλακας του ρατσισμού δεν πέθανε, απλώς καραδοκεί, αφού προστατεύεται από την Βίβλο.

Όνομα:	Χαμ
Ετυμολογία:	Από την Εβραϊκή λέξη 'המה' (χαμα)=δυνατή κραυγή και σημαίνει κλαίω ή φωνάζω δυνατά.

Δίκαιος της Π.Δ.

Όνομα:	Έβερ
Ετυμολογία:

Οι δίκαιοι Ελεάζαρ και Φινεές ήταν ιερείς των Εβραίων. Ο Ελεάζαρ ήταν τρίτος γιος του Ααρών, ο Φινεές ήταν γιος του Ελεάζαρ, εγγονός του Ααρών. Ο Ελεάζαρ ήταν επιτηρητής της Σκηνής του Μαρτυρίου, όπου οι Εβραίοι είχαν την Κιβωτό της Διαθήκης.

Όνομα:	Ελεάζαρ
Ετυμολογία:	Εβραϊκό όνομα που σημαίνει «ο Θεός τον έχει βοηθήσει» που αποδόθηκε στα Ελληνικά σαν 'Λάζαρος'.

Για ονομαστική εορτή πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Ελεαζαρία
Ετυμολογία:	Εβραϊκό όνομα που σημαίνει «ο Θεός τον έχει βοηθήσει» που αποδόθηκε στα Ελληνικά σαν 'Λάζαρος'.

Πραπάτορας της Π.Δ., γιός του Αχείμ και πατέρας του Ελεάζαρ.

Όνομα:	Ελιούδ
Ετυμολογία:

Πατριάρχης της Π.Δ., γιός του Φαρές και πατέρας του Αμιναδάβ.

Όνομα:	Εσρώμ
Ετυμολογία:

Πατριάρχης της Π.Δ.. Και γιός του Ιούδα.

Όνομα:	Ζαρά
Ετυμολογία:

Προπάτορας της Π.Δ., ήταν γιός του Σαλαθιήλ και πατέρας του Αβιούδ.

Όνομα:	Ζοροβάβελ
Ετυμολογία:

Δικαιος Θαρρά Υιος Ναχωρ

Όνομα:	Θαρρά
Ετυμολογία:

Πρώτη σύζυγος του Ιακώβ και αδελφή της δεύτερης συζύγου του Ραχήλ. Ας σημειωθεί ότι συζούσε ταυτοχρόνως και με τις δυο και έκανε παιδιά και με τις δυο καθώς και με τις προσωπικές δούλες τους.

Όνομα:	Λεία
Ετυμολογία:	Από την αρχαία Ελληνική λέξη 'λεία'=λάφυρο. Είναι και υποκοριστικό των ονομάτων Αβροτέλεια, Αγαθόκλεια, Αγάκλεια, Αγησιλεία, Αγνόκλεια, Αιγιάλεια, Ακέλεια, Αμφίκλεια, Ανθήκλεια, Ανθήλεια, Αντίκλεια, Αριστόκλεια, Αριστοτέλεια, Ασκλά, Αχίλλεια, Βαθύκλεια, Βασιλεία, Βασιλειάνα, Ἀγαθόκλεια, Δαμιθάλεια, Δαμόκλεια, Δανιθάλη, Δεκέλεια, Δήλια, Δημοκλέα, Διόκλεια, Εμμέλεια, Επιμελεια, Ερασίκλεια, Εργοτέλεια, Ερωτόκλεια, Ετεόκλεια, Ετοιμόκλεια, Ευθαλία, Ευθύκλεια, Εύκλεια, Ευρύκλεια, Ευρυτέλεια, Ζέλεια, Ηλειάς, Ηρακλεία, Θάλεια, Θαλειάννα, Θεμιστοκλεία, Θεόκλεια, Ιερόκλεια, Ιόλη, Κλειαρέτη, Κλειώ, Κρατησίκλεια, Κυμοπόλεια, Κυπροθάλεια, Λειαγόρη, Μητρόκλεια, Νακώλεια, Νεόκλεια, Νίκλεια, Νικοκλέα, Νικοτέλεια, Ξενόκλεια, Ξιόκλεια, Παντέλεια, Πατρόκλεια, Πέλεια, Πενθεσίλεια, Περίκλεια, Πηλεία, Πλειάς, Πλείας, Πολυζήλη, Πολύκλεια, Πολυτέλεια, Πολυτέλειος, Πρόκλεια, Πυθοκλέα, Ροδόκλεια, Σοφόκλεια, Τιμόκλεια, Υψίκλεια, Υψιπύλη, Φιγαλεία, Φρασίκλεια, Χαρίκλεια, Χαρίλεια, Χαριτέλεια, Χαριτόκλεια, Χρυσοπέλεια, Χρυσοτέλεια, Ωκάλεια,

Προπάτορας της Π.Δ., γίος του Αβδίου.

Όνομα:	Ελιακείμ
Ετυμολογία:

Γιός του Καινάν, προπάτορας του Ισραήλ.

Όνομα:	Μαλελέηλ
Ετυμολογία:	Από τα Εβραϊκά מהלל (μαλελ) = έπαινος, και אל (ελ) = θεός. και σημαίνει έπαινο από τον θεό.

Βασιλιάς και γιός του Εζεκία, προπάτορας της Π.Δ.

Όνομα:	Μάνασσης
Ετυμολογία:

Κόρη του Σαλπαάδ, σύζυγος του Ναχώρ, αδελφού του Αβραάμ, και γιαγιά της Ρεβέκκας. To πιο σημαντικό όμως στην περίπτωση της είναι το ότι αυτή και οι αδελφές της Θερσά, Μααλά, Νωά και Ογλά, ζήτησαν να κληρονομήσουν την γη του πατέρα τους που πέθανε χωρίς να αφήσει γιους και σύμφωνα με το Μωυσή κέρδισαν τη Θεϊκή δίκη, με την προϋπόθεση ότι αυτές οι κόρες θα έπρεπε να παντρευτούν άντρες από τη φυλή του πατέρα τους ώστε να παραμείνει η κληρονομιά μέσα στη φυλή.

Όνομα:	Μίλκα
Ετυμολογία:	Από το Εβραϊκό Μελχά και σημαίνει τη βασίλισσα, την ηγεμόνα.

Σύμφωνα με τη Βίβλο γενέσεως Ιησού Χριστού ο Αμιναδάβ φέρεται ως γιος του Αράμ, πατέρας του Ναασσών και πρόγονος του Βασιλέως του Ισραήλ Δαυίδ. Την κόρη του Ελισάβετ νυμφεύτηκε ο Ααρών, γενόμενος έτσι πεθερός του. Η Ορθόδοξη Εκκλησία τον έχει αναγνωρίσει Άγιο, την μνήμη του οποίου εορτάζει την Κυριακή των Προπατόρων, πριν τα Χριστούγεννα

Όνομα:	Αμιναδάβ
Ετυμολογία:

Δίκαιος της Παλαιάς Διαθήκης

Όνομα:	Ναασσών
Ετυμολογία:

Δικαιος προφήτης της Παλαιάς Διαθήκης, προπάτορας Ισραήλ.

Όνομα:	Ναθάν
Ετυμολογία:

Δίκαιος της Παλαιάς Διαθήκης

Όνομα:	Ναχώρ
Ετυμολογία:

Πατριάρχης του αρχαίου Ισραήλ

Όνομα:	Νεφθαλείμ
Ετυμολογία:

Βασιλέας του Ισραήλ

Όνομα:	Οζίας
Ετυμολογία:

Δίκαια της Παλαιάς Διαθήκης.

Όνομα:	Ρούθ
Ετυμολογία:

Δίκαιος προφήτης του Ισραήλ.

Όνομα:	Ραγάβ
Ετυμολογία:

Γιός του βασιλιά Σολομώντα του Ισραήλ.

Όνομα:	Ροβοάμ
Ετυμολογία:

Πρώτος γιός του Ιακώβ, πατριάρχη Ισραήλ.

Όνομα:	Ρουβίμ
Ετυμολογία:

Αρχιερέας των Ισραηλιτών επί βασιλέως Δαυίδ.

Ίσως από αυτό το όνομα να προήλθε το όνομα των Σαδδουκαίων των οποίων η θεμελιώδης διαφορά με του Φαρισαίους φαίνεται να είναι η ερμηνεία του μωσαϊκού νόμου.

Οι Σαδδουκαίοι δίδασκαν πως ο μόνος δρόμος για αληθώς ευσεβή συμπεριφορά ήταν η ζωή σύμφωνα με τις εντολές του γραπτού Νόμου και απέρριπταν τους φαρισαϊκούς νόμους ως μη καταγεγραμμένους στους νόμους του Μωυσή.

Οι δε Φαρισαίοι από την άλλη δίδασκαν ότι ο γραπτός Νόμος δόθηκε στους Ιουδαίους και ότι ήταν ελεύθεροι να τον ερμηνεύουν στο διηνεκές ανάλογα με την εποχή, κάτι που οι Σαδδουκαίοι θεωρούσαν σχεδόν βλασφημία.

Όνομα:	Σαδώκ
Ετυμολογία:	Υπό διερεύνηση

Γιός Καϊνάν

Όνομα:	Σαλά
Ετυμολογία:

Γιός Ιεχονία

Όνομα:	Σαλαθιήλ
Ετυμολογία:

Γιός ναασών

Όνομα:	Σαλμών
Ετυμολογία:

Δίκαια της Παλαιάς Διαθήκης.

Όνομα:	Σαραφθία
Ετυμολογία:

Γιός Ραγάβ, πατριάρχη παλαιάς Διαθήκης.

Όνομα:	Σερούχ
Ετυμολογία:

Όνομα:	Σουμανίτις
Ετυμολογία:	Υπό διερεύνηση

Δίκαιος του Ισραήλ, Γιός Εβέρ

Όνομα:	Φαλέκ
Ετυμολογία:

Δίκαιος της παλαιάς διαθήκης, γιός του πατριάρχου Ιούδα.

Όνομα:	Φαρές
Ετυμολογία:

Δίκαιος ιερέας της Παλαιάς Διαθήκης, γιός του Βοόζ και της Ρούθ, εγκονός του Σαλμών

Όνομα:	Ωβήδ
Ετυμολογία:	Από τα Εβραϊκά עבד, που σημαίνει να εργάζεσαι για ή να υπηρετείς ή κάποπιον ή να είσαι δούλος του.

Θεωρείται η πιο μορφωμένη γυναίκα της εποχής της.
Πολέμησε τις αιρέσεις.

Όνομα:	Σύλβια
Ετυμολογία:	Από τη λατινική λέξη silva και σημαίνει "δάσος".

Η Αγία Σωσάννα έζησε στα τέλη του τρίτου αιώνα μ.Χ. Καταγόταν από την Παλαιστίνη, είχε πατέρα τον Αρτέμιο, εθνικό και ιερέα των ειδώλων και μητέρα Ιουδαία τη Μάρθα. Η ίδια όμως γνώρισε την χριστιανική πίστη, γι' αυτό βαπτίστηκε από τον επίσκοπο Σιλουανό, χριστιανή.

Αυτό εξόργισε πολύ τους Εθνικούς και τους Εβραίους, οι οποίοι αποφάσισαν από κοινού να την σκοτώσουν. Το σχέδιο της δολοφονίας της όμως, το πληροφορήθηκε ο επίσκοπος και μαζί με την Αγία προσπάθησαν να βρουν μία λύση. Τελικά τη λύση την έδωσε η Σωσάννη. Διαμοίρασε όλη της την περιουσία στους φτωχούς, ντύθηκε ανδρικά και εγκατάλειψε τα Ιεροσόλυμα. Στο δρόμο προς την έρημο συνάντησε αναχωρητήριο ευσεβών ανδρών, στο οποίο και ζήτησε καταφυγή. Λέγεται μάλιστα, ότι εκεί μετονομάστηκε σε Ιωάννης και ασκήτεψε είκοσι ολόκληρα χρόνια. Αργότερα πήγε στην Ελευθερούπολη, αφού έβαλε πάλι τη γυναικεία της στολή.

Όταν κινήθηκε ο διωγμός της Εκκλησίας από τον Διοκλητιανό, η Σωσάννα χωρίς να φοβηθεί καθόλου, εξακολούθησε να λατρεύει τον Ιησού Χριστό φανερά. Συλληφθείσα γι' αυτό και επειδή δεν θέλησε να θυσιάσει στα είδωλα καταδικάστηκε μαζί με άλλους σε θανατική ποινή.

Η Αγία Σωσάννα παρέδωσε το πνεύμα στον Κύριο της μέσα στην πυρά.

Όνομα:	Σουσάννα
Ετυμολογία:	Από το Εβραϊκό 'Σιοσιάννα' που αποτελεί δάνειο από την Αιγυπτιακή γλώσσα και σημαίνει 'κρίνος'

Ο Άγιος Ελευθέριος γεννήθηκε τον 2o αιώνα μ. Χ. στην Ελλάδα (κατά άλλους στην Ρώμη) από πλούσιους γονείς. Τότε αυτοκράτορας ήταν ο Κόμμοδος και ο Σεπτίνος Σεβήρος. Σε ηλικία 15 ετών χειροτονήθηκε από τον επίσκοπο Ρώμης Ανίκητο, διάκονος και έπειτα από τρία χρόνια χειροτονήθηκε ιερέας. Από τη θέση αυτή ο Ελευθέριος αγωνίστηκε με ζήλο για τη διδαχή του ποιμνίου του, και σε έργα φιλανθρωπίας. Ο άγιος Ελευθέριος έζησε πριν να γίνουν οι κανόνες της 6ης οικουμενικής συνόδου όπου όριζαν την ηλικία των κληρικών και επισκόπων. Η γλυκύτητα του λόγου του, που επιβεβαιωνόταν με τα πολλά θαύματα του, έκανε αυτούς που βρίσκονταν στην πλάνη να ασπαστούν την χριστιανική αλήθεια.Όταν ο Σεπτίμιος Σεβήρος πληροφορήθηκε την χριστιανική δράση του Ελευθερίου διέταξε την σύλληψή του. Έπειτα από πολλά βασανιστήρια ο Ελευθέριος οδηγήθηκε από τους ειδωλολάτρες στην αρένα της Ρώμης. Τα άγρια ζώα όμως δεν τον άγγιξαν, γι’ αυτό και αποκεφαλίσθηκε μαζί με την μητέρα του.

Όνομα:	Ελευθέριος
Ετυμολογία:	Από το ουσιαστικό ελευθερία και σημαίνει τον πρόμαχο της ελευθερίας, τον ελευθερωτή.

Ο Άγιος Κορέμμων (ή Κοράμων) ήταν έπαρχος Ρώμης στα χρόνια του βασιλιά Αδριανού (117 - 138 μ.Χ.). Ήταν παρών στο μαρτυρικό θάνατο του Αγίου Ελευθερίου και από τα θαύματα του Αγίου πίστεψε στον Χριστό, τον ομολόγησε και στη συνέχεια τον αποκεφάλισαν.

Όνομα:	Κορεμνών
Ετυμολογία:	Υπό διερεύνηση

Ερημίτης, με το τοπικό όνομα Urbez, μάλλον γηγενής του Bordeaux, αιχμαλωτίστηκε από Σαρακηνούς που τον μετέφεραν στην Ισπανία. Εκεί, όταν ελευθερώθηκε, έγινε ερημίτης, ασκητής, αφήνοντας φήμη μέχρι σήμερα στην περιοχή της Αραγονίας. Πέθανε το 805 μΧ.

Όνομα:	Ουρμπίτιος
Ετυμολογία:	Υπό διερεύνηση

Δεν υπαρχει αγία με αυτό το όνομα, παρακαλώ πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Ελευθερία
Ετυμολογία:	Από το ουσιαστικό ελευθερία και σημαίνει την πρόμαχο της ελευθερίας, την ελευθερώτρια.

Δεν υπάρχει άγιος με αυτό το όνομα, παρακαλώ πηγαίνετε στο αντίστοιχο γυναικείο

Όνομα:	Σουσάννας
Ετυμολογία:	Αντίστοιχο αρσενικό του Εβραϊκού 'Σιοσιάννα' που αποτελεί δάνειο από την Αιγυπτιακή γλώσσα και σημαίνει 'κρίνος'.

Για ονομαστική εορτή πηγαίνετε στο αντίστοιχο γυναικείο

Όνομα:	Σύλβιος
Ετυμολογία:	Από τη λατινική λέξη silva και σημαίνει "δάσος".

Όνομα:	Ελλανίππη
Ετυμολογία:	Από τα ‘Ελλάς’ και ‘ίππος’ και σημαίνει αυτήν που έχει Ελληνικά άλογα

Όνομα:	Ελλάνιππος
Ετυμολογία:	Από τα ‘Ελλάς’ και ‘ίππος’ και σημαίνει αυτόν που έχει Ελληνικά άλογα

Ο Αβραάμ, γιός του Θάρα (Θάρρα) και αδελφός των Ναχώρ και Αρράν υπήρξε πατριάρχης και ιδρυτής του Εβραϊκού έθνους. Αναφέρεται σαν πατριάρχης επίσης από τους Μωαμεθανούς και τους Χριστιανούς οι οποίοι τον θεωρούν και σαν πρόγονο του Ιησού Χριστού (βασικά του Ιωσήφ που, σύμφωνα με την καινή διαθήκη, δεν ήταν πατέρας του Χριστού).

Τόσο η οικογένεια του όσο και ο ίδιος προέρχονταν από την Ουρ της Χαλδαίας και ήταν αλλόθρησκοι. Οικογενειακώς ασχολούνταν με την παραγωγή και εμπορία διαφόρων φαρμάκων που πουλούσαν στην πόλη τους. Αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν κακήν κακώς τον τόπο τους και κυνηγημένοι από τους συμπολίτες τους όταν αυτοί ανακάλυψαν ότι όταν ήταν υγιείς, τα μέλη αυτής της οικογένειας τους αρρώσταιναν δίνοντάς τους δωρεάν δυναμωτικά δήθεν ή προστατευτικά ιάματα.

Η μοναδική απώλεια της οικογένειας ήταν ο Αρράν, αδελφός του Αβραάμ και πατέρας του Λωτ που λιντσαρίστηκε από τους εξαγριωμένους συμπολίτες τους.

Η συνεχής πορεία τους για εντοπισμό μιας νέας πατρίδας, τους πήγε και τους έφερε σε διάφορους τόπους κι έγιναν γνωστοί σαν περιπλανώμενοι (=εβραίοι στην δική τους γλώσσα).

Αδελφός από πατέρα της συζύγου του Σάρας.

Πατέρας του Ισμαήλ που γέννησε με την Άγαρ, υπηρέτρια της Σάρας που μέχρι τότε δεν έκανε παιδιά. Με την γέννηση του Ισαάκ που έκανε με την Σάρα εγκατέλειψε την Άγαρ και τον Ισμαήλ στην έρημο για να πεθάνουν, αλλά, σύμφωνα με τις γραφές, ο Θεός τους πραστάτεψε και επέζησαν. Σύμφωνα με αυτήν την παράδοση από τον Ισμαήλ προέρχονται οι Μωαμεθανοί που γι’ αυτό ονομάζονται Ισμαηλίτες και Αγαρηνοί. Παιδιά της Άγαρ και του Ισμαήλ, δηλαδή.

Σύμφωνα με την Εβραϊκή θρησκεία όταν έμαθε από τη γυναίκα του Σάρα ότι θα κάνει παιδί στα 90 της, γέλασε δύσπιστα. Αυτό το γέλιο έγινε αιτία να δοθεί, στο παιδί που γεννήθηκε λίγο αργότερα, το όνομα Ισαάκ, που σημαίνει στα εβραϊκά "γελώ". Αυτός είναι και ο γιός που έλαβε την ευλογία από τον Αβραάμ.

Πέραν των Ισμαήλ και Ισαάκ ο Αβραάμ, που σύμφωνα με τι γραφές, έζησε 175 χρόνια, έκανε και πολλά άλλα παιδιά με διάφορες παλλακίδες του. Πιο συγκεκριμένα με την Ζεμβράμ ή Ζιμράν τον Σομβράν, με την Ιεξάν ή Ιοξάν τον Ιεζάν, με την Μαδάμ ή Μαδά τον Μαδάλ, με την Μαδιάν τον Μαδιάμ, με την Σοβάκ ή Ισβάκ τον Ιεσβώκ και με την Χεττούρα τον Σωέ ή Σουάχ ή Σωκέ.

Ο Αβραάμ, σε μια από τις περιοδείες του ξεγέλασε τον Φαραώ της Αιγύπτου Σόσενγκ Α', επίσης γνωστόν σαν Σισάκ ή Σουσακίμ, (κυβέρνησε την Αίγυπτο από 943-922 π.Χ.) πουλώντας του τη σύζυγο του Σάρα, ότι ήταν αδελφή του, έναντι ψηλής αμοιβής σαν σύζυγό του. Εκείνη την στιγμή δημιούργησε τον δικό του θεό, με την θεϊκή απειλή του οποίου ζήτησε πίσω την Σάρα με καινούρια ανταλλάγματα, φεύγοντας από την Αίγυπτο πάμπλουτος.

Το ίδιο επανέλαβαν, Σάρα και Αβραάμ, με τον Βασιλιά των Φιλισταίων Αβιμέλεχ.

Όνομα:	Αβραάμ
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο εβραϊκό όνομα (אברהם) ‘Αβχίρχαμ’ που σημαίνει "τον ύψιστο και υπέροχο πατέρα μας", Αρχικά ο Αβραάμ ονομαζόταν Άβραμ.

Ο Βενιαμίν ήταν ο δεύτερος γιος της Ραχήλ η οποία πέθανε κατά τη διάρκεια του τοκετού. Με την τελευταία της πνοή ψιθυρίζει στο σύζυγό της το όνομα του παιδιού ‘Βενόνη’ (δηλαδή γιος των θλίψεων μου, βασάνων μου) αλλά ο πατέρας του, Ιακώβ, γρήγορα τον μετονομάζει σε Βενιαμίν.

Είναι Βιβλικό πρόσωπο και πατριάρχης του Ισραήλ. Σύμφωνα με την Γένεση της Παλαιάς Διαθήκης ήταν ο τελευταίος από τους 12 γιούς του Ιακώβ. Όταν τα αδέλφια του έφυγαν για την Αίγυπτο προς αναζήτηση τροφής, ο Ιακώβ κράτησε τον Βενιαμίν κοντά του.

Όνομα:	Βενιαμίν
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο εβραϊκό όνομα από τις λέξεις בן (μπεν) = γιος, και ימין (τζαμίν), = δεξί χέρι) και σημαίνει "γιος του δεξιού χεριού" και υπονοείται ‘Γιος της Δύναμης’ και ‘Γιος του Νότου’. Η αναφορά σε κάποιον ως «Βενιαμίν» χρησιμοποιείται για να υποδηλώσει τον νεότερο από μια μεγάλη οικογένεια, παρέα ή ομάδα ανθρώπων.

Πατριάρχης της παλαιάς διαθήκης, γιος του Ιακώβ

Όνομα:	Ζαβουλών
Ετυμολογία:	Από το Εβραϊκό זבל (ζαμπάλ)=εξύψωση και σημαίνει την στιγμή της εξύψωσης στην ένδοξη κατοικία.

Γιός του Ισαάκ και της Ρεβέκκας, δίδυμος αδελφός του Ησαύ, που σε συνεννόηση με την μάνα του κατάφερε να ξεγελάσει τόσο αυτόν όσο και τον τυφλό πατέρα τους, για πάρει τα πρωτοτόκια (που σημαίνει όλη την κληρονομιά του πατέρα του). Κυνηγημένος από τον αδελφό του κατέφυγε στον αδελφό της μητέρας του. Μέσα σε 20 χρόνια κατάφερε να νυμφευθεί και τις δυο ξαδέλφες του, Λεία και Ραχήλ και μαζί τους και με τις δυο δούλες τους να γεννήσει 13 παιδιά. Δώδεκα αγόρια και μια πανέμορφη κόρη, την Δείνα.

Ενδιαφέρουσα είναι η δήλωση που έκανε φεύγοντας από το πατρικό του σπίτι. (Γένεσις 28.20 και 28.21 )

«καὶ ηὔξατο Ἰακὼβ εὐχὴν λέγων· ἐὰν ᾖ Κύριος ὁ Θεὸς μετ᾿ ἐμοῦ καὶ διαφυλάξῃ με ἐν αυτόςῇ ὁδῷ ταύτῃ, ᾗ ἐγὼ πορεύομαι, καὶ δῷ μοι ἄρτον φαγεῖν καὶ ἱμάτιον περιβαλέσθαι καὶ ἀποστρέψῃ με μετὰ σωτηρίας εἰς αυτόςὸν οἶκον τοῦ πατρός μου, καὶ ἔσται Κύριός μοι εἰς Θεόν»

Και σε νέα Ελληνική μετάφραση

Έκαμε δε εκεί ο Ιακώβ τάξιμον και είπεν· “εάν ο Κύριος και Θεός είναι μαζί μου και με διαφυλάξει στον δρόμον, τον οποίον εγώ βαδίζω, και μου δώσει τροφή για να τρώγω και ρούχα να φορώ, μου δώσει όσα μου χρειάζονται κατά αυτούς τους χρόνους της ξενιτιάς μου, εάν με καθοδηγήσει και επιστρέψω πάλιν σώος στο σπίτι του πατρός μου, τότε αυτός θα είναι ο Κύριος μου και ο Θεός μου.

Ελπίζω να καταλάβατε αυτό που μόλις διαβάσατε. Αν όχι, ξαναδιαβάστε το. Σε απλά Ελληνικά

«αν με βοηθήσεις θα είσαι ο Κύριος και Θεός μου.»

Είκοσι χρόνια μετά αποφασίζει να επιστρέψει στο πατρικό του σπίτι. Μια νύκτα, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του κανονίζει συνάντηση με τον Θεό του. Συναντώνται και παλεύουν όλο το βράδυ. Αποκαμωμένοι το πρωί σταματούν και ο Θεός του χαρίζει νέο όνομα. “δεν θα ονομάζεσαι πλέον Ιακώβ, αλλά θα λέγεσαι Ισραήλ, διότι εφάνης ισχυρός απέναντι του Θεού. Επομένως μη φοβήσαι θα είσαι ισχυρός και απέναντι των ανθρώπων”.

Όνομα:	Ιάκωβος
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο εβραϊκό όνομα Γιακόβ που σημαίνει φτέρνα. Σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη, όταν γεννήθηκε ο Ιακώβ, κρατούσε την φτέρνα του δίδυμου αδερφού του, Ησαύ, που είχε γεννηθεί πρώτος. Από εδώ ξεκίνησε και το γνωστό θέμα για τα πρωτοτόκια και το πιάτο φακής (Γνωστή η φράση ‘για ένα πιάτο φακής’).

Δεν υπαρχει Αγία με αυτό το όνομα. Πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Ιακωβία
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο εβραϊκό όνομα Γιακόβ και σημαίνει φτέρνα. Σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη, όταν γεννήθηκε ο Ιακώβ, κρατούσε την φτέρνα του δίδυμου αδερφού του, Ησαύ.

Ο Δίκαιος Ιώβ καταγόταν από τη χώρα Αυσίτιδα που βρισκόταν μεταξύ της Ιουδαίας και της Αραβίας και ήταν υιός του Ζαρέθ και της Βασώρας. Προφήτης επί σαράντα χρόνια, άκμασε περί το 1900 π.Χ. (κατ' άλλους το 1400 π.Χ.). Παρά τα μυθώδη πλούτη του ήταν θεοσεβής, δίκαιος, ευθύς και άμεμπτος. κοιμήθηκε με ειρήνη αποτελώντας υπόδειγμα υπομονής και προσκαρτερίας. Οι άθλοι του περιγράφονται εκτενώς στο ομώνυμο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης.

Όνομα:	Ιώβ
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο Εβραϊκό όνομα που σημαίνει 'αντικείμενο εχθρότητας', τον καταδιωκόμενο.

Ετεροθαλής αδελφή (από διαφορετική μητέρα) και σύζυγος του Αβραάμ, μητέρα του Ισαάκ. Το αρχικό της όνομα ήταν Σάρα. Ήταν δέκα χρόνια νεότερη από τον Αβραάμ και τον παντρεύτηκε ενόσω ζούσαν στη Χαλδαϊκή πόλη Ουρ. Ήταν στείρα μέχρις ότου οι αναπαραγωγικές της δυνάμεις αναζωογονήθηκαν θαυματουργικά, αφού είχε ήδη πάψει να έχει εμμηνόρροια.

Κατά τη διάρκεια της γαμήλιας ακολουθίας ο χριστιανός ιερέας, ή λευίτης όπως χαϊδευτικά αναφέρεται από εκκλησιαστικούς κύκλους, ζητεί από τον Θεό να ευλογήσει τους νεόνυμφους όπως ευλόγησε τον Αβραάμ και τη Σάρρα, τον Ισαάκ και τη Ρεβέκκα, τον Ιακώβ και τη Ραχήλ, και να τους κάνει να ζήσουν όπως αυτά τα ευλογημένα τρία ζευγάρια, οδηγώντας τους σε κάθε έργο αγαθό.

Τους συμβουλεύει να δημιουργήσουν μια αγάπη, βαθιά, μόνιμη και σταθερή, και όχι επιφανειακή και προσωρινή και οι νύμφες να ομοιάσουν προς τις Σάρρα, Ρεβέκκα και Ραχήλ.

Αλλά μελετώντας την Αγία Γραφή θα δούμε ότι ο Αβραάμ έδωσε την σύζυγό του Σάρρα σαν σύζυγο σε δυο βασιλιάδες, τον Φαραώ της Αιγύπτου Σόσενγκ Α', γνωστός και σαν Σισάκ ή Σουσακίμ και τον Αβιμελέχ της Φιλισταίας, εξασφαλίζοντας μεγάλα οικονομικά οφέλη και από τους δυο. Ο Ισαάκ πρόσφερε κι αυτός τη σύζυγό του Ρεβέκκα για σύζυγο στο βασιλιά της Φιλισταίας, αλλά η απάτη του αποκαλύφθηκε νωρίς, ο δε Ιακώβ νυμφεύθηκε όχι μόνο τη Ραχήλ αλλά και την αδελφή της Λεία και τα 13 παιδιά που έκανε ήταν όχι μόνο από τις δυο αδελφές αλλά και από τις δυο δούλες τους.

Η δική μας συμβουλή: Ερευνάτε τις Γραφές.

Όνομα:	Σάρρα
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο εβραϊκό όνομα שרה (σάρα), και σημαίνει "πριγκίπισσα".

Συζυγος της Μαριάμ, αδελφής των Μαυσή και Ααρών.

Όταν οι Ισραηλίτες είχαν στρατοπεδεύσει στη Ραφιδείν, τους επιτέθηκαν οι Αμαληκίτες. Ο Μωυσής, μαζί με τους Ααρών και Ωρ ανέβηκαν στην κορυφή ενός λόφου. Όσο ο Μωυσής είχε υψωμένα τα χέρια του, νικούσαν οι Ισραηλίτες όταν τα κατέβαζε, νικούσαν οι Αμαληκίτες. Επειδή τα χέρια όμως του Μωυσή κουράζονταν, ο Ααρών και ο Ωρ πήραν μια πέτρα, για να καθίσει ο Μωυσής, και οι δυό τους στήριζαν τα χέρια του. Μ' αυτό τον τρόπο, με τα χέρια του Μωυσή σταθερά υψωμένα ως τη δύση του ήλιου, οι Ισραηλίτες, με ηγέτη τον Ιησού του Ναυή, νίκησαν τους Αμαληκίτες (Έξοδος 17,8-16).

Όνομα:	Ωρ
Ετυμολογία:	Εβραϊκό όνομα που σημαίνει φλόγα και φως. Προέρχεται από το ρήμα אור (ορ ή ουρ) = είσαι ή δίνεις φως και φωτίζεις.

Μάρτυρας της Παλαιάς Διαθήκης (δηλαδή της Εβραϊκής Μυθολογίας/Θρησκείας)

Όνομα:	Αζαρίας
Ετυμολογία:	Αζαρίας: Από τα Εβραϊκά (עזר) αζάρ=βοηθώ, στηρίζω, και από το θεϊκό όνομα ( יה ) γιαχ και σημαίνει ο Θεός βοήθησε. Υπό περαιτέρω διερεύνηση.

Όνομα:	Άννα
Ετυμολογία:	Το όνομα είναι παλίνδρομο (καρκινικό) δηλαδή διαβάζεται και αντίθετα. Εξελληνισμένο Εβραϊκό όνομα από το Εβραϊκό ρήμα 'חנן ‘ (χάναν) (είμαι ευχάριστη, συμπονετική και χαριτωμένη) και σημαίνει "αυτή που έχει δεχθεί τη χάρη και την εύνοια του Θεού". Στα Ελληνικά θα μπορούσε να αποδοθεί σαν Χάρις.

Ο Δίκαιος Ιησούς ήταν Εβραίος, γιος του Ναυή, από τη φυλή Εφραίμ και διάδοχος του Μωϋσή του προφήτη. Ο Ιησούς, ονομαζόταν πρώτα Αυσής. Στάλθηκε από τον Μωϋσή να κατασκοπεύσει τη γη Χαναάν και όταν επέστρεψε ανέλαβε μετά τον θάνατο του Μωϋσή την αρχηγία του λαού, που τον οδήγησε μαζί με την κιβωτό στην Παλαιστίνη, αφού πέρασε τον Ιορδάνη και συνέτριψε τους γηγενείς στα τείχη της Ιεριχώ. Όταν κατέλαβε την Παλαιστίνη, τη μοίρασε στους Ισραηλίτες, τους οποίους κυβέρνησε 27 χρόνια και απεβίωσε ειρηνικά 110 χρονών.

Όνομα:	Ιησούς
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο Εβραϊκό όνομα από τις λέξεις יה (για), το όνομα του Θεού και ישע (γιάσια)=σώζω, και σημαίνει ο Θεός σώζει και στην Εβραϊκή γλώσσα προφέρεται σαν Γεχοσούα ή Γεσούα.

Όνομα:	Ιωβία
Ετυμολογία:	εξελληνισμένο εβραϊκό όνομα Ιyyôbh = αντικείμενο  εχθρότητας // καταδίωξης.

Όνομα:	Συμεών
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο εβραϊκό όνομα 'Σάϊμον' και σημαίνει "προσεχτικό άκουσμα από το Θεό".

Η καλλονή που έσωσε ο προφήτης Δανιήλ από τους ηλικιωμένους Κριτές, που προσπάθησαν να την βιάσουν και αφού δεν τα κατάφεραν, την συκοφάντησαν, κατηγορώντας ότι την βρήκαν γυμνή στον κήπο να κάνει έρωτα με ένα άγνωστο νεαρό. Εκεί που ήταν έτοιμοι να λιθοβολήσουν την ‘μοιχαλίδα’ επενέβη ένας νεαρός που γύριζε εκείνη την ώρα από βασιλική αποστολή. Ήταν ένας νέος μορφωμένος που οι κάτοικοι εκτιμούσαν. Πήρε τότε την πρωτοβουλία να κάνει αυτός την ανάκριση και αν όντως ίσχυαν οι κατηγορίες να τη λιθοβολήσουν. Ρώτησε ξεχωριστά τους δυο γέροντες κάτω από ποιο δέντρο έπιασαν τη Σωσάννα να ερωτοτροπεί με τον δήθεν εραστή της. Οι γέροντες, αφού δεν είχαν καταφέρει να προσυνεννοηθούν, υπέδειξαν διαφορετικό δέντρο. Έτσι όλος ο κόσμος κατάλαβε τη σκευωρία και αποκαλύφθηκε η αθωότητα της Σωσάννας, ενώ οι δυο συκοφάντες τιμωρήθηκαν όπως τους άξιζε. Ο νεαρός χάρη στον οποίο αποκαλύφθηκε η αλήθεια ήταν ο μελλοντικός προφήτης Δανιήλ. Το περιστατικό αυτό ενέπνευσε πολλούς ζωγράφους όπως τον Ρούμπενς και τον Ρέμπραντ, που φιλοτέχνησαν πίνακες με τη Σωσάννα.

Όνομα:	Σουσάννα
Ετυμολογία:	Από το Εβραϊκό 'Σιοσιάννα' που αποτελεί δάνειο από την Αιγυπτιακή γλώσσα και σημαίνει 'κρίνος'

Βασιλιάς της Π.Δ.

Όνομα:	Ασά
Ετυμολογία:

Ένας από τους πέντε (Ησαΐας, Ιερεμίας, Ιεζεκιήλ, Δανιήλ και Ηλίας) μεγάλους προφήτες. Έζησε στα τέλη του 7ου με αρχές του 6ου π.Χ. αιώνα. Ανήκε στη φυλή του Ιούδα, ήταν από βασιλικό γένος και γεννήθηκε στην Άνω Βηθαρά.

Όνομα:	Δανιήλ
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο εβραϊκό όνομα και σημαίνει "κριτής μου είναι ο Θεός".

(7ος αιώνας π.Χ.) Σύμφωνα με την Εβραϊκή θρησκεία ένας από τους βασιλιάδες του Ιούδα, γιός του Αμώς.

Όνομα:	Ιωσίας
Ετυμολογία:	Από το Εβραϊκό ρήμα יסף (γιασάπ), που σημαίνει προσθήκη, αύξηση ή επανάληψη.

Προπάτορας της Π.Δ., γιός του Ελιούδ και πατέρας του Ματθάν.

Όνομα:	Ελεάζαρ
Ετυμολογία:	Εβραϊκό όνομα που σημαίνει «ο Θεός τον έχει βοηθήσει» που αποδόθηκε στα Ελληνικά σαν 'Λάζαρος'.

Ο Λωτ ήταν γιος του Αρράν (Αράν) και ανιψιός του Αβραάμ. Αυτός, όπως και ο θείος του (Αβραάμ), είχε πλουτίσει και είχε αρκετά πρόβατα, βόδια και σκηνές, η περιοχή όμως δεν επαρκούσε για να κατοικήσουν μαζί με τον Αβραάμ, με αποτέλεσμα οι βοσκοί τους να μαλώνουν μεταξύ τους. Ο Αβραάμ για να μην υπάρχει διαμάχη είπε στο Λωτ να διαλέξει την περιοχή που ήθελε να εγκατασταθεί. Ο Λωτ διάλεξε την πιο εύφορη πεδιάδα που βρισκόταν στον ποταμό Ιορδάνη.

Κάποιο βράδυ δυο άγγελοι έφτασαν στα Σόδομα. Ο Λωτ τους φιλοξένησε, τους περιποιήθηκε και τους ετοίμασε το δείπνο. Πριν όμως κοιμηθούν, οι άντρες των Σοδόμων, νέοι και γέροι, περικύκλωσαν το σπίτι του φωνάζοντας του να τους βγάλει έξω για να τους απαυτώσουν. Ο Λωτ τους ζήτησε να μην τους κάνουν κανένα κακό, προσφέροντας τους σαν αντάλλαγμα τις δυο θυγατέρες του.

Επενέβησαν τότε οι δυο άγγελοι και τύφλωσαν όλους όσους ήταν απ' έξω, μικρούς και μεγάλους, έτσι που δεν μπορούσαν να βρουν την πόρτα του σπιτιού. Αμέσως μετά του είπαν οι άγγελοι να πάρει την οικογένεια του και να φύγει διότι θα κατάστρεφαν τα Σόδομα. Οι μόνοι που πείσθηκαν να τον ακολουθήσουν στη διαφυγή ήταν η γυναίκα του, Ιουδήθ, και οι δυο του κόρες.

Καθώς έφευγαν είπε ο ένας άγγελος στο Λωτ: «Φύγε και μην κοιτάξεις πίσω σου και μην σταθείς πουθενά σε όλη την περιοχή. Τρέξε να σωθείς στα βουνά, για να μην καταστραφείς». Η γυναίκα όμως του Λωτ παρέβη την προειδοποίησή του αγγέλου και κοίταξε πίσω για να δει τι συνέβαινε και αμέσως έγινε στήλη άλατος.

Έτσι ο Λωτ κατοίκησε στα βουνά σε μια σπηλιά μαζί με τις δύο κόρες του. Εκεί, οι κόρες του που είχαν στερηθεί την ανδρική συνεύρεση τον μέθυσαν δυο συνεχόμενες βραδιές και συνουσιάσθηκαν με τον πατέρα τους. Από αυτή την αιμομικτική, βδελυρή και βλάσφημη πράξη προέκυψαν δυο αγόρια.

Η μεγαλύτερη γέννησε γιο και τον ονόμασε Μωάβ, ο οποίος είναι ο γενάρχης της φυλής των Μωαβιτών και η μικρότερη τον Αμμών (Αμμάν), ο οποίος είναι ο γενάρχης της φυλής των Αμμωνιτών.

Όνομα:	Λώτος
Ετυμολογία:	Από το ρήμα λωτίζω=μαζεύω άνθη. Έχουμε το φυτό 'λωτός' που γίνεται αναφορά στην Οδύσσεια του Ομήρου.Με αυτό το όνομα 'λωτός' έχουμε διάφορα φυτά που κατ’ αρχήν δεν έχουν καμιά σχέση μεταξύ τους. Έτσι έχουμε 1. Τον Ελληνικό, είδος τριφυλλιού που τάιζαν τα άλογα. 2. Τον Κυρηναϊκό, θάμνος της Αφρικής του οποίου ο καρπός χρησίμευε σαν τροφή ανθρώπων που ήταν γνωστοί σαν Λωτοφάγοι. 3. Τον Αιγυπτιακό, γνωστόν και σαν κρίνο του Νείλου 4. Τον θάμνο της Λιβύης, κελτίς η νότιος, με σκληρό μαύρο ξύλο με το οποίο κατασκεύαζαν ανδριάντες και αυλούς. Οι αρχαίοι ποιητές χρησιμοποιούσαν την φράση «Λίβυς λωτός» αντί τη λέξη αυλός. Στα Εβραϊκά το όνομα Λωτ προέρχεται από το ρήμα לוט (λουτ), που σημαίνει καλύπτω.

Πρόγονος του Ιησού που, όπως αναφέρεται στο κατά Λουκά ευαγγέλιο, ηγήθηκε της επιστροφής των Εβραίων από τη Βαβυλώνα.

Όνομα:	Ναούμ
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο εβραϊκό όνομα 'נחום' από το ρήμα ‘ναχάμ’ (נחם)= συλλυπούμαι ή παρηγορώ και σημαίνει τον παρηγορητή. Στα Ελληνικά θα μπορούσε να αποδοθεί σαν Παρηγόριος. Εδώ μπορεί να σημειωθεί ότι το όνομα Καπερναούμ σημαίνει το χωριό του Ναούμ.

Μητέρα του Αγίου Ελευθερίου, που όταν αγκάλιασε το νεκρό σώμα του γιου της, οι δήμιοι αποκεφάλισαν και αυτήν.

Όνομα:	Ανθή
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα 'ανθώ' και σημαίνει "αυτή που ανθίζει". Ανάλογα με τα διάφορα υποκοριστικά που προέρχονται από αυτό το όνομα και αυτό το ρήμα έχουμε και τις διάφορες έννοιες που αυτά τα υποκοριστικά εκφράζουν όπως π.χ. Ανθώ= αυτή που βρίσκεται σε περίοδο άνθησης, ανθίζει, Ανθούσα= αυτή που βρίσκεται σε πλήρη άνθηση, Άνθεια και Άνθεα ή Ανθέα=ανθηρή, λαμπερή, Ανθηίς= ανθισμένη, και ούτω καθεξής.

(Saint Virginia Centurione Bracelli) (1587 - 1651)

Κόρη του Δόγη της Γένουας, Γεώργιου Σεντουριόνε, (Giorgio Centurione). Δέχθηκε να παντρευτεί τον άντρα που της πρότεινε η οικογένεια της, Τον Γασπάρο Γκριμάλντι Μπρασέλλι, ένα μέθυσο και χαρτοπαίκτη, που δεν ήταν καλός ούτε σαν σύζυγος ούτε σαν πατέρας και που πέθανε πέντε χρόνια αργότερα, αφήνοντας την, στα είκοσι της, χήρα με δυο μικρά παιδιά. Η ζωή της μετά ήταν όλη αφιερωμένη στο μεγάλωμα των παιδιών της και σε κάθε είδους φιλανθρωπίες.

Όνομα:	Βιργινία
Ετυμολογία:	Από το λατινικό 'virgo' και σημαίνει "παρθένος".

Ο Άγιος Βάκχος καταγόταν από την Παλαιστίνη και υπήρξε στα χρόνια των Βασιλέων Κωνσταντίνου και Ειρήνης (780 - 797 μ.Χ.). Ήταν γιος γονέων χριστιανών, αλλά ο πατέρας του αρνήθηκε τη χριστιανική πίστη και έγινε μωαμεθανός.

Ένας από τους γιους του όμως ο Δαχάκ, θέλησε να επανέλθει στον χριστιανισμό, παρακινώντας και την ευσεβή μητέρα του κατέφυγε στα Ιεροσόλυμα. Από εκεί στη Λαύρα του Αγίου Σάββα, όπου βαπτίσθηκε και έγινε μοναχός με το όνομα Βάκχος. Αλλά ο ηγούμενος της Μονής, φοβούμενος τυχών εκδίκηση των Τούρκων, έδιωξε τον Βάκχο από τη Μονή.

Στα Ιεροσόλυμα ο Άγιος βρήκε τη μητέρα και τα αδέλφια του, που επανέφερε στη Χριστιανική πίστη, εκτός από έναν, ο οποίος και τον κατάγγειλε στους Τούρκους. Οι Τούρκοι αμέσως συνέλαβαν τον Βάκχο και τον οδήγησαν στον κριτή. Ο Άγιος, μπροστά σ' όλους τους παρευρισκόμενους μωαμεθανούς, ομολόγησε τη χριστιανική του πίστη και έτσι αποκεφαλίστηκε.

Όνομα:	Βάκχος
Ετυμολογία:	Επωνυμία του θεού Διόνυσου από την οποία προέρχονται οι Βάκχες-Μαινάδες και το ρήμα βακχεύω (Μετέχω σε εορτασμό προς τιμή του Διόνυσου και κατ' επέκταση σήμερα καταλαμβάνομαι από ή παρακινώ σε οργιαστικό ενθουσιασμό).

Ο Αγίος Γουρίας μαζί με τον Άγιο Βαρσανούφιο προσπαθούσαν να διαδώσουν την Χριστιανική πίστη στους Μουσουλμάνους.

Όνομα:	Γουρίας
Ετυμολογία:	Από τη Λατινική λέξη 'augurium'=οιωνοσκόπημα και εννοεί τον καλό οιωνό. Οπότε Γουρίας σημαίνει γουρλής, ευοίωνος, αυτός που φέρνει καλή τύχη.

Βενεδικτίνος μοναχός, γόνος βασιλικής οικογένειας και ανηψιός του αγίου Κολούμπα, τον οποίο ακολούθησε σαν μαθητής. Μαζί έκτισαν γύρω στο 575 μ.Χ. ναό στην περιοχή που σήμερα είναι γνωστή σαν Αμπερτίν (Aberdeen). Θεωρούνται οι εκχριστιανιστές των Πικτών (Picts) φυλή Κελτών που ζούσαν στην Ανατολική και Βόρεια Σκωτία.

Το όνομα Πίκτες τους το έδωσε ο Ρωμαίος, Ευμένιος, το 297 μ.Χ. και προέρχεται από το λατινικό ‘picti’ που σημαίνει άνθρωποι βαμμένοι ή ζωγραφισμένοι με τατουάζ.

Όνομα:	Δροστάν
Ετυμολογία:	Ίσως από την πρωτο-Κελτική λέξη ‘trusto’=φασαρλίτικος, κλαψιάρης

Ο Άγιος Ελευθέριος ήταν επίσημος Κωνσταντινουπολίτης, συγκλητικός στο αξίωμα, που ανατράφηκε και μορφώθηκε μέσα στα ανάκτορα. Μερικοί από τους Συναξαριστές αναφέρουν, ότι το αποκορύφωμα της δόξας του Ελευθερίου ήταν στην εποχή του Μαξιμιανού (286 - 305 μ.Χ.), με τον οποίο είχε φιλία, αλλά αυτό δεν φαίνεται πιθανό.

Ο Ελευθέριος θέλησε να γίνει χριστιανός και προφασιζόμενος λόγους υγείας, απομακρύνθηκε των αυλικών θορύβων και εγκαταστάθηκε σ' ένα χωριό κοντά στο Σαγγάριο ποταμό, όπου έκτισε υπόγειο ευκτήριο οίκο. Εκεί βαπτίσθηκε και κοινωνούσε των αχράντων μυστηρίων.

Όταν ο βασιλιάς έμαθε γι' αυτόν, πήγε στον τόπο αυτό, τον ανακάλυψε και προσπάθησε με πολλούς τρόπους να τον επαναφέρει στην ειδωλολατρία, πράγμα που δεν το κατάφερε και έτσι τον αποκεφάλισε.

Όνομα:	Ελευθέριος
Ετυμολογία:	Από το ουσιαστικό ελευθερία και σημαίνει τον πρόμαχο της ελευθερίας, τον ελευθερωτή.

Ο Άγιος Ελευθέριος ήταν επίσημος Κωνσταντινουπολίτης, συγκλητικός στο αξίωμα, που ανατράφηκε και μορφώθηκε μέσα στα ανάκτορα. Μερικοί από τους Συναξαριστές αναφέρουν, ότι το αποκορύφωμα της δόξας του Ελευθερίου ήταν στην εποχή του Μαξιμιανού (286 - 305 μ.Χ.), με τον οποίο είχε φιλία, αλλά αυτό δεν φαίνεται πιθανό.

Ο Ελευθέριος θέλησε να γίνει χριστιανός και προφασιζόμενος λόγους υγείας, απομακρύνθηκε των αυλικών θορύβων και εγκαταστάθηκε σ' ένα χωριό κοντά στο Σαγγάριο ποταμό, όπου έκτισε υπόγειο ευκτήριο οίκο. Εκεί βαπτίσθηκε και κοινωνούσε των αχράντων μυστηρίων.

Όταν ο βασιλιάς έμαθε γι' αυτόν, πήγε στον τόπο αυτό, τον ανακάλυψε και προσπάθησε με πολλούς τρόπους να τον επαναφέρει στην ειδωλολατρία, πράγμα που δεν το κατάφερε και έτσι τον αποκεφάλισε.

Όνομα:	Ελευθέριος
Ετυμολογία:	Από το ουσιαστικό ελευθερία και σημαίνει τον πρόμαχο της ελευθερίας, τον ελευθερωτή.

Μεγάλος πατέρας, διδάσκαλος και ιεράρχης της χριστιανικής θρησκείας που γεννήθηκε στην Αντιόχεια το 347 μ.Χ.(κατά άλλους το 354 μ.Χ.). και υπήρξε μέγας πολέμιος των Ελλήνων, του Ελληνικού πολιτισμού, της Ελληνικής παιδείας και των Εβραίων.

Μεταξύ πολλών άλλων αξίζει να αναφερθούν τα πιο κάτω:

Στο ‘περί κενοδοξίας και πως δει τους γονείς ανατρέφειν τα τέκνα’ πόνημά του, απαγορεύει τη χρήση Ελληνικών ονομάτων, λέγοντας
«Κανείς δεν πρέπει στα παιδιά του, των (Ελλήνων) προγονών να καλεί τα ονόματα, του πατέρα, της μητέρας, του παππού και του προπάππου, αλλά αυτά των δικαίων» (δηλαδή της Παλαιάς. Διαθήκης και των αγίων.)

Πατέρας του ήταν ο στρατηγός Σεκούνδος και μητέρα του η Ανθούσα. Έμεινε από πολύ νωρίς ορφανός από πατέρα. Ήταν ευφυέστατος και σπούδασε πολλές επιστήμες στην Αντιόχεια, κοντά στον τότε διάσημο Έλληνα ρήτορα Λιβάνιο, αλλά και στην Αθήνα, μαζί με τον αγαπημένο του φίλο Μέγα Βασίλειο.

Όταν αποπεράτωσε τις σπουδές του ασκήτεψε, σε ηλικία 34 ετών χειροτονήθηκε διάκονος και στα 40 του πρεσβύτερος. Κατά την Ιερατική του διακονία ανέπτυξε όλα τα ψυχικά του χαρίσματα, πύρινο θείο ζήλο και πρωτοφανή ευγλωττία στα κηρύγματα του. Έσειε και συγκλόνιζε τα πλήθη της Αντιόχειας και συγκινούσε τις ψυχές τους βαθύτατα. Η φήμη του αυτή έφτασε μέχρι τη βασιλεύουσα και έτσι, την 15η Δεκεμβρίου 397 μΧ., με κοινή ψήφο βασιλιά Αρκαδίου και Κλήρου, έγινε Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης. Από την θέση αυτή, μεταξύ άλλων, υπήρξε αυστηρός ασκητής και δεινός ερμηνευτής της Αγίας Γραφής, όπως φαίνεται από τα πολλά συγγράμματα του (διασώθηκαν 804, περίπου, ομιλίες του). Έργο επίσης του Χρυσοστόμου είναι και η Θεία Λειτουργία, που τελείται σχεδόν κάθε Κυριακή, με λίγες μόνο, από τότε αλλαγές.

Λόγω του χαρακτήρα του και της ακραίας του συμπεριφοράς καθαιρέθηκε και εξορίστηκε. Το 402 μ.Χ. αποκαταστάθηκε στον πατριαρχικό θρόνο. Δυο χρόνια αργότερα όμως, καθαιρέθηκε ξανά και εξορίστηκε στην Κουκουσό της Αρμενίας και από κει στα Κόμανα, όπου μετά από πολλές κακουχίες και άλλες ταλαιπωρίες πέθανε το 407 μ.Χ.

Όνομα:	Ιωάννης
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο Εβραϊκό όνομα από το (יה) ΄για’, ένα από τα Εβραϊκά ονόματα του Θεού και το (חנן), ‘χανάν = δώρο και σημαίνει δώρο του Θεού. Το αντίστοιχο του στα Ελληνικά είναι το Θεόδωρος.

Δεν βρήκαμε άλλες πλροφορίες για αυτόν τον Ρώσο άγιο

Όνομα:	Στέφανος
Ετυμολογία:	Από το ουσιαστικό στέφανος (στεφάνι) και σημαίνει "στεφανωμένος".

Ανδρέας Ζάκος: Αγωνιστής της ΕΟΚΑ, για την απελευθέρωση της Κύπρου από τον Αγγλικό ζυγό. Από το χωριό Λινού, της επαρχίας Λευκωσίας, είκοσι πέντε χρονών. Σε επίθεση της 15ης Δεκεμβρίου 1955 στην τοποθεσία Μερσινάκι, κατά την οποία έπεσε ο Χαράλαμπος Μούσκος, ο Ανδρέας Ζάκος συνελήφθη πληγωμένος μαζί με το Χαρίλαο Μιχαήλ, καταδικάστηκαν σε θάνατο και απαγχονίστηκαν στις Κεντρικές Φυλακές Λευκωσίας μαζί με τον Ιάκωβο Πατάτσο στις 9 Αυγούστου 1956. Ώς τελευταία χάρη, πριν από τον απαγχονισμό του, ζήτησε και άκουσε μουσική Μπαχ και Μπετόβεν. Έγραψε σχετικά στον αδελφό του Γιώργο: "Η ώρα του θανάτου πλησιάζει, μα στην ψυχή μας φωλιάζει ηρεμία. Την στιγμή αυτή ακούμε την Ηρωική Συμφωνία του Μπετόβεν. Στη θέση που βρισκόμαστε τώρα ούτε με το μικροσκόπιο δεν μπορούμε να ανακαλύψουμε πού υπάρχει τραγωδία στο θάνατο...". Δόξα και τιμή στους ήρωες μας. Αίσχος στους προδότες του αγώνα.

Όνομα:	Ανδρέας
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο ουσιαστικό ανήρ (γενική ανδρός) και σημαίνει "ο ανδρείος, ο πραγματικός άνδρας".

Ο Όσιος Παύλος καταγόταν από την πόλη Ελαία, που βρίσκεται κοντά στην Πέργαμο της Μικράς Ασίας. Γεννήθηκε από γονείς ευσεβείς, τον Αντίοχο και την Ευδοκία, οι οποίοι νωρίς πέθαναν και άφησαν τον Παύλο ορφανό και απροστάτευτο. Έτσι ο Παύλος αναγκάστηκε να βόσκει χοίρους για να ζήσει.

Ο μεγαλύτερος αδελφός του Βασίλειος, που ασκήτευε στο όρος Λάτρος (Δυτική Μικρά Ασία, κοντά στην αρχαία Μίλητο), έμαθε την κατάσταση του Παύλου και έστειλε κάποιο μοναχό να τον βρει και να τον φέρει στη Μονή. Στην αρχή οι χωρικοί αρνήθηκαν να δώσουν τον ορφανό, αλλά ο αδελφός του τον εμπιστεύθηκε στον ασκητή Πέτρο σαν μαθητευόμενο.

Κοντά στον Πέτρο, ο Παύλος διδάχτηκε τη μοναχική ζωή και τόσο πολύ διακρίθηκε σ' αυτή, ώστε μετά τον θάνατο του Πέτρου οι μοναχοί τον κάλεσαν στην ηγουμενία της Μονής. Αυτός όμως δεν δέχτηκε και έφυγε πιο μέσα στο βουνό και ζούσε με αυστηρή νηστεία και προσευχή. Έπειτα κατέβηκε στα κάτω μέρη του βουνού και έκτισε ωραίο ναό στο όνομα της Αγίας Τριάδας, όπου και παρέμεινε μέχρι τέλους της ζωής του, αφού έκανε και πολλά θαύματα.

Μερικοί Συναξαριστές αναφέρουν ότι πέθανε σε βαθιά γεράματα το 896 μ.Χ.

Όνομα:	Παύλος
Ετυμολογία:	Εξελληνισμένο ρωμαϊκό ψευδώνυμο  'Paulus' =μικρός

Αγωνιστής της ΕΟΚΑ, για την απελευθέρωση της Κύπρου από τον Αγγλικό ζυγό.

Όνομα:	Χαράλαμπος
Ετυμολογία:	Από το ουσιαστικό χαρά και το ρήμα λάμπω και σημαίνει "αυτός που λάμπει από χαρά".